Książka Hakana Nessera "Stowarzyszenie leworęcznych" została wybrana dla mnie w akcji #czytamystosy zorganizowanej przez @booksmyhobby. Lubię literaturę skandynawską, więc tutaj oczekiwałam czegoś naprawdę dobrego.

Marten i Rejmus to najlepsi przyjaciele. Zakładają Stowarzyszenie leworęcznych gdy uczęszczają do pierwszej klasy szkoły podstawowej w małym miasteczku Oosterby. Ich organizacja z czasem powiększa się o nowych członków. Ponad dwadzieścia lat później w pożarze pensjonatu giną ludzie. Oba wydarzenia mają ze sobą związek jednak nie żyje nikt, kto by mógł to potwierdzić. Prawie nikt..

Tak jak wspominałam, lubię literaturę skandynawską. Czuć tutaj zupełnie inny styl. Taki szorstki, twardy. Z bardzo małym ładunkiem emocjonalnym. Zazwyczaj jestem zaintrygowana głównym wątkiem i odkrywaniem kolejnych części układanki, które prowadzą mnie do rozwiązania. W tej książce niestety musiałam się bardzo starać, by swoją uwagę na tej historii utrzymać. Czuć było, że bohaterzy byli częścią zupełnie innej serii napisanej kiedyś przez autora. Tak jakby niektóre informacje o nich były tylko dla wtajemniczonych. Sama zagadka nie zaimponowała mi za bardzo. Książka dłużyła mi się. Myślę, że za chwilę kompletnie nie będę z niej nic pamiętać. Szkoda.

Książka Hakana Nessera "Stowarzyszenie leworęcznych" została wybrana dla mnie w akcji #czytamystosy zorganizowanej przez @booksmyhobby. Lubię literaturę skandynawską, więc tutaj oczekiwałam czegoś naprawdę dobrego.

Marten i Rejmus to najlepsi przyjaciele. Zakładają Stowarzyszenie leworęcznych gdy uczęszczają do pierwszej klasy szkoły podstawowej w małym miasteczku...

OK.

OK.

Wydarzenia, które miały miejsce w latach 60 niespodziewanie wracają niczym bumerang w latach 90, żeby ponownie wyjść na wierzch w 2012 roku. Grupa nastolatków, tworząca Stowarzyszenie Leworęcznych, dokonuje przestępstwa, które mimo upływu lat, nie daje im spokoju i ciąży na wątrobie. W 2012 zostaje odnalezione ciało jednego z nich, który był obwiniany za masakrę z lat 90. Van Veeteren, mimo emerytury, angażuje się w śledztwo ponownie, ponieważ to on 20 lat wcześniej popełnił błąd i zakończył dochodzenie błędnie wskazując winnego... Niespodziewane jego losy krzyżują się z komisarzem Barbarottim z Kymlinge. Co z tego wyniknie?
W porównaniu do wcześniejszych tomów "Stowarzyszenie Leworęcznych" jest trochę... nudne. Nie wciąga, nie przeczytasz tego jednym tchem. Rozciągnięte niczym flaki z olejem - niepotrzebnie.

Wydarzenia, które miały miejsce w latach 60 niespodziewanie wracają niczym bumerang w latach 90, żeby ponownie wyjść na wierzch w 2012 roku. Grupa nastolatków, tworząca Stowarzyszenie Leworęcznych, dokonuje przestępstwa, które mimo upływu lat, nie daje im spokoju i ciąży na wątrobie. W 2012 zostaje odnalezione ciało jednego z nich, który był obwiniany za masakrę z lat 90....

Ciekawa historia opowiedziana w trzech płaszczyznach czasowych. Stowarzyszenie leworęcznych stanowi spoiwo całej, tragicznej historii, a żeby ją rozwikłać do boju rusza emerytowany komisarz Van Veeteren, gnębiony poczuciem porażki w tej sprawie oraz Barbarotti już przy samym końcu. Całość może wydawać się czasem zbyt rozciągnięta i lekko monotonna, ale dobrze oddaje klimat i sens całej powieści.

Ciekawa historia opowiedziana w trzech płaszczyznach czasowych. Stowarzyszenie leworęcznych stanowi spoiwo całej, tragicznej historii, a żeby ją rozwikłać do boju rusza emerytowany komisarz Van Veeteren, gnębiony poczuciem porażki w tej sprawie oraz Barbarotti już przy samym końcu. Całość może wydawać się czasem zbyt rozciągnięta i lekko monotonna, ale dobrze oddaje klimat...

