Rewelacja. Koncepcję z książki wyprzedziły dokonania neuronauki o dziesięciolecia. Zwrócenie uwagi na: jedność ciała w naszej percepcji, wpływ płci na przetwarzanie informacji, intencjonalność seksualności, rozszerzenie naszego umysłu przez sztuczne narzędzia, ubiór jako forma ekspresji, wyjścia z perspektywy 1.-osobowej w dniu codziennym oraz kształtowanie się podmiotowości w dialogu. Czyżby był to dowód na skuteczność fenomenologicznego wglądu? Może jednak fenomenolodzy są bliżej prawdy niż mogłoby się to wydawać, albo przynajmniej niektórzy... Opus magnum Merleau-Ponty'ego, dzieło totalne, ale jednak mające kilka pęknięć. Momentami styl autora podpada w typowe mankamenty filozofii kontynentalnej i staję się bardziej poezją niż tekstem naukowym. Niekiedy udziela się autorowi pióro Heideggera i posługuje się on tajemniczymi relacjami z myślnikiem. Pojawiają się fragmenty, w których autor wykazuje wiarę w tak wątpliwe zespoły teorii naukowych jak psychoanaliza czy materializm dialektyczny. Rozdziały książki, którym jest bliżej do filozofii dialogu i egzystencjalizmu wypadają, w moim odczuciu, znacznie słabiej. Niezmienia to jednak faktu, że czerpałem przyjemność z obcowania z tak nietuzinkowym umysłem, chociaż tylko przez kartki zapisanego papieru.

Rewelacja. Koncepcję z książki wyprzedziły dokonania neuronauki o dziesięciolecia. Zwrócenie uwagi na: jedność ciała w naszej percepcji, wpływ płci na przetwarzanie informacji, intencjonalność seksualności, rozszerzenie naszego umysłu przez sztuczne narzędzia, ubiór jako forma ekspresji, wyjścia z perspektywy 1.-osobowej w dniu codziennym oraz kształtowanie się...