"Niektórzy więźniowie mówili nawet, że chętnie by wrócili z Gusen II do Auschwitz, nawet na kolanach, jeżeli ktoś dałby im wtedy wybór"

Pięć lat Kacetu, to najlepsza książka poruszająca tematykę obozową, którą miałem okazję przeczytać.

Opisy wydarzeń są opisane prostym i trafiającym do umysłu językiem. Przez całą książkę miałem poczucie, że wraz z autorem uczestniczę w życiu obozowym. Migam się od pracy, kombinuję jedzenie, gram dla muzułmanów.
Każda następna strona przyzwyczaja do wszechobecnej śmierci, cierpienia oraz zobojętnienia.

Pozycja, do której na pewno jeszcze wrócę.

"Niektórzy więźniowie mówili nawet, że chętnie by wrócili z Gusen II do Auschwitz, nawet na kolanach, jeżeli ktoś dałby im wtedy wybór"

Pięć lat Kacetu, to najlepsza książka poruszająca tematykę obozową, którą miałem okazję przeczytać.

Opisy wydarzeń są opisane prostym i trafiającym do umysłu językiem. Przez całą książkę miałem poczucie, że wraz z autorem uczestniczę w...

Nie zliczę, ile razy przeczytałam tę książkę, ale zdecydowanie nie był to stracony czas. Pan Grzesiuk opisuje w niej 5 lat swojego pobytu w obozach koncentracyjnych. Różne emocje mną targały podczas tej lektury, ale głównym uczuciem był podziw dla odwagi tego Człowieka, dla Jego siły przerwania i poczucia sprawiedliwości. Tak to już było w obozach, że umierali jako pierwsi, najmniej odporni ludzie, najczęściej inteligencja, nie przyzwyczajona do ciężkich warunków życia i do tzw. "kombinowania". Pan Grzesiuk pochodził z Czerniakowa, nauczony przez środowisko, w jakim się urodził i ciężkiej pracy i "kombinowania", być może dlatego udało mu się przetrwać. Dzięki tej książce możemy, prawie dosłownie, przenieść się w straszne realia obozu koncentracyjnego. Polecam również przeczytać pozostałe 2 książki Pana Grzesiuka, aby mieć całościowy obraz Jego życia.

Nie zliczę, ile razy przeczytałam tę książkę, ale zdecydowanie nie był to stracony czas. Pan Grzesiuk opisuje w niej 5 lat swojego pobytu w obozach koncentracyjnych. Różne emocje mną targały podczas tej lektury, ale głównym uczuciem był podziw dla odwagi tego Człowieka, dla Jego siły przerwania i poczucia sprawiedliwości. Tak to już było w obozach, że umierali jako...

Nigdy nie czytałeś tej książki? WSTYD!!!! (nie przyznawaj się do tego na głos!)

Nigdy nie czytałeś tej książki? WSTYD!!!! (nie przyznawaj się do tego na głos!)

Świetna autobiografia. książka z serii musisz przeczytać.

Świetna autobiografia. książka z serii musisz przeczytać.

Rzecz o gatunku ludzkim

Rzecz o gatunku ludzkim

Lubię styl Grzesiuka, mimo że czasem kontrowersyjny. Książka opowiada o pobycie autora w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Jakie czasy, taka twórczość.

Lubię styl Grzesiuka, mimo że czasem kontrowersyjny. Książka opowiada o pobycie autora w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Jakie czasy, taka twórczość.

Przeczytałem tę książkę ze trzy razy. Miała bardzo mocny wpływ na mój światopogląd, wbrew pozorom pomogła mi podchodzić do życia optymistycznie, z autoironią z szelmowskim nastawieniem odziany w nutę cwaniactwa. Autor i główny bohater pokazują, że nawet w nieludzkich warunkach można pozostać człowiekiem a autoironia w tym pomaga. Najlepsza książka z literatury obozowej jaką czytałem. Bez patosu (który niewątpliwie jest potrzebny w tym temacie ale było go bez miara w innych książkach),z gwarą warszawską, jest to połączenie survival-horroru, czarnej komedii jak i poradnika jak przeżyć, jaki mieć sposób myślenia w nieludzkich warunkach. Jednym słowem 'Klawo!'.

Przeczytałem tę książkę ze trzy razy. Miała bardzo mocny wpływ na mój światopogląd, wbrew pozorom pomogła mi podchodzić do życia optymistycznie, z autoironią z szelmowskim nastawieniem odziany w nutę cwaniactwa. Autor i główny bohater pokazują, że nawet w nieludzkich warunkach można pozostać człowiekiem a autoironia w tym pomaga. Najlepsza książka z literatury obozowej...

Czytane lata temu. Uderza w nas z siłą swej wagi (kilkaset stron)! Dla mnie kanon literatury obozowej, najlepsza książka w tym temacie i basta!

Czytane lata temu. Uderza w nas z siłą swej wagi (kilkaset stron)! Dla mnie kanon literatury obozowej, najlepsza książka w tym temacie i basta!

Prawdziwe oblicze obozów koncentracyjnych.

Prawdziwe oblicze obozów koncentracyjnych.

Śmierć jednej osoby to tragedia, śmierć tysięcy to statystyka. Z tym mamy tu do czynienia. Autor przedstawia tyle cierpienia, że w pewnym momencie zaczyna się ono zlewać. Czyta się szybko, język jest prosty i lekki, w przeciwieństwie do treści.

Śmierć jednej osoby to tragedia, śmierć tysięcy to statystyka. Z tym mamy tu do czynienia. Autor przedstawia tyle cierpienia, że w pewnym momencie zaczyna się ono zlewać. Czyta się szybko, język jest prosty i lekki, w przeciwieństwie do treści.