Znam twórczość autorki nie od dziś, ale wcześniej ani razu w moje ręce nie wpadła Nemezis, chyba nawet nie byłam świadoma, że taka powieść istnieje w dorobku autorki 🤭 W tym momencie muszę przyznać, że ani tytuł, ani okładka mnie nie zachwyciły i gdyby nie była to książka Christie, prawdopodobnie bym się na nią nie zdecydowała. Popełniłabym duży błąd.

Nie sądziłam, że pod tą niepozorną okładką skrywa się tak świetna historia. Niezawodna panna Marple po raz kolejny pokazuje, na jak wiele ją stać. Tym razem podejmuje się rozwiązania zagadki, o której prawie nic nie wie! Bardzo fajny pomysł na tajemniczą sprawę, zleconą przez nieżyjącego już mężczyznę. Bohaterka postanawia zaryzykować i wyrusza w podróż na poszukiwanie wskazówek. Jej doświadczenie pozwala połączyć kilka kropek, które z czasem zaczynają układać się w pewien wzór, a to umożliwia pannie Marple wytypować podejrzanego i tym samym rozwiązać sprawę.

Zaskakujące zakończenie – nie zgadłam, kto jest winny. Podejrzewałam kilka osób, ale na pewno nie tę, na którą ostatecznie wskazała autorka. Nie brakowało zwrotów akcji, mylących czytelnika i podjudzających ciekawość. Bardzo dobrze i płynnie czytało mi się tę powieść. W niektórych książkach Christie pojawiają się nudniejsze momenty. Tutaj ich nie znalazłam, nie było monotonii – wręcz przeciwnie, ciągle się coś działo 🔥

Zdecydowanie polecam sięgnąć po tę zaskakującą i wciągającą historię. Ode mnie duża polecajka!

Znam twórczość autorki nie od dziś, ale wcześniej ani razu w moje ręce nie wpadła Nemezis, chyba nawet nie byłam świadoma, że taka powieść istnieje w dorobku autorki 🤭 W tym momencie muszę przyznać, że ani tytuł, ani okładka mnie nie zachwyciły i gdyby nie była to książka Christie, prawdopodobnie bym się na nią nie zdecydowała. Popełniłabym duży błąd.

Nie sądziłam, że pod...

Kryminały Agathy Christie nie należą zwykle do dynamicznych, wartka akcja ustępuje miejsca skrupulatnej dedukcji, tu jednak fabuła rozwija się wyjątkowo powoli. Byłem mniej więcej po przeczytaniu jednej trzeciej, gdy uświadomiłem sobie, że tu nie ma nawet żadnych poszlak. I faktycznie Christie nigdzie się nie spieszy. Czuć, że starszą panią jest nie tylko główna bohaterka, ale i sama autorka, bowiem to jedna z ostatnich książek królowej kryminału. Przejawia się to nie tylko w wolnym tempie, ale i w licznych powtórzeniach. Nie ma szansy zgubić się w tej fabule, bo nawet jeśli jakiś szczegół zostanie przeoczony, autorka już zadba o to, by kilkakrotnie o nim przypomnieć w kolejnych rozmowach bohaterów.
Plusem niewątpliwie jest nieszablonowy punkt wyjścia - panna Marple rozwiązuje śledztwo niejako wypełniając testament swojego znajomego, długo jest jak dziecko we mgle brodząc po omacku, szukając nie wiadomo czego. Do minusów zaliczyłbym natomiast bardzo niepokojące uwagi dotyczące gwałtów. Można odnieść wrażenie, że Christie traktowała to przestępstwo zdumiewająco łagodnie.

Kryminały Agathy Christie nie należą zwykle do dynamicznych, wartka akcja ustępuje miejsca skrupulatnej dedukcji, tu jednak fabuła rozwija się wyjątkowo powoli. Byłem mniej więcej po przeczytaniu jednej trzeciej, gdy uświadomiłem sobie, że tu nie ma nawet żadnych poszlak. I faktycznie Christie nigdzie się nie spieszy. Czuć, że starszą panią jest nie tylko główna bohaterka,...

