Jeszcze jeden krajowy debiut.
„Zabójstwo z urzędu” to klasyczny, oldskulowy kryminał, nieodparcie kojarzący mi się z książkami wydawanymi przed laty w niezapomnianych seriach „Z Jamnikiem” i „Klub Srebrnego Klucza”. Dzisiaj już prawie nikt tak nie pisze, a szkoda…
Powieść nie pasuje do stereotypowego wyobrażenia współczesnego kryminału. Nie ma tu psychopatycznych, seryjnych morderców, tajemniczych zaginięć czy reminiscencji sprzed dziesięcioleci. Jest za to środowisko miejskich urzędników z ich problemami, powiązaniami i zależnościami. Jest zabójstwo znienawidzonego dyrektora, są podejrzani i przez długi czas wydaje się, że w świetle ustalonych faktów dokonanie tej zbrodni w ogóle nie było możliwe. Ale oczywiście dzielny policjant po nitce dociera do kłębka i wskazuje zarówno sprawcę, jak i motywy. Kurtyna.
Trafne obserwacje dotyczące relacji między władzą, biznesem i mediami na szczeblu lokalnym niewątpliwie tworzą barwne tło obyczajowe i uwiarygodniają wątek kryminalny. A wszystko to jest całkiem nieźle napisane. Doceniam to, ze autorka nie próbuje gonić za modą (literacką), tylko ma swój pomysł, nawet jeśli nie do końca pionierski. Może jest to momentami trochę naiwne, może chwilami zbyt przegadane (i wtedy tempo siada) i na pewno nie jest to książka dla miłośników mocnych wrażeń, wyrafinowanych zbrodni czy fruwających flaków, ale ja przeczytałem ją z pewnym sentymentem i przyjemnością.

Jeszcze jeden krajowy debiut.
„Zabójstwo z urzędu” to klasyczny, oldskulowy kryminał, nieodparcie kojarzący mi się z książkami wydawanymi przed laty w niezapomnianych seriach „Z Jamnikiem” i „Klub Srebrnego Klucza”. Dzisiaj już prawie nikt tak nie pisze, a szkoda…
Powieść nie pasuje do stereotypowego wyobrażenia współczesnego kryminału. Nie ma tu psychopatycznych, seryjnych...