Dlaczego arcydzieło? Dla mnie ten zbiór bajek jest właśnie arcydziełem. Głównym powodem jest sentyment oraz to, że do dziś pamiętam tą książkę z bardzo wczesnego dzieciństwa. Początkowo "katowałem" starszą siostrę by mi "po sto razy" czytała te bajki. Później wyrobiłem to w sobie, że potrafiłem już określić, które mi się podobają, a które tak nie bardzo. Potem sam mogłem już czytać i "po sto razy" sam już te bajki "zajeżdżałem". Poprzez takie traktowanie książka ta prawie, że się rozpadła, a ostatecznie gdzieś zaginęła.
To niby zwykłe bajki, niby nic szczególnego, ale do dziś nie mogę spać spokojnie kiedy sobie i zapach tej pozycji przypominam i same treści (wszystko w jak najbardziej dobrym znaczeniu).
Najbardziej i jednocześnie najmocniej mi się podobała bajka "Tyczka pomocniczka" i taka, której tytułu już nie pamiętam. O grzybie pod którym chowały się leśne zwierzęta, ponieważ padał deszcz. I podczas tego deszczu grzyb rósł i dzięki temu więcej zwierząt mogła się pod nim schować. Jakie to było dla mnie niesamowite!
Napisałem, że niby zwykłe bajki, ale w dzisiejszych gównianych ("postępowych") czasach to coś szczególnego, pięknego, mądrego. Człowiek, który to napisał odnoszę wrażenie musiał być bardzo wrażliwy.
Książka ta bardzo wielkie piętno na mnie odcisnęła i życzyłbym dzisiejszym czy przyszłym rodzicom by jak najbardziej to swoim dzieciom czytali.

Dlaczego arcydzieło? Dla mnie ten zbiór bajek jest właśnie arcydziełem. Głównym powodem jest sentyment oraz to, że do dziś pamiętam tą książkę z bardzo wczesnego dzieciństwa. Początkowo "katowałem" starszą siostrę by mi "po sto razy" czytała te bajki. Później wyrobiłem to w sobie, że potrafiłem już określić, które mi się podobają, a które tak nie bardzo. Potem sam mogłem...