Ta książka stanowiła dla mnie jako czytelnika pewne wyzwanie. Żeby bardziej skupić się na przebiegu podróży opisywanych przez autora i przenieść na czas czytania w rejony, o których wspomina, musiałam przez dość znaczną ilość stron na początku nabrać rezerwy do całej sytuacji. Pierwszy raz zdarzyło mi się, że autor książki tak wprost wyrażał się krytycznie o określonych osobach, które wspominał z imienia i nazwiska. Być może wynika to również z faktu, że lista książek pisanych w podobnym stylu jest w moim przypadku niewielka. Mimo wszystko jednak nie był to moim zdaniem zbyt udany zabieg, ponieważ bez względu na to, czego faktycznie dopuściliby się ci ludzie w kwestii zaniedbania wspólnych planów podróży, czytelnik zniechęca się wtedy bardziej do osoby, która wywleka takie sprawy przed nim niż do nich.

Cała historia jednak prezentuje się dobrze, pomijając kolejny punkt jakim są wszystkie kontrowersje odnośnie osiągnięć autora solo. Jeśli jesteście osobami, które mają pierwszy kontakt z tego typu książkami, nie odgrywa dla Was większej roli czy autor książki przebył podróż faktycznie sam czy z jakąś pomocą i trafiła w Wasze ręce właśnie ta pozycja, myślę, że możecie spokojnie próbować przenieść się w wyobraźni podczas czytania w takie miejsca jak np. Yukon:) Nie chciałabym żeby moja opinia była dla kogokolwiek krzywdząca i ostatecznie pozostawiam mądrzejszym i bardziej doświadczonym osobom ocenę autora jako podróżnika. Dla mnie ważniejszy był opis podróży, emocji, które mu towarzyszyły i bardzo dużo wstawek na temat przygotować technicznych do wyjazdów, które pokazywały, że autor naprawdę ma głowę na karku.

Jest to tak naprawdę historia mężczyzny, który w bardzo skrupulatny pod względem organizacji i możliwości radzenia sobie w różnych sytuacjach sposób postanowił osiągać swoje podróżnicze cele i spełniać marzenia, które zakwitły w nim między innymi dzięki czytaniu autorów takim jak London czy Twain, na co sugeruje obecność ich cytatów w książce. Nie można nie docenić trudu autora włożonego w opisywane w książce wyprawy i nie ukrywam, że zachęciły mnie one do szukania kolejnych, podobnych tematycznie pozycji, dlatego myślę, że spełniła swoja podstawową rolę:)

EDIT: Po przeczytaniu między innymi dzienników z obu biegunów Marka Kamińskiego, do którego swoją drogą autor tej książki co jakiś czas nawiązuje i nawet gdzieś sugeruje, że na biegunie musiało być trochę łatwiej, bo było stosunkowo równo, a nie jak w jego przypadku, mogę tylko powiedzieć, że porównania obu panów po prostu nie ma. Nieprofesjonalnie jest wywlekać jakieś prywatne rzeczy w takiej relacji i dodatkowo na dołączonej do każdej książki płycie dvd mówić to samo, bez żadnego skrępowania rzucając nazwiskami jakby to miało rozwiązać te sprawy.

Ta książka stanowiła dla mnie jako czytelnika pewne wyzwanie. Żeby bardziej skupić się na przebiegu podróży opisywanych przez autora i przenieść na czas czytania w rejony, o których wspomina, musiałam przez dość znaczną ilość stron na początku nabrać rezerwy do całej sytuacji. Pierwszy raz zdarzyło mi się, że autor książki tak wprost wyrażał się krytycznie o określonych...