Zawsze mnie fascynowało, jak to możliwe, że książki opisujące feministki jako sfrustrowane stare panny mieszkające ze stadem kotów piszą osoby (co bardzo smutne płci obojga), które nie mają żadnego przygotowania merytorycznego w tym kierunku. Carole Poteman jest profesorem nauk politycznych, a jej książka jest rzetelnym, popartym odesłaniami do bogatej bibliografii, opracowaniem dotyczącym teorii kontraktu. Autorka opisuje zmiany w spojrzeniu na teorię umowy społecznej i czyni to nie tylko w oparciu o bogaty materiał źródłowy, ale również obrazując realia społeczne i historyczne w których powstawały poszczególne teorie.
Nie jest to książka beletrystyczna, nie wionie z niej też jadem do płci męskiej, stanowi za to rzetelne źródło wiedzy na temat roli kobiet i ich pozycji w świecie.
A najczytelniej o intencjach samej autorki mówi zakończenie samej książki: "Baudelaire napisał kiedyś, że „istnieje ogromna różnica między tematem ‘zakończonym’ a tematem ‘skończonym’ i że ogólnie to, co jest ‘zakończone’, nie jest ‘skończone’”. Napisałam wszystko, co miałam do napisania na temat kontraktu płci, ale daleko jeszcze do końca tej opowieści. Fikcja polityczna wciąż wykazuje wyraźne oznaki życia, a teoria polityczna to za mało, aby podważyć źródła jej zasilania."

Zawsze mnie fascynowało, jak to możliwe, że książki opisujące feministki jako sfrustrowane stare panny mieszkające ze stadem kotów piszą osoby (co bardzo smutne płci obojga), które nie mają żadnego przygotowania merytorycznego w tym kierunku. Carole Poteman jest profesorem nauk politycznych, a jej książka jest rzetelnym, popartym odesłaniami do bogatej bibliografii,...