Książka jest ostatnią z serii książek ,,pòr roku" napisanych przez tego autora którą przeczytałam. Bardzo mnie wciągnęła. Co prawda dosyć szybko bo gdzieś w połowie książki domyśliłam się że Iben żyje a w sali tanecznej spaliło się ciało Mili. Było parę wskazówek które dla mnie były troszkę zbyt oczywiste. Jednak mimo wszystko dobrze się bawiłam z tą pozycją. Jedynie troszkę przy końcu zabrakło mi rozbudowania opisu ukarania Ulfa Jensena który mimo wszystko dużo złego zrobił. Jedna kwestia pozostała dla mnie niespodzianką bo nie domyśliłam się jednak że Hedda nie jest matką Jacka tylko Laury. To faktycznie była niespodzianka.
Troszkę żałuję że w książce nie pojawiła się jednak postać Jacka i że tak tragicznie skończył. Mimo wszystko wychodzi na to że nie byli z główną bohaterką kuzynostwem i ich nastoletnia miłość miałaby prawo bytu. Smutno trochę że autor postanowił go uśmiercić jak i również sprawić że po feralnych wydarzeniach już nigdy się z Laurą między sobą nie kontaktowali.
Podsumowując ze wszystkich czterech pozycji na pierwszym miejscu jest u mnie Jesienna zbrodnia. Następnie właśnie Zimowy ogień, potem kolejno Wiosenna ofiara oraz najsłabsza moim zdaniem pozycja- Koniec lata

Książka jest ostatnią z serii książek ,,pòr roku" napisanych przez tego autora którą przeczytałam. Bardzo mnie wciągnęła. Co prawda dosyć szybko bo gdzieś w połowie książki domyśliłam się że Iben żyje a w sali tanecznej spaliło się ciało Mili. Było parę wskazówek które dla mnie były troszkę zbyt oczywiste. Jednak mimo wszystko dobrze się bawiłam z tą pozycją. Jedynie...