„Serce zdrajcy” Bena Creeda to kryminał, który przenosi nas w czasie i miejscu, do czasów po II wojnie światowej, do Rosji. Jest to tom drugi o Rewolu Rosselu, po który jednak spokojnie można sięgnąć jak po powieść osobną (choć jestem pewna, że wtedy tak jak ja, odczujecie ogromną chęć nadrobienia „Miasta duchów” przede wszystkim dla postaci samego Rewola).

W Leningradzie ktoś zaczął polować na dawnych żołnierzy. Morduje ich podwójnym strzałem w głowę, wcześniej poddaje torturom. Sprawie przygląda się major Nikitin, który czuje, że musi zrobić wszystko, bo złapać mordercę jak najszybciej – na szali jest bezpieczeństwo i życie jego rodziny. Postanawia więc poprosić o pomoc Rewola, który odsiaduje karę w obozie Igarka. Rewol, choć chętnie wyrwałby się z tego nieludzkiego miejsca, ma swój honor, który każe mu zachować czujność – w końcu to Nikitin go do tego obozu wsadził...

Książka to oczywiście kryminał, ale pierwszym, co muszę podkreślić, jest doskonale oddane tło historyczne. Mamy tu obozową codzienność, mamy strach ludzi mieszkających w totalitarnej Rosji o każde słowo, każdy czyn, który mógłby zostać uznany za sprzeczny z systemem i przynieść zsyłkę do obozu. Jest też II wojna światowa, rzeczywistość wojskowa, obrona Leningradu, podbój Berlina, grabieże. Sama intryga zbudowana jest na bazie kilku ciekawych wątków – historyczny, muzyczny i literacki. Jest poszukiwanie zaginionych skarbów, jest też łamanie szyfrów! „Serce zdrajcy” to kryminał, przy którym trzeba się skupić, gdyż tło polityczno-historyczne jest bogate, a język i klimat dosyć surowy. Historia jest jednak ciekawa, więc jestem pewna, że ci, co lubują się w powieściach szpiegowskich i historii czasów okołowojennych będą lekturą usatysfakcjonowani. Ja oceniam 7/10, więcej napisałam tu: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2023/05/serce-zdrajcy-ben-creed.html

„Serce zdrajcy” Bena Creeda to kryminał, który przenosi nas w czasie i miejscu, do czasów po II wojnie światowej, do Rosji. Jest to tom drugi o Rewolu Rosselu, po który jednak spokojnie można sięgnąć jak po powieść osobną (choć jestem pewna, że wtedy tak jak ja, odczujecie ogromną chęć nadrobienia „Miasta duchów” przede wszystkim dla postaci samego Rewola).

W Leningradzie...