Powieść zaczyna się w momencie gdy dziedzic Wólki Podleśnej zniewala młodą wdowę Walerię. Owocem jest Marianna, kobieta zmuszona jest uciekać z rodzinnej wsi na służbę.
Znosi wiele upokorzeń, cierpi głód. Sytuacja życiowa sprawia ,że Waleria staje się zgorzkniała i oschła. Córka nie rozumie postępowania matki i całym sercem szuka uczucia.
Dziewczyna nawiązuje znajomość z młodzieńcem Wojtkiem, który staje się pierwszą miłością Mańki. Niestety nie jest dane młodym być razem, a Marianna zostaje sama z maleńkim synkiem.Od tego momentu następuje cała seria dramatycznych wydarzeń, nie brakuje śmierci kolejnych dzieci ,zgonów mężów...
I tu niestety autorka dała się ponieść zbytnio fantazji i nagromadziła zbyt wiele dramatów. Moim zdaniem spłyciło to akcję powieści. Wygląda to tak ,że zabrakło jej pomysłu na ewentualne zagospodarowanie dzieci w dalszym ciągu książki.
Dosyć ciekawe losy Honoraty,tak inne w odniesieniu do pozostałych postaci.
Ogólnie powieść dosyć dobrze się czyta, może drugi tom już o losach współczesnych kobiet tej rodziny będą realniejsze.

Powieść zaczyna się w momencie gdy dziedzic Wólki Podleśnej zniewala młodą wdowę Walerię. Owocem jest Marianna, kobieta zmuszona jest uciekać z rodzinnej wsi na służbę.
Znosi wiele upokorzeń, cierpi głód. Sytuacja życiowa sprawia ,że Waleria staje się zgorzkniała i oschła. Córka nie rozumie postępowania matki i całym sercem szuka uczucia.
Dziewczyna nawiązuje znajomość z...