„Próbowałem odtworzyć twoje rysy każdego roku w dzień Bożego Narodzenia, zdejmowałem miarę z twojego głosu w trakcie jej jedynej rozmowy telefonicznej, jak ślepiec, który dotyka, dłońmi cudzych twarzy. Z biegiem lat twój obraz we mnie niszczał i ilekroć porównywałem jakieś twoje zdjęcie z głosem słyszanym przez telefon, mialem wrażenie, że przełączyli mnie na inną linię. Nie wiedziałem, jak dopasować do ciebie ten głos, za każdym razem bardziej chropowaty i ociężały. Powiedziałem, więc Nie, popatrzyłem na twoje okno i usiadłem na łóżku. Nie mialem sił, by zejść po schodach, przejść na drugą stronę ulicy, spojrzeć na twoją twarz, rozpoznać cię tylko po tym, że jesteś martwa, i nie móc cię już zapomnieć.”

To kolejna z moich lektur, która mówi o relacji z matką. Matczyny świat w Rumunii odtwarzany jest przez jej syna, Lorenza, którego pozostawiła we Włoszech. Lorenzo przeprowadza nas przez strzępy wspomnień i zdarzeń, które powoli prowadziły do nieuchronnego - wyjazdu matki i ostatecznej utraty kontaktu. Pretekstem do rozważań, staje się jego przybycie na pogrzeb matki. Tutaj poznaje miejsce, w którym pracowała, mieszkanie, w którym żyła i umarła oraz współpracowników. Znaczącą bohaterką jest też tutaj Rumunia, która mozolnie podnosi się z kolan po reżimie Ceausescu. Cichą bohaterką jest też transformacja - kraju, ciał i relacji. Lorenzo śledzi wszystkie rozpady i zgnilizny, które doprowadziły matkę do dosłownego i przenośnego rozkładu, próbując znaleźć przebaczenie.

Podoba mi się pisanie Andrei, który sprawia, że czuję ten żal syna, przyklejone włosy do czoła matki, smród papierosów, które matka wypala i dekadencję, która ją wyniszczyła. To niewielka, ale dotkliwa proza i intymność języka, która przenika czytelnika swą brutalną szczerością i miłością skazaną na klęskę.

„Próbowałem odtworzyć twoje rysy każdego roku w dzień Bożego Narodzenia, zdejmowałem miarę z twojego głosu w trakcie jej jedynej rozmowy telefonicznej, jak ślepiec, który dotyka, dłońmi cudzych twarzy. Z biegiem lat twój obraz we mnie niszczał i ilekroć porównywałem jakieś twoje zdjęcie z głosem słyszanym przez telefon, mialem wrażenie, że przełączyli mnie na inną linię....