Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem bardzo zawiedziona.
Ta książka przy innych pozycjach od Pani Kubasiewicz wypada po prostu bardzo słabo. Bardzo podobała mi się cała seria o Wilczej Jagodzie, jak i debiutanckie "Wszystko pochłonie morze". Byłam więc dość podekscytowana gdy w końcu sięgnęłam po "Czarodziejkę z ulicy Reymonta". Niestety ta książka nie dorasta pozostałym do pięt.
Jest ona cieniutka i jak się okazało składa się z 3 opowiadań o grupie studentów, skupiając się głównie na jednej bohaterce, Lady. Nie jest nam dane poznać dobrze bohaterów i z nimi w jakiś sposób zżyć. Tak na prawdę nie mamy okazji w tak krótkim czasie za wiele się o nich dowiedzieć, zrozumieć motywy działania, ich charaktery. W jednym momencie Lady i Agnieszka się nie lubią a za chwilę są już bardzo dobrymi koleżankami, które dzwonią do siebie żeby opowiedzieć jak minął im dzień. W ogóle nie czuję rozwoju tej relacji i przez to nie potrafię wkręcić się w historię bohaterów.
Jest to na pewno spowodowane tym, że na zaledwie 320 stronach mamy styczność z trzema oddzielnymi historiami, które rozgrywają się na przestrzeni pięciu lat. Trudno w tylu stronach pokazać historię i rozwój bohaterów, gdzie mamy takie rozstrzał czasowy.
Na każdą z oddzielnych historii mamy około 100 stron. W moim odczuciu było to zdecydowanie za mało żeby pokazać dobrze dana historię. Zostały one opowiedziane pobieżnie, brakowało ciekawych płot twistów, większej interakcji między bohaterami. Same historie jakoś mnie nie zaciekawiły, nie było w nich nic odkrywczego czy zakazującego. Ogólnie bardzo mi się dłużyła jak na tylko lekko ponad 300 stron.
Zastanawiam się, czy moja ocena 5 nie jest nawet zawyżona, może jeszcze ją zmienię po jakimś czasie. Niestety nawet nie wiem co dobrego mogłabym powiedzieć o tej książce.
Ogólnie jestem bardzo zawiedziona i nie wiem czy sięgać po kolejny tom.

Jestem bardzo zawiedziona.
Ta książka przy innych pozycjach od Pani Kubasiewicz wypada po prostu bardzo słabo. Bardzo podobała mi się cała seria o Wilczej Jagodzie, jak i debiutanckie "Wszystko pochłonie morze". Byłam więc dość podekscytowana gdy w końcu sięgnęłam po "Czarodziejkę z ulicy Reymonta". Niestety ta książka nie dorasta pozostałym do pięt.
Jest ona cieniutka i...

Jak się już przebrnie przez pierwsze 150 stron, to robi się nawet ciekawie. Pomysł całkiem ciekawy, ale jednak niewdzięczny.

Jak się już przebrnie przez pierwsze 150 stron, to robi się nawet ciekawie. Pomysł całkiem ciekawy, ale jednak niewdzięczny.

Było słabo, na prawdę słabo. Zmęczyłam się niesamowicie przy tej książce.
Za dużo bezsensownych opisów, nudnych historii ludzi, których i tak spotykamy tylko w jednej scenie. Zero klimatu, mimo że sam pomysł na świat jest na prawdę ciekawy. Mało jakiejkolwiek akcji, jak dla mnie przez te 300 stron nic interesującego praktycznie się nie wydarzyło, a to co mogło być ciekawe było słabo napisane, przez co w ogóle nie było interesujące.
Bardzo się zawiodłam. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Jadowskiej, a po tej lekturze zastanawiam się czy nie będzie ostatnie. Po kolejną część z tej serii na pewno nie sięgnę.

Było słabo, na prawdę słabo. Zmęczyłam się niesamowicie przy tej książce.
Za dużo bezsensownych opisów, nudnych historii ludzi, których i tak spotykamy tylko w jednej scenie. Zero klimatu, mimo że sam pomysł na świat jest na prawdę ciekawy. Mało jakiejkolwiek akcji, jak dla mnie przez te 300 stron nic interesującego praktycznie się nie wydarzyło, a to co mogło być ciekawe...