Bardziej o mądrości niż o mędrcach jest rzecz u Malewskiej. O mądrości szczególnej, jaką tamta epoka wykształciła. Mądrości jednoczącej dociekliwość inżynierską z filozofią losu i człowieczeństwa, z wynalazczością reformatorów. Mądrości, w której są już przeczucia dialektyki i pierwociny rozbudowanej metafizyki. W tym jest pewien urok tej książki - urok tamtego świata: ten rodzaj - często - wszechstronności, który później dawał w efekcie dyletantyzm, a wówczas dźwigał największą odpowiedzialność społeczną i sam korzystał z pełnego blasku.

Marcin Czerwiński, "Przegląd Kulturalny", 1959