Pyra była w pełni usatysfakcjonowana swoim domowym życiem. To typowa kanapowczyni. W zasięgu ręki miała wszystko to, czego potrzebowała bez zbędnego poruszania się po domu. Dzięki jednemu przyciskowi aktywowała urządzenie podające przekąski, pociągając z dźwignię wskakiwała w piżamkę, ale najbardziej uwielbiała morze ekranów. Na nich komunikowała się ze znajomymi, oglądała ulubione programy i grała w gry. Pyra ceniła sobie wygodę, uważała, że jej życie jest po prostu piękne.

Do czasu… aż pewnego dnia w jej kanapowym królestwie zabrakło prądu. Wówczas bohaterka opowiadania nie mając nic do roboty wyszła ze swoim psem na spacer. Jakież przeżyła zdziwienie, bo do tej pory nie zdawała sobie sprawy z piękna otaczającego ją świata. Wsłuchując się w ciszę, a także przyglądając widokom zapomniała o ulubionych programach telewizyjnych. Zaczęła obcować z naturą i spędzać aktywnie czas z przyjaciółmi.

Zapytacie czy Pyra już więcej nie wylądowała na swojej kanapie? Otóż nie. Nasza bohaterka potrafiła zachować balans i łączyła ze sobą wszystkie przyjemności w odpowiednich proporcjach.

Historia Pyry jest super zabawna i humorystyczna, ale przede wszystkim skłania do przemyśleń i zachęca do rozmowy. Tłumaczy w mądry sposób ile można stracić spędzając czas przed ekranem, czy monitorem, ale jednocześnie nie moralizuje, co uważam za duży atut. Zachęcam do czytania tej serii całą rodziną.

Pyra była w pełni usatysfakcjonowana swoim domowym życiem. To typowa kanapowczyni. W zasięgu ręki miała wszystko to, czego potrzebowała bez zbędnego poruszania się po domu. Dzięki jednemu przyciskowi aktywowała urządzenie podające przekąski, pociągając z dźwignię wskakiwała w piżamkę, ale najbardziej uwielbiała morze ekranów. Na nich komunikowała się ze znajomymi, oglądała...