Izabella Wolikowska przez wiele lat jako dziecko była przyjaciółką Romana Dmowskiego. Zaangażowani w sprawę narodową emigranci poprosili ją po drugiej wojnie światowej, aby napisała pierwszą biografię Dmowskiego, który zdecydowanie na nią zasługiwał. Wynikiem jej pracy jest przyjemna lektura, która jest bardziej połączeniem biografii i wspomnień niż stuprocentową biografią.

Książka pokazuje nam postać Romana Dmowskiego (dla jednych wielkiego bohatera, dla innych groźnego antysemitę) z innej strony. Poznajemy wiele sytuacji z jego życia codziennego, które nieraz wywołują śmiech czy wzruszenie. Autorka głównie wypełnia tą biografię swoimi wspomnieniami, czytając czujemy jej emocjonalną więź z nieżyjącym liderem Narodowej Demokracji. Jednak te wspomnienia uzupełnione są wieloma różnymi tekstami źródłowymi, które zostały przekazane autorce przez osoby z Polski czy zagranicy. Wszystkie otrzymane przez nią wycinki umieszczone są na ostatnich stu stronach.

Wiele ważnych momentów z życia Dmowskiego niestety zostało pominiętych. Autorka nie porusza głęboko kwestii kontrowersyjnych, lecz je wspomina i stara się wytłumaczyć. Dodatkowo rozdziały nie są ułożone idealnie według chronologii, co może przeszkadzać.

Warto ją przeczytać dla niektórych szczegółów z życia Dmowskiego oraz dla osób chcących wstępnie zapoznać się z postacią. Dla głębszej analizy jego sylwetki i poglądów radziłbym zajrzeć do jego własnych prac lub bardziej współczesnej biografii.

Izabella Wolikowska przez wiele lat jako dziecko była przyjaciółką Romana Dmowskiego. Zaangażowani w sprawę narodową emigranci poprosili ją po drugiej wojnie światowej, aby napisała pierwszą biografię Dmowskiego, który zdecydowanie na nią zasługiwał. Wynikiem jej pracy jest przyjemna lektura, która jest bardziej połączeniem biografii i wspomnień niż stuprocentową...