Niektóre rozdziały są ciekawe, na przykład fragmenty o zagłuszaniu przez producentów leków wyników badań, które naświetlają poważne skutki uboczne, często towarzyszące ich przyjmowaniu.

Ogólnie jednak książka to cała masa bzdur, jakie często są w internecie powielane przez różnych "guru", a które mogą (chociaż niekoniecznie muszą) być dla niektórych ludzi naprawdę szkodliwe, i to pomimo zapewnień autora co do jego dobrych intencji.

Mamy również nawoływanie do samodzielnego szukania i weryfikowania faktów medycznych dostępnych w wielu książkach i internecie, co oczywiście jest godne pochwały, jednakże może nie być wystarczające, biorąc pod uwagę to, że większość ludzi nie potrafi takiej wiedzy sama zweryfikować, zwłaszcza, jeśli nie ma żadnego wykształcenia i doświadczenia w dziedzinach takich jak biochemia czy dietetyka.

Sam styl pisania jest całkiem w porządku, bez przynudzania, niestety (albo stety, zależy od celów czytania) występuje tu cała masa badań i odnosników do różnych witryn, więc komuś, kto chciałby je dogłębnie przeanalizować zajęłoby to naprawdę sporo czasu.

Ja ograniczyłem się jedynie do sprawdzenia kilku wybranych, i zwykle sposób działania autora jest następujący: podaje link do (jednego lub kilku) badania, w którym obserwowana jest pewna tendencja, i na tej postawie wyciąga wnioski na temat szkodliwości danej substancji, zupełnie na wyrost, przeinaczając to, co w swojej pracy na ten temat powiedzieli autorzy.

Za przykład podam tu jego opis tartrazyny, znanej pod nazwą E102, co do której podejrzewa się, że może powodować nadpobudliwość i problemy ze skupieniem u dzieci. W książce podany jest link do badania, w którym autorzy zaobserwowali zmienioną ekspresję genów NFκB i MAPK8, co może powodować nadmierne stany zapalne, teoretycznie zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia raka. Jak bardzo? Tego autorzy badania nie wiedzą, sugerują jedynie, aby przeprowadzić więcej badań i zredukować konsumpcję tartrazyny.
(https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28229641)

Natomiast to jedno badanie jest dla autora wystarczające, aby tego typu substancję uznać za truciznę i umieścić na czarnej liście. Podobne badania możemy znaleźć na temat niemal dowolnej substancji, jaką wprowadzamy do naszego organizmu (może za wyjątkiem niegazowanej wody). Nawet nadmierne spożycie jabłek może korelować z czymś niepożądanym.

Znacznie więcej szkody wyrządzi nadmierne przejmowanie się tego rodzaju internetowymi poradami. Jest też garść przydatnych wskazówek na temat dobrej jakości snu, unikaniu cukru i przetworzonej żywności itp, ale jest tego naprawdę niewiele w całym tym gąszczu różnych głupot, i nie jestem przekonany czy warto się przez niego przedzierać.

Niektóre rozdziały są ciekawe, na przykład fragmenty o zagłuszaniu przez producentów leków wyników badań, które naświetlają poważne skutki uboczne, często towarzyszące ich przyjmowaniu.

Ogólnie jednak książka to cała masa bzdur, jakie często są w internecie powielane przez różnych "guru", a które mogą (chociaż niekoniecznie muszą) być dla niektórych ludzi naprawdę...