Znaki: jeśli ktoś, pisząc książkę, jest w stanie przekonać mnie, że symbole o których pisze mają znaczenie, to jest to dobrze napisany podręcznik. a zwłaszcza semiotyki.
Rosja: czuję sprzeczne emocje na każdej kartce. fascynacja i obrzydzenie. to dla mnie definicja rosyjskości.
Kultura szlachecka na przełomie: jakiś egzotyczny twór, który jest mieszanką różnych niekulturalnych rzeczy: azjatyckiego, czytaj barbarzyńskiego traktowania kobiet, facetów zresztą też- to niewolnicy w paradnych mundurach, niewolnicy którym luksus jest darowany, ale do czasu. bogactwo do którego człowiek przyzwyczaja się i ma to mu ułatwić bycie posłusznym i wpisanie się w system. plus mielonka wojen napoleońskich. i na tym rośnie to, no dziedzictwo i ta, no tożsamość.
we wstępie jest napisane że kultura rodzi się ze wstydu. kiedy zaczynałam czytać zdziwiło mnie że można tak pomyśleć. wydawało mi się że rodzi się z konfrontacji "się" ze wszystkimi przyległościami. a tu napisane że ze wstydu. kiedy przeczytałam wstęp po przeczytaniu książki, nie dziwi mnie, dlaczego.

Znaki: jeśli ktoś, pisząc książkę, jest w stanie przekonać mnie, że symbole o których pisze mają znaczenie, to jest to dobrze napisany podręcznik. a zwłaszcza semiotyki.
Rosja: czuję sprzeczne emocje na każdej kartce. fascynacja i obrzydzenie. to dla mnie definicja rosyjskości.
Kultura szlachecka na przełomie: jakiś egzotyczny twór, który jest mieszanką różnych...