Niektórzy twierdzą, iż prawdziwej przyjaźni wśród kobiet nie ma. Jeśli faktycznie tak jest, to skąd wziął się pomysł na najnowszą książkę Małgorzaty Maciejewskiej pt „Zemsta”? Jeśli ktokolwiek ma wątpliwości, że faktycznie taka przyjaźń jest, powinien potraktować tę książkę, jako lekturę obowiązkową.

Dla mnie opowieść pani Maciejewskiej była ogromnie pozytywnym zaskoczeniem. Nie sądziłam, że tak dobrze można bawić się przy czytaniu książki. Momentami miałam wrażenie, jakbym oglądała niesamowicie zabawną a jednocześnie poruszającą komedię. Barwnie przedstawiona historia z doskonale wykreowanymi bohaterkami i rewelacyjnymi opisami, porusza wyobraźnię i to właśnie dzięki tym zabiegom, ma się wrażenie, że „Zemstę” oglądamy, a nie czytamy.

Życie Agaty wydaje się być niemal idealne. Zupełnie przyzwoity mąż, dwójka dorosłych dzieci, wspaniałe przyjaciółki, brak kłopotów finansowych i zdrowotnych. Chciałoby się powiedzieć - bajka. Niestety to tylko pozory. Pewnego dnia Agata dowiaduje się, że jej mąż po prostu ją zdradza. Ma kochankę i dobrze się bawi, oszukując i kłamiąc najbliższych. Niestety Agata nie potrafi sobie poradzić ze świadomością, że już nie jest najważniejszą kobietą dla swojego męża i...popełnia samobójstwo.

Wszyscy znajomi, bliżsi i dalsi nie wierzą w to, co się stało. Nie potrafią zrozumieć postępowania Agaty. Zagadka wydaje się być nie do rozwiązania. W tym momencie jednak, przyjaciółki Agaty stają na wysokości zadania i przeprowadzają „prywatne śledztwo”. Nie mogą pogodzić się z tym, co się stało i zaczynają węszyć i szukać, aż w końcu znajdują ślady, wskazujące na winę męża Agaty i jego kochanki. Wszystkie zgodnie postanawiają zemścić się na winowajcy i jego „wspólniczce”. Obydwoje na długo zapamiętają, czym może skończyć się kłamstwo i oszustwo, a przede wszystkim fakt, że skrzywdzili wspaniałą kobietę.

Jestem pełna podziwu dla autorki za jej wyobraźnię, za poczucie humoru i w sumie za sam pomysł. Takie tematy już były niejednokrotnie poruszane w książkach, ale pani Maciejewska wykazała się niebywałymi zdolnościami, tworząc opowieść śmieszną i jednocześnie wzruszającą. Kolejne strony odkrywają nowe wydarzenia, a czytelnik znajduje się w samym ich centrum i chce w nich uczestniczyć. Ciekawość, złość, uśmiech, poczucie chęci zemsty przez całą opowieść są obecne na równym poziomie. Bardzo żałowałam, że ta książka tak szybko się skończyła. Czułam się wręcz nienasycona opowieścią.

Dzięki „Zemście” powraca wiara w prawdziwą przyjaźń. Nie ważne jest, kim jesteś i co robisz, najważniejsze jest to, że masz na kogo liczyć, że w chwili kryzysowej wystarcza jeden telefon i można zrzucić z siebie cały ciężar. Takie znajomości są bezcenne, nie można ich przeliczyć na żadne wartości materialne.

Drogie Panie, przeczytajcie tę książkę koniecznie. Poprawa humoru gwarantowana i jakby tego było mało, wzruszeń także nie zabraknie. Jako deser z pewnością pojawi się chwila, w której zastanowicie się, podobnie jak ja, nad swoimi znajomościami i przyjaźniami. Taki moment zawieszenia, dzięki któremu można docenić to, co mamy.

Moim zdaniem takie książki są nam potrzebne i jestem wręcz dumna, że autorką „Zemsty” jest kobieta i na dodatek Polka. Pani Małgorzato, wielkie brawa!

Iwona Zaczek