Bardzo przyjemna synteza dziejów malarstwa skierowana do młodzieży szkolnej - co wyraźnie widać w języku, jakiego autor używa oraz w bezpośrednich zwrotach do czytelnika. Nie ma tu mnóstwa dat i nazwisk, jest to raczej przekrój tematyczny, mówiący i funkcjach i tendencjach w sztuce na przestrzeni wieków, o zmianach, jakie w niej zachodziły - zawiera zatem nazwiska głównie tych artystów, którzy jako pierwsi wprowadzili do malarstwa jakąś nową jakość. Wady? Ano, są. Książka wydana została w 1969 roku, więc te wady można przewidzieć - reprodukcje są w większości czarno0białe i dość niewyraźne, kilka zaś kolorowych jest po prostu koloryzowane, więc wygląda dość sztucznie. Poza tym język - wiele imion, nazwisk czy nazw własnych, których dziś się już nie odmienia (El Greco, Toledo) tam jeszcze odmieniane są, co dla współczesnego czytelnika jest niejakim zgrzytem gramatycznym. Co mi się zaś bardzo podobało - autor nie narzuca odbiorcy swojego zdania, podając tylko podstawy zachęca do dalszych poszukiwań. Za każdym razem wspomina, kiedy jakiegoś artystę szczególnie lubi, wyjaśnia też których twórców i dlaczego w czasach mu współczesnych się bardzo ceni, a których mniej, wciąż też jednak powtarza, że w sztuce nie ma rzeczy lepszych i gorszych, są po prostu inne. Publikacja ma zatem swoje nieuniknione wady, ale za to jest świetna jako pozycja, od której można zacząć przygodę ze sztuką, lub która pozwoli utrwalić posiadaną już wiedzę.

Bardzo przyjemna synteza dziejów malarstwa skierowana do młodzieży szkolnej - co wyraźnie widać w języku, jakiego autor używa oraz w bezpośrednich zwrotach do czytelnika. Nie ma tu mnóstwa dat i nazwisk, jest to raczej przekrój tematyczny, mówiący i funkcjach i tendencjach w sztuce na przestrzeni wieków, o zmianach, jakie w niej zachodziły - zawiera zatem nazwiska głównie...