Zgłaszam oficjalny sprzeciw przeciwko zakończeniu. Jak dla mnie go nie ma i nie przyjmuję do wiadomości innego przebiegu wypadków, niż ten jaki sobie wytworzyłam w głowie.
Po co autorka na siłę wpierdzieliła Riley do tej konkretnej misji partnera? Było to słabe zagranie, bo z o wiele poważniejszymi przeciwnikami niż zwykły, nie ważne jak dobrze wyszkolony wilkołak, Riley radziła sobie sama ewentualnie w ostatniej chwili ratowana przez wysłaną departamentową kawalerię, więc wepchnięcie teraz drugiego bohatera było niczym innym jak spisywaniem go na straty.
Niby rozumiem sam zamysł pt "nie wszystko kończy się happyendem" ale uważam, że choć nawet autorka zaplanowała śmierć, powinna to zrobić znacznie zgrabniej, nadając jej jakiegoś sensu.
Ten konkretny bohater zasługiwał na bardziej chwalebne zejście z tego świata niż dosłownie wlezienie prosto pod strzał wspomnianego wyżej złego wilkołaka. Cholera jasna on był w wojsku, a postąpił jak jebany, nierozważny cywil. Nie wierzę w to, że ktoś po szkoleniu wojskowym popełnił by taki, rażący błąd nowicjusza.
On się dosłownie wystawił do strzału i przez to jego śmierć jest dla mnie nie do przyjęcia, rażąc mnie swoją głupotą i bezsensem.
Sprawa z tym całym partnerem duszy też mnie jakoś tak strasznie odrzuca. Żadne z nich tego nie chce, żadne siebie nie kocha, a mimo to, ten głupi facet (kolejny przykład okropnie przedmiotowego traktowania męskich bohaterów przez autorkę) lata za Riley, wymyślając jakieś szczeniackie podchody byle tylko z nią być. To jest słabe. Bardzo słabe.
Dało się o wiele lepiej rozegrać tą sytuację. W tej chwili mogę wymyślić co najmniej pięć alternatywnych wersji historii, które nie dość że były by bardziej przejmujące od tej niepotrzebnej śmierci, to jeszcze pchnęłyby autorkę do napisania kilku innych książek.
No ale nic... autorka postawiła na takie rozwiązanie, więc nie pozostaje mi nic innego jak to szanować, co oczywiście nie znaczy że się z tym godzę.
Widać, że autorka ma już wcześniej przynajmniej pobieżnie przemyślaną fabułę, o czym świadczy np fakt że podczas akcji odnosi się do jakiejś mało istotnej rzeczy z poprzednich tomów, takiej jak ukryta moc Quinna, która choć nie nazwana ujawniła się już w trzecim tomie, gdy nasz wampir wybuchnął kameleona w laboratorium Starra.
Bardzo podobał mi się wątek z Lustrzanym Widmem, natomiast nie podobało mi się to że autorka wplotła w to Kye. To było strasznie sztuczne jak dla mnie i nie widzę w tym niczego innego jak próba pokazania go jako takiego szaleńca, któremu nie warto współczuć.
Za wątek z opisem Aedh i mocami Risy- bardzo szanuję bo jest on jak powiew świeżości i nigdzie się jeszcze z takim typem istot nie spotkałam.
no cóż resztę pozostawiam bez komentarza.

Zgłaszam oficjalny sprzeciw przeciwko zakończeniu. Jak dla mnie go nie ma i nie przyjmuję do wiadomości innego przebiegu wypadków, niż ten jaki sobie wytworzyłam w głowie.
Po co autorka na siłę wpierdzieliła Riley do tej konkretnej misji partnera? Było to słabe zagranie, bo z o wiele poważniejszymi przeciwnikami niż zwykły, nie ważne jak dobrze wyszkolony wilkołak, Riley...

Przeczytałam tą książkę, bo byłam bardzo ciekawa kolejnych przygód Riley i jej najbliższych. Nie zawiodłam się. Kolejne zabójstwa i kolejna sprawa do wyjaśnienia. Nie raz łapałam się na tym, że zastanawiałam się kim jest morderca i jak sprawy potoczą się dalej. Nie ukrywam, że ostatnie strony wycisnęły za mnie hektolitry łez. Nic dziwnego, skoro przez 8 książek z serii "zew nocy", niezwykle mocno przywiązałam się do bohaterów. Jak w wielu książkach tej autorki, tak i w tej nie brakuje zabawnych diologów, które wywołują wybuch niekontrowanego śmiechu.

Przeczytałam tą książkę, bo byłam bardzo ciekawa kolejnych przygód Riley i jej najbliższych. Nie zawiodłam się. Kolejne zabójstwa i kolejna sprawa do wyjaśnienia. Nie raz łapałam się na tym, że zastanawiałam się kim jest morderca i jak sprawy potoczą się dalej. Nie ukrywam, że ostatnie strony wycisnęły za mnie hektolitry łez. Nic dziwnego, skoro przez 8 książek z serii...

Jedyne co mogę powiedzieć, to że wycisnęła ze mnie łzy, śmierć Kade'a była dużym ciosem, Kye też niekoniecznie musiał umierać, doceniam to,że autorka nie chce wszędzie wciskać happy endu,ale błagam, mogłaby się czasami zlitować nad Riley i jej kompanami :( Miejmy nadzieję, że kolejna, a zarazem ostatnia część tej serii obędzie się trochę delikatniej z bohaterami...

Jedyne co mogę powiedzieć, to że wycisnęła ze mnie łzy, śmierć Kade'a była dużym ciosem, Kye też niekoniecznie musiał umierać, doceniam to,że autorka nie chce wszędzie wciskać happy endu,ale błagam, mogłaby się czasami zlitować nad Riley i jej kompanami :( Miejmy nadzieję, że kolejna, a zarazem ostatnia część tej serii obędzie się trochę delikatniej z bohaterami...