No cóż, kurdefelek „Zatoka żarłocznego szczupaka” Eugeniusza Paukszty zupełnie mnie nie bierze. Nie spodziewałem się po tej książce niczego wielkiego ale słysząc o niej wcześniej sporo dobrego zabrałem ją ze sobą nad jeziorko sądząc, że „w tak pięknych okolicznościach przyrody” stanowić będzie, doskonałe uzupełnienie atmosfery.

Niestety. To w znacznej mierze socjalistyczny produkcyjniak opowiadający o grupce młodzieży z centralnej Polski, która pod przewodnictwem światłych, ideowych i pełnych społecznikowskiego zacięcia młodzieżowych liderów pada w objęcia nieufnych mieszkańców mazurskiej ziemi o poranionych życiorysach. Pełno tu obrazków ilustrujących działalność propagandowo-integracyjno-kulturalno-oświatową przy życzliwym wsparciu rozmaitych organizacji młodzieżowych i partyjnych. Nie brakuje oczywiście zabłąkanych czarnych owiec zawracanych do owczarni a głównym przesłaniem książki jest myśl by zamiast trwonić wakacje wyłącznie na lenistwo, przyjemności i inne pierdoły, zakasać rękawy i w czynie społecznym zrobić coś pożytecznego ku chwale ludowej ojczyzny. To nie echa „Timura i jego drużyny” słychać w tej książce to „Timur i jego drużyna” made in Poland a raczej „Julek i jego drużyna” сделано в Польше.

Owszem, jest też atmosfera wakacji, biwakowanie nad jeziorem, plusk wody, piękne opisy mazurskiej przyrody, nadmiar wędkarskich wątków, dywersanci, afera szpiegowska, piękna kobieta ale to wszystko niestety uwalane siermiężną radzieckością. Nie potrafię tego czytać w oderwaniu od tej nachalnej socrealistycznej dydaktyki. Jak dla mnie, lata świetlne od powieści z serii "Pan Samochodzik".

Powieść ta dokumentuje krótki na szczęście etap w polskiej literaturze i dziś jest już zupełnym archaizmem podobnie jak język, którym porozumiewają się bohaterowie. Gwara młodzieżowa starzeje się najszybciej, kurdefelek.

znienacka.com.pl

No cóż, kurdefelek „Zatoka żarłocznego szczupaka” Eugeniusza Paukszty zupełnie mnie nie bierze. Nie spodziewałem się po tej książce niczego wielkiego ale słysząc o niej wcześniej sporo dobrego zabrałem ją ze sobą nad jeziorko sądząc, że „w tak pięknych okolicznościach przyrody” stanowić będzie, doskonałe uzupełnienie atmosfery.

Niestety. To w znacznej mierze socjalistyczny...