Mamy tutaj nośny temat: zamachy terrorystyczne, które zostają przedstawione dość wiarygodnie (na ile umiem to ocenić). Mamy też dwójkę bohaterów, których poznaliśmy w pierwszej książce tego cyklu. Michael i Lene są interesującymi postaciami choć oboje bywają irytujący: z jednej strony są bardzo błyskotliwi by za chwile popisać się kompletną ignorancją. Niestety, powieść jest po prostu zła. Obserwujemy przygotowania do kolejnego zamachu i starania dwójki bohaterów by do niego nie dopuścić. Niestety, nie ma tutaj kompletnie napięcia, nie ma zagadki kim jest zamachowiec i jakie są jego motywy, nie ma też poczucia, że ten zamachowiec jest tak potężny, że nasi bohaterowie będą musieli wspiąć się na granicę swoich możliwości by go pokonać. Nasi bohaterowie wpadają w kłopoty głównie za sprawą swojej głupoty i głupoty innych osób. Po dwóch powieściach z cyklu doszedłem do wniosku, że Jacobsen pisze powieści, których opis wypada bardzo atrakcyjnie na okładce ale lektura przynosi głównie rozczarowanie.

Mamy tutaj nośny temat: zamachy terrorystyczne, które zostają przedstawione dość wiarygodnie (na ile umiem to ocenić). Mamy też dwójkę bohaterów, których poznaliśmy w pierwszej książce tego cyklu. Michael i Lene są interesującymi postaciami choć oboje bywają irytujący: z jednej strony są bardzo błyskotliwi by za chwile popisać się kompletną ignorancją. Niestety, powieść...