Polowanie

Dopiero z tego portalu dowiedziałem się że te postacie są fikcyjne, to tylko pokazuje jak dobrze są one przedstawione. Komiks nie ma jakiejś super fabuły, ale robi robotę atmosferą, ciężką i pełną napięcia. Wiedziałem że ktoś będzie upolowany, ale do końca nie wiedziałem kto.

Dopiero z tego portalu dowiedziałem się że te postacie są fikcyjne, to tylko pokazuje jak dobrze są one przedstawione. Komiks nie ma jakiejś super fabuły, ale robi robotę atmosferą, ciężką i pełną napięcia. Wiedziałem że ktoś będzie upolowany, ale do końca nie wiedziałem kto.

Lubię kreskę Bilala, chociaż gęby są zbyt podobne. Dziwny komiks, widać po nim czasy, w których powstał. Historia właściwie nie istnieje, bardziej jako tło do przedstawienia postaci i specyfiki komunizmu. Dla miłośników. Dla mnie nie bardzo, choć wzbudza chęć większego poznania tamtych złych czasów.

Lubię kreskę Bilala, chociaż gęby są zbyt podobne. Dziwny komiks, widać po nim czasy, w których powstał. Historia właściwie nie istnieje, bardziej jako tło do przedstawienia postaci i specyfiki komunizmu. Dla miłośników. Dla mnie nie bardzo, choć wzbudza chęć większego poznania tamtych złych czasów.

Zima roku 1983. Eminencje Państw Układu Warszawskiego spotykają się w Bieszczadach na trwającym trzy dni polowaniu. Wspominają swoje życie, komentuję rzeczywistość i powoli wdrażają w życie pewien plan…

Enki Bilal to twórca znany i ceniony. Belgradzki rysownik zasłynął głownie zekranizowaną przez siebie samego Trylogią Nikopola (film pt. Kobieta Pułapka). Ale to Polowanie właśnie należy do największych dzieł nie tylko w jego karierze, ale też i w historii komiksu europejskiego w ogóle. Nie jest to jednak historia dla przeciętnych czytelników komiksów. Poważna, ciężka, mocna, kontrowersyjna… Magazyn komiksowy Produkt uznał ją za najlepszy komiks roku 2002, porównując do Mausa, i nie można mu w tym odmówić słuszności.

Scenariusz to spokojna, leniwa narracja pełna rozmów, ale też i napięcia, które narasta z kolejnymi stronami. Nie brak w niej jednak brutalności, która, pomimo sporej dozy krwi, mieści się głownie w brudnych dialogach i nic nie znaczących gestach.

Prawdziwą jednak siłą, są tu rysunki Bilala. Zimne, surowe, szczegółowe… Filmowo wręcz poprowadzone długie ujęcia i plenery wzbudzają zachwyt, szczególnie las we mgle, który po prostu wciąga czytelnika.

Wielki to komiks, wielki, choć nie wszystkie elementy się w nim udały. Całości dopełniają dobre dodatki/epilog – nieco zbyt patetycznie napisane, ale nie mniej znaczące niż cała reszta, uzupełnione biogramami postaci historycznych występujących w komiksie.

Nie jest to jednak dzieło dla wszystkich, jak już pisałem. Przeciętny czytelnik nie zachwyci się tak trudnym albumem, a nie oko przyzwyczajone do typowych ilustracji, nie doceni w pełni geniuszu Bilala. Jednak nie dla nich jest on skierowany, a ja ze swej strony polecam go wszystkim tym, którzy w komiksie potrafią cenić wielkie wartości i marzę o tym, żeby za jego ekranizację wziął się Wojtek Smarzowski, bo to naprawdę jego klimaty.

Zima roku 1983. Eminencje Państw Układu Warszawskiego spotykają się w Bieszczadach na trwającym trzy dni polowaniu. Wspominają swoje życie, komentuję rzeczywistość i powoli wdrażają w życie pewien plan…

Enki Bilal to twórca znany i ceniony. Belgradzki rysownik zasłynął głownie zekranizowaną przez siebie samego Trylogią Nikopola (film pt. Kobieta Pułapka). Ale to Polowanie...

To, co urzeka w komiksach Bilala, to jego niesamowite kadry rysunkowe, potwierdzające, że w dzieciństwie dostał tłuste pastele i ani jednej białej kartki ;-)

To, co urzeka w komiksach Bilala, to jego niesamowite kadry rysunkowe, potwierdzające, że w dzieciństwie dostał tłuste pastele i ani jednej białej kartki ;-)

Świetny rysunek i fabuła, dopełniają się, tworząc gęstą atmosferę, w której czytelnik stopniowo odkrywa drugi (ale główny) obiekt polowania. Postaci mają tak starannie nakreślone biografie, że trudno wręcz uwierzyć, że są one fikcyjne.

Świetny rysunek i fabuła, dopełniają się, tworząc gęstą atmosferę, w której czytelnik stopniowo odkrywa drugi (ale główny) obiekt polowania. Postaci mają tak starannie nakreślone biografie, że trudno wręcz uwierzyć, że są one fikcyjne.

Dobry komiks pokazujący dwa oblicza polowania, ciekawie zarysowane postacie i ich historie, trochę jednak skrótowo na koniec, zabrakło większych emocji.

Dobry komiks pokazujący dwa oblicza polowania, ciekawie zarysowane postacie i ich historie, trochę jednak skrótowo na koniec, zabrakło większych emocji.