Książka o psychologii i religii pisana przez adwokata. Autorka jest zdania, że aby pogłębić swoją wiarę, należy najpierw uporządkować swoją przeszłość przy pomocy terapii, bowiem to jak postrzegamy Boga Ojca, jej zdaniem zależy od tego, jakich mieliśmy rodziców; W zależności, co doświadczyliśmy ich strony - kontrolą, krytyką, karami, odrzuceniem, biciem czy nadużyciami seksualnymi - nie poradziwszy sobie z tym, dokonamy projekcji ich poczynań na obraz Boga: będzie nam zatem jawił się jako emocjonalnie niedostępny, mściwy, nie warty zachodu.
A przecież Bóg jest miłością.
Autorka jest zdania, że niedosyt miłości rodziców rekompensujemy sobie w postaci rzeczy materialnych tudzież szukamy jej u innych ludzi; tymczasem cyt.: ''słowo uczy, że rozwiązanie nie polega na rekompensowaniu braku uczucia, ale na przeżywaniu go w Bogu.'' (str. 122); drugi sposób radzenia sobie z brakiem miłości to opanowanie go.
Autorka porusza przede wszystkim wątek radzenia sobie z ranami z dzieciństwa oraz przebaczenia.
Uzdrowienie jej zdaniem dokonuje się w czterech etapach:
- Rozpoznanie zranienia
- Uwolnienie uczuć
- Akceptacja - samego siebie, swojej historii i swoich ograniczeń
- Przebaczenie sobie i innym - bowiem umożliwia ono syntezę przeszłości z teraźniejszością: ''Przez przebaczenie zostajemy uwolnieni i uwalniamy drugiego człowieka.'' str. 197.
Polecam.

Książka o psychologii i religii pisana przez adwokata. Autorka jest zdania, że aby pogłębić swoją wiarę, należy najpierw uporządkować swoją przeszłość przy pomocy terapii, bowiem to jak postrzegamy Boga Ojca, jej zdaniem zależy od tego, jakich mieliśmy rodziców; W zależności, co doświadczyliśmy ich strony - kontrolą, krytyką, karami, odrzuceniem, biciem czy nadużyciami...