Książka z serii Historia państw świata w XX wieku.

Mała Estonia, o której wydaje mi się, że wiemy bardzo niewiele, to bardzo ciekawy kraj, którego najnowsza historia nie oszczędzała między innymi ze względu na jego miejsce na mapie i otoczenie.

Z jednej strony Estonię łączy silna więź z Litwą i Łotwą, które określane są jako państwa bałtyckie (był moment, w którym Estonia wyszła z inicjatywą stworzenia Związku Bałtyckiego, do którego miały należeć jeszcze Polska i Finlandia), z drugiej strony w momentach konfliktów w XX wieku znajdowała się między Niemcami i Rosją, przez co działania wojenne tych dwóch państw zawsze musiały się kończyć okupacją Estonii. A w innym ujęciu jest to kraj znajdujący się na styku świata skandynawskiego, Europy środkowej i Europy wschodniej.

Ale to położenie między Rosją i Niemcami miało największe konsekwencje dla chcących wolności Estończyków. Kraj był ciągle okupowany, walczył raz z jednymi i drugimi, aż w końcu wchłonął go Związek Radziecki na prawie 50 lat.

Autor przedstawia 100 lat z historii Estonii, gdzie głównie kraj walczył o swoją niezależność lub bardzo skutecznie się rozwijał, gdy miał wystarczającą swobodę. Przedstawiona jest też sytuacja gospodarcza w obliczu kryzysów, polityczna, gdzie potencjał dla demokracji zawsze był ogromny, chociaż nie obyło się też bez rządów dyktatorskich, a także jak kształtowała się estońska sztuka i kultura, relacje ze światem oraz demografia, która oberwała najbardziej poprzez siłową rusyfikację, mordy, wywózki i zasiedlanie Estonii Rosjanami.

Książka z serii Historia państw świata w XX wieku.

Mała Estonia, o której wydaje mi się, że wiemy bardzo niewiele, to bardzo ciekawy kraj, którego najnowsza historia nie oszczędzała między innymi ze względu na jego miejsce na mapie i otoczenie.

Z jednej strony Estonię łączy silna więź z Litwą i Łotwą, które określane są jako państwa bałtyckie (był moment, w którym...