Bardzo tajemnicza książka. Niewiele osób ją czytało, nie ma żadnej opinii. Powieść o intrygującym tytule, w której drapie pierwsza osoba liczby mnogiej. Po lekturze owe "my" uwiera jeszcze mocniej. Bo choć fabuła jest troszeczkę zbyt udziwniona, to przecież autorka poprzez tytuł przenosi środek ciężkości tak, że patrzy się już nie na całość akcji, ale na związek z Davidem każdego z bohaterów, no i tych "nas". I na początku ta myśl mnie pokrzepiała, bo jak pisałam, rwało się toto, nie bardzo kleiło, a duch "Ale przecież nie o to tu chodzi" pomagał przez powieść przejść. Tylko że powieść się skończyła, rozwiązania nie przyniosła, a ja z wyżej cytowaną myślą zostałam. I bardzo jest dziwne to "zostanie", bo po fabule, po słowach nie ma we mnie śladu, a o przesuniętym środku ciężkości nie mogę zapomnieć. Wcale nie mam ochoty o tej książce myśleć, a muszę, bo frapuje mnie pytanie - kim tak naprawdę był/jest David? I gdzie m y się z nim poznaliśmy? Nie jest to arcydzieło literatury (co pewnie już wybrzmiało), ale robi coś dziwnego w czytelniku. Przynajmniej we mnie. Przez to, że tak się ociera o sferę magiczną, nadprzyrodzoną, sprawia, że szuka się odpowiedzi na powyższe pytania właśnie tam - a w tym miejscu cholernie ciężko jest się poruszać.
PS W opisie oszukują. To nie jest książka o szukaniu/gubieniu bliskich, nie upraszczajmy.

Bardzo tajemnicza książka. Niewiele osób ją czytało, nie ma żadnej opinii. Powieść o intrygującym tytule, w której drapie pierwsza osoba liczby mnogiej. Po lekturze owe "my" uwiera jeszcze mocniej. Bo choć fabuła jest troszeczkę zbyt udziwniona, to przecież autorka poprzez tytuł przenosi środek ciężkości tak, że patrzy się już nie na całość akcji, ale na związek z Davidem...