Czy Wy widzicie tego słodziaka na okładce? Te jego oczyska, puszysty ogon i tę wielką szyszkę, którą dźwiga? Czy taki uroczy Wiewiór mógłby mieć złe intencje? W życiu! To bardzo mądry, świadomy i troskliwy zwierzak. Czule troszczy się o swoje ukochane drzewo, bo wie, że jest kruche i delikatne. Docenia to, że drzewo czasem daje mu szyszkę. A nasz bohater uwielbia szyszki! Oczywiście rozumie, że nie można zjadać wszystkich na raz! Wyłącznie tyle, ile trzeba. Ale szyszki są takie pyszne, a drzewo ma ich tak wiele…

Jak myślicie, ile szyszek zje Wiewiór? Dokładnie tak! WSZYSTKIE! Ale spokojnie, drzewo ma jeszcze igiełki, dużo igiełek. A Wiewiór to rozsądny zwierzaczek. Wie, że trzeba o nie dbać. Zwłaszcza, że mają tak delikatny i słodki smak, a drzewo jest tak kruche… Ups, jak to skończyły się igiełki? Na szczęście są jeszcze gałązki, z których można zrobić malutkie ognisko. Tylko od czasu do czasu! Bo o drzewo trzeba dbać. Oczywiście, gdy przychodzą goście, to można zrobić wyjątek… Hmm… Ale, że skończyły się gałązki? Bez paniki! Mamy jeszcze korzonki! Niektóre wystają nad ziemię i można się o nie zatroszczyć! Wiewiór bardzo chce o nie zadbać, bo wie, że tak trzeba! A, że czasami coś skubnie… No cóż, kto nigdy niczego nie skubnął, niech pierwszy rzuci szyszką!

Jak skończy się ta historia? Czy nasz uroczy Wiewiór odbierze lekcję? I co wspólnego będą miały z tym, pełne zapału i dobrych intencji, dzieci?

Nie wiem, czy istnieje lepsze określenie na to, co zrobił tu autor, niż mistrzostwo?! W ciepły, zabawny sposób, uświadomił dzieciom ogromny problem współczesnego świata, pokazując, do czego prowadzi nadmierny konsumpcjonizm. I pozwolił im dojść do tego wniosku samodzielnie. Tu nie ma grożenia palcem, tylko błyskotliwe zakończenie.

Na uwagę zasługuje także „łańcuszkowa” konstrukcja opowieści. Dzieci szybko łapią powtarzający się schemat, a także rozdźwięk pomiędzy tym, co Wiewiór uparcie deklaruje, a co robi. To świetny zabieg i zaproszenie do dyskusji.

Jeśli szukacie książki o pokusie posiadania „więcej” i nadmiernym zużywaniu zasobów naturalnych, gorąco polecam! Genialna jest!

Czy Wy widzicie tego słodziaka na okładce? Te jego oczyska, puszysty ogon i tę wielką szyszkę, którą dźwiga? Czy taki uroczy Wiewiór mógłby mieć złe intencje? W życiu! To bardzo mądry, świadomy i troskliwy zwierzak. Czule troszczy się o swoje ukochane drzewo, bo wie, że jest kruche i delikatne. Docenia to, że drzewo czasem daje mu szyszkę. A nasz bohater uwielbia szyszki!...