Dobre w teorii jest powiedzenie, że lepiej śmiać się niż płakać. A w praktyce? Jest to niezwykle trudne biorąc pod uwagę sytuacje jakie niesie ze sobą życie. Zazwyczaj kończy się śmiechem przez łzy.
Komedia kryminalna Iwony Banach jest świetną odskocznią od codziennego życia, bawi do łez, ale i przysparza dreszczyku emocji. Główna bohaterka jest lokatorką do wynajęcia, zajmuje się domami podczas nieobecności ich mieszkańców. Do swojej działalności werbuje muskularnego Noldiego, napakowanego kumpla o gołębim sercu, który boi się duchów i pająków. Jej zadaniem jest kreowanie wrażenia, że ktoś jednak w domu jest. W tym celu wietrzy mieszkanie, robi pranie a czasem nawet myje okna. Tym razem jednak oboje trafiają do domu numer 666, gdzie latają noże i w spokojnej dotąd okolicy pojawiają się dwa trupy, jeden miśka z Krupówek, a drugi kobiety w krzakach. Dziwnym trafem jeden z nich znika i wtedy dopiero pojawia się problem...
Dodatkowym utrapieniem dla Miśki jest sąsiedztwo dwóch postrzelonych staruszek Belli i Niny, z nimi dwiema na pewno nikt się nie będzie nudził, a dla Noldiego to dwa Anioły, które nie pozwolą mu umrzeć z głodu. Polecam serdecznie tę powieść, zabawne perypetie bohaterów w Zakopanem wprawiły mnie w świetny nastrój, nie sposób było się oderwać od książki. Każdy rozdział przesycony był nie tylko dreszczykiem emocji ale i zabawnymi sytuacjami oraz humorem. To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki ale na pewno nie ostatnie. Bomba! 🙂

Dobre w teorii jest powiedzenie, że lepiej śmiać się niż płakać. A w praktyce? Jest to niezwykle trudne biorąc pod uwagę sytuacje jakie niesie ze sobą życie. Zazwyczaj kończy się śmiechem przez łzy.
Komedia kryminalna Iwony Banach jest świetną odskocznią od codziennego życia, bawi do łez, ale i przysparza dreszczyku emocji. Główna bohaterka jest lokatorką do wynajęcia,...