Poznajemy Ignacego Jana Paderewskiego oczami siostry, Antoniny Wilkońskiej, która ma określony przez społeczeństwo cel w życiu, czasami tylko zastanawia się czy gdyby nie była kobietą jej życie było by inne, czy odniosła by sukces jako pianista, czy miałaby równe szanse jak jej brat, który zapisał się na jaki kartach historii jako wybitny pianista i kompozytor, ale też jako premier i minister spraw zagranicznych.

Czasami życie z rodzeństwem wydaje się trudne i niesprawiedliwe, bo ktoś jest faworyzowany czy jego dzieła są bardziej cenione, tym bardziej jest to trudne gdy żyje się w czasach, które bardziej skupiały się na męskich potomkach, bo to oni przedłużali ród i mogli przynieść chwałę rodzinie. Antonina choć jest starsza siostrą to żyje w cieniu brata, który na dodatek jest uzdolniony muzycznie, choć jej też nie brakuje talentu. Ale to Ignacy ma szansę się dalej kształcić i zabłysnąć swoim talentem na całym świecie. A kobiecie zostaje rola żony, matki i pani domu. Odniosłam wrażenie, że Antonina ma w sobie żal i zazdrość wobec brata, ale też uczucia siostrzane, które zachwycają się talentem oraz wspieraja go. Wierzy, że jest zdolny do osiągnięcia wielkich rzeczy, choć czasami go nie rozumie.

Nie powiem, że to łatwa książka do przeczytania, bo troszkę mi się dłużyło czytanie, ale też jest to ciekawa pozycja książkowa, która przybliża nam postać historyczna, ale też ukazuje życie w cieniu wybitnej postaci.

Poznajemy Ignacego Jana Paderewskiego oczami siostry, Antoniny Wilkońskiej, która ma określony przez społeczeństwo cel w życiu, czasami tylko zastanawia się czy gdyby nie była kobietą jej życie było by inne, czy odniosła by sukces jako pianista, czy miałaby równe szanse jak jej brat, który zapisał się na jaki kartach historii jako wybitny pianista i kompozytor, ale też jako...