Bajki pani Natalii do dziś pamiętam, zwłaszcza "Książę i kuksańce". Pamiętam też jak każda z tej serii książek była ilustrowana (dotyczy to całej serii bajek wydawanych w takiej szacie graficznej)
Ach... pełen zachwyt (podziwiałam nawet księżniczkę z tak cienkimi włosami, że wyglądała niemal jak trupia czaszka - "Książę i kuksańce"). Świetne było to, że jedna opowieść zilustrowana była typowo bajkowo (np. Calineczka - piękne kolory i miłe postaci), a inna w sposób wzbudzający czasem nawet grozę (np. Złoty talerz - ta brunatność i oschłość rysunku!).
Nie miałam tych książek w ręku już bardzo dawno, a pisząc, przysłowiowa ślina mi cieknie. Sama sobie zrobiłam radość wchodząc na zakładkę P. Natalii Gałczyńskiej.
Moja opinia - w stosunku do takich książek - nie jest obiektywna, dlatego że:
- pamiętam z dzieciństwa wrażenia,
- bardzo często nie czytam na świeżo (żeby zapamiętać - tak jak powyżej),
- biorę pod uwagę moje odczucia także z oglądania książki,
- grafika w starych książkach dla dzieci to dla mnie arcydzieło i mistrzostwo świata.

Bajki pani Natalii do dziś pamiętam, zwłaszcza "Książę i kuksańce". Pamiętam też jak każda z tej serii książek była ilustrowana (dotyczy to całej serii bajek wydawanych w takiej szacie graficznej)
Ach... pełen zachwyt (podziwiałam nawet księżniczkę z tak cienkimi włosami, że wyglądała niemal jak trupia czaszka - "Książę i kuksańce"). Świetne było to, że jedna opowieść...