Jak długo da się tworzyć mangę traktującą o tworzeniu mangi? Przedstawiać kolejne etapy pracy autorów, redaktorów i tygodnika wypełnionego shounenami? Jak widać na przykładzie Bakumana nawet kilkanaście tomików nie stanowi problemu.

Po raz kolejny przewodni bohaterowie – Shuujin i Saikou – otrzymują zastrzyk motywacji płynący wprost z redakcji magazynu Jump, w którym publikowane są ich prace. Sęk w tym, że to jedenasta odsłona Bakumana i podobny schemat widziałem już parę razy na przestrzeni poprzednich tomów. Wtórność? Tak, przynajmniej do pewnego momentu.

Wydaje się, że twórcy zdawali sobie sprawę z monotonii, w jaką popadli, tworząc kolejne i bardzo podobne sceny spotkań głównych bohaterów z redaktorem. Jedenasty i dwunasty tom są znacznie mniej ciekawe niż to, co następuje później. W obu wymienionych odsłonach brakuje ciekawszych sytuacji i właściwie tylko wątek Shiratoriego (asystenta mangaków) sprawia lepsze wrażenie.

Recenzja zbiorcza:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-bakuman-11-15/

Jak długo da się tworzyć mangę traktującą o tworzeniu mangi? Przedstawiać kolejne etapy pracy autorów, redaktorów i tygodnika wypełnionego shounenami? Jak widać na przykładzie Bakumana nawet kilkanaście tomików nie stanowi problemu.

Po raz kolejny przewodni bohaterowie – Shuujin i Saikou – otrzymują zastrzyk motywacji płynący wprost z redakcji magazynu Jump, w którym...