Spotkanie Van Vetereena z Gunarem Barbarottim! Ksiązka się nie wybija. Nesser z biegiem lat traci poziom, ale dla fanów komisarzy z dwóch serii to będzie ciekawa lektura.

Spotkanie Van Vetereena z Gunarem Barbarottim! Ksiązka się nie wybija. Nesser z biegiem lat traci poziom, ale dla fanów komisarzy z dwóch serii to będzie ciekawa lektura.

Trochę długa, ale świetna. Polecam.

Trochę długa, ale świetna. Polecam.

Chciałbym Państwu przedstawić naprawdę ciekawą książkę. Jej autorem jest Hakan Nesser. Utwór ten należy do gatunku kryminałów. Ostatnim czasem bardzo dużo czytam z tego właśnie gatunku książek. Powieść ta na pewno zakorzeni mi się na dłużej w pamięci. Kilka razy wprowadziła mnie w zaniepokojenie i zastanowienie. Do końca mnie zaskakiwała. Autor podzielił czas akcji na dwa terminy. Przeszłość i teraźniejszość. W książce czytamy o pewnym stowarzyszeniu osób leworęcznych. W utworze jak to w kryminale ktoś ginie, ktoś rozwiązuje zagadkę mordercy i ktoś musi być winny zbrodni. Moim zdaniem warto sięgnąć po właśnie tę pozycję ze względu na zawiłość akcji, różne czasy jak i zagadki kryminalne.

Chciałbym Państwu przedstawić naprawdę ciekawą książkę. Jej autorem jest Hakan Nesser. Utwór ten należy do gatunku kryminałów. Ostatnim czasem bardzo dużo czytam z tego właśnie gatunku książek. Powieść ta na pewno zakorzeni mi się na dłużej w pamięci. Kilka razy wprowadziła mnie w zaniepokojenie i zastanowienie. Do końca mnie zaskakiwała. Autor podzielił czas akcji na dwa...

Znakomita książka! Hakaan Nesser w najlepszym wydaniu. Historia - wciagająca, zagmatwana - opowiedziana jest w charakterystycznym dla niego niespiesznym tempie, ale moim zdaniem to zaleta a nie wada. Dodatkowego smaczku dodaje spotkanie dwóch znanych bohaterow Nessera - komidarza Van Veeterena i Gunnara Barbarottiego. Ciekawy pomysł. Polecam.

Znakomita książka! Hakaan Nesser w najlepszym wydaniu. Historia - wciagająca, zagmatwana - opowiedziana jest w charakterystycznym dla niego niespiesznym tempie, ale moim zdaniem to zaleta a nie wada. Dodatkowego smaczku dodaje spotkanie dwóch znanych bohaterow Nessera - komidarza Van Veeterena i Gunnara Barbarottiego. Ciekawy pomysł. Polecam.

Przez ponad 500 stron jak to u Nessera, śledztwo niespiesznie posuwa się do przodu. W tym czasie oprócz dociekań przyczyny zbrodni na tytułowych leworęcznych emerytowany komisarz Van Vetereen je, pije i spaceruje a czynny komisarz Gunnar Barbarotti też je, pije i czasem rozmyśla o stwórcy. W tych czynnościach wspomagają ich komisarz Munster, Eva Moreno i Ewa Backman, postacie znane z poprzednich książek autora.
Książkę czyta się całkiem przyjemnie, chociaż sprawcę łatwo wytypować co psuje nieco przyjemność z lektury.

Przez ponad 500 stron jak to u Nessera, śledztwo niespiesznie posuwa się do przodu. W tym czasie oprócz dociekań przyczyny zbrodni na tytułowych leworęcznych emerytowany komisarz Van Vetereen je, pije i spaceruje a czynny komisarz Gunnar Barbarotti też je, pije i czasem rozmyśla o stwórcy. W tych czynnościach wspomagają ich komisarz Munster, Eva Moreno i Ewa Backman,...

19,03 koniec 😆👍 chyba jeden z najlepszych kryminałów Nessera. Obie Ewy, Gunnar i Van Veeteren - bosko 😁Polecam

19,03 koniec 😆👍 chyba jeden z najlepszych kryminałów Nessera. Obie Ewy, Gunnar i Van Veeteren - bosko 😁Polecam