Pomysł – jak cię mogę; wykonanie – oh, boy…
Jak zazwyczaj nie rozwodzę się nad tytułem, tak poświęćmy mu trzy sekundy: jest bez sensu. Ten milioner w żadnym wypadku nie pochodzi z Florencji, a nawet z Kontynentu. On tylko tam jedzie na urlop. Może czepialstwo, ale to właśnie ten poziom 😆.
Główni bohaterowie ponadprzeciętnie wkurzają. Gail zachowuje się jak szmaciana lalka, która potrzebuje, żeby jakiś facet mówił jej, co ma robić. Najpierw ma od tego Paula – który nawet nie okazuje jej sympatii, o miłości nie wspominając – potem funkcję pełni tru loff. Poza brakiem samodzielności mogę zarzucić jej jeszcze niewierność, którą autorka nieudolnie usprawiedliwia ✨szałem uniesień✨ (dla mnie to zwyczajnie obrzydliwe i odebrało mi całą radość z romansu, ale jak kto lubi).
Tymczasem Zane jest jednym z tych tru loffów, którzy bardzo maskują swoją toksynę. Na początku wydaje się miłym dla pracowników gościem, takim, co sobie chętnie pożartuje i nie czuje za bardzo ciśnienia. Później okazuje się, że chętnie napastuje kobiety, o ile mu się spodobają i ma słabość do nieletnich 🤮. Chyba najśmieszniejsze zdanie, jakie przeczytałam w tej książce wyszło od Zane’a, który mówił naszej heroinie, że wystarczy powiedzieć, że tego nie chce, a jej nie dotknie. Pff!
Fabuła miała jakiś tam potencjał, ale po wylądowaniu na ziemi włoskiej coś się popsuło. Do tego dodajmy ekspozycję i kompletny brak angażujących wątków pobocznych, no i mamy… to. Naprawdę nie warto tego sobie robić.
Udało mi się zdobyć jedno BINGO i 100 punktów.

Pomysł – jak cię mogę; wykonanie – oh, boy…
Jak zazwyczaj nie rozwodzę się nad tytułem, tak poświęćmy mu trzy sekundy: jest bez sensu. Ten milioner w żadnym wypadku nie pochodzi z Florencji, a nawet z Kontynentu. On tylko tam jedzie na urlop. Może czepialstwo, ale to właśnie ten poziom 😆.
Główni bohaterowie ponadprzeciętnie wkurzają. Gail zachowuje się jak szmaciana lalka,...