Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przy okazji robienia kolejnego lapbooka do szkoły (lubicie takie prace domowe?) wyciągnęliśmy z półki różne książki o człowieku. Wśród nich „Sen Alicji, czyli jak działa mózg” Jerzego Vetulaniego (Wydawnictwo WAM). To świetna, dynamicznie napisana i zilustrowana książka o tym, jak działa mózg.
Mała Alicja zasypia, a jej mózg funduje jej wspaniałą wycieczkę – po mózgu :-) A właściwie po całym układzie nerwowym. Krótki tekst w komiksowych dymkach jest bardzo przystępny, a jednocześnie bardzo rozszerza wiedzę o mózgu. Sama dowiedziałam się z niej bardzo dużo. Dziecko poznaje budowę mózgu, sposób przenoszenia informacji, mechanizm zapamiętywania. Mnóstwo tego jest, w tym porady, jak mózg trenować i co szare komórki lubią, a czego nie.
To jednak nie wszystko. W książce pojawiają się także pytanie filozoficzne: o to, co w człowieku jest najważniejsze (mózg, serce, nerki, płuca?), o relacje między człowiekiem a mózgiem – czy jesteśmy naszym mózgiem, czy nasz mózg to my? Fajne są te pytania, bo otwierają dziecko na całkiem inny obszar rozumowania i łączą medycynę i biologię z filozofią. Dodatkowym atutem są kolorowe i sugestywne ilustracje Marcina Wierzchowskiego - zresztą książka jest znakomicie dopracowana pod względem graficznym, począwszy od okładki, a na wyklejkach kończąc. A ponieważ większość informacji z tej książki trafiła do pamięci krótkotrwałej (dowiedzieliśmy się tego w trakcie lektury), musimy ją przeczytać jeszcze kilka razy (i zrobimy to z wielką przyjemnością) – wtedy jest szansa, że wszystko zapamiętamy na dłużej.

Przy okazji robienia kolejnego lapbooka do szkoły (lubicie takie prace domowe?) wyciągnęliśmy z półki różne książki o człowieku. Wśród nich „Sen Alicji, czyli jak działa mózg” Jerzego Vetulaniego (Wydawnictwo WAM). To świetna, dynamicznie napisana i zilustrowana książka o tym, jak działa mózg.
Mała Alicja zasypia, a jej mózg funduje jej wspaniałą wycieczkę – po mózgu :-) A...

Totalny chaos, dziecięce definicje obok bardzo skomplikowanych haseł. Właściwie nie wiadomo dla kogo - dziecko nie zrozumie połowy terminów, dorosły się zirytuje na brak podstawowej wiedzy. Poza tym dziwności typu wyjaśnienie teorii strun bez użycia słowa "struna", kawałek o wymiarach bez wyjaśnienia, dlaczego z drugiego wymiaru przeskakujemy nagle do 8. Nie przekonują mnie próby wyjaśnienia bardzo skomplikowanych teorii naukowych za pomocą rysunku z dwóch kresek. Zmęczyła mnie także czcionka - tekst jest zapisany kapitalikami i kursywą. Ładnie to wygląda (książka jest bardzo estetyczna), ale fatalnie się czyta.

Totalny chaos, dziecięce definicje obok bardzo skomplikowanych haseł. Właściwie nie wiadomo dla kogo - dziecko nie zrozumie połowy terminów, dorosły się zirytuje na brak podstawowej wiedzy. Poza tym dziwności typu wyjaśnienie teorii strun bez użycia słowa "struna", kawałek o wymiarach bez wyjaśnienia, dlaczego z drugiego wymiaru przeskakujemy nagle do 8. Nie przekonują mnie...

"Kefir w Kairze" zauroczył mojego syna. Bo przecież Buka i Bukareszt, Skopje, Lasy Vegasy i całe mnóstwo innych cudownych (a czasami trochę mniej zabawnych) żarów językowych. To bardziej przewodnik po nazwach niż po miastach, ale bawi,zachęca do zabawy i rozwija wyobraźnię. Jak dla nas - super, choć nie znajdziecie tutaj zabytków i informacji geograficznych.

"Kefir w Kairze" zauroczył mojego syna. Bo przecież Buka i Bukareszt, Skopje, Lasy Vegasy i całe mnóstwo innych cudownych (a czasami trochę mniej zabawnych) żarów językowych. To bardziej przewodnik po nazwach niż po miastach, ale bawi,zachęca do zabawy i rozwija wyobraźnię. Jak dla nas - super, choć nie znajdziecie tutaj zabytków i informacji geograficznych.