Uwielbiam twórczość Christie i zawsze, gdy widzę nowe wydanie jej książki to po prostu muszę po nie sięgnąć!
Tak też było i tym razem 😄

„Nemezis” to jedenasty tom z panną Marple. Nigdy nie byłam jakąś wielką fanką tej postaci i znacznie częściej sięgałam po części z detektywem Poirot, więc z tych poprzednich dziesięciu części przeczytałam może z jedną (do tego kilka opowiadań i pewnie jakiś późniejszy tom, bo nie czytam w porządku chronologicznym)🙈😅

Spokojnie możecie czytać ten tom bez znajomości poprzednich. Myślę jednak, że szczególnie warto przedtem sięgnąć po „Karaibską tajemnicę” (ja tego wcześniej nie zrobiłam. Muszę dokupić tą część).

Panna Marple dostała list od już nieżyjącego pana Rafiela. Bohaterowie poznali się wcześniej, gdy oboje podróżowali do Indii Zachodnich.
Pan Rafiel prosi w liście Jane Marple o rozwiązanie pewnej zagadki. Po jej rozwiązaniu starsza pani odziedziczy spory spadek.

W końcu trafiłam na historię, która przekonała mnie do Panny Marple! Bohaterka była niezwykle wnikliwa, a ja nareszcie dostrzegłam ten urok, który widzą inni czytelnicy.

Sama zagadka kryminalna była niezwykle intrygująca i na wysokim poziomie.
List zza zaświatów, tropy i błądzenie po omacku, by w końcu dostać satysfakcjonujący finał.
Ostrzegam jednak, że opowieść rozwija się dość powoli, ale taki już urok Agathy Christie.

Myślę, że to jedna z lepszych historii Christie. Właśnie dzięki takim książką pokochałam twórczość tej autorki i już nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejną!
Koniecznie będę musiała również nadrobić wspomnianą wcześniej „Karaibską tajemnicę”.

Jeśli lubicie czytać kryminały i macie ochotę na ciekawą historię to „Nemezis" będzie dobrym wyborem!

Uwielbiam twórczość Christie i zawsze, gdy widzę nowe wydanie jej książki to po prostu muszę po nie sięgnąć!
Tak też było i tym razem 😄

„Nemezis” to jedenasty tom z panną Marple. Nigdy nie byłam jakąś wielką fanką tej postaci i znacznie częściej sięgałam po części z detektywem Poirot, więc z tych poprzednich dziesięciu części przeczytałam może z jedną (do tego kilka...

Nemezis to grecka bogini zemsty i sprawiedliwości, zsyła na ludzi szczęście lub niepowodzenie, dodatkowo stoi na straży równowagi świata. Teraz już wiem kogo mogę winić za swoją niedolę, dzięki Nemi.

„Zły charakter nigdy nie zniechęca dziewcząt. One lubią łobuzów, zakochują się w nich, wierząc, że umieją ich zmienić.”
„Nemezis” to jedna z ostatnich powieści królowej kryminałów, która oczarowuje swoim staroświeckim klimatem, za który tak uwielbiam jej pióro.
Panna Marple przeglądając prasę dowiaduje się o śmierci swojego znajomego. Po kilku tygodniach dostaję od nieboszczka list (z niewielką pomocą biura adwokackiego) z prośbą o pomoc, proponując staruszce niezłą sumę pieniędzy oraz uroczy wyjazd po pięknych rezydencjach angielskich.
„Za popełnione przed laty morderstwo ukarano niewinną osobę.” Czy mając tak szczątkowe informację pannie Marple uda się dojść do prawdy? Po nitce do kłębka to idealne stwierdzenie opisujące zagadkę postawioną przed czytelnikiem.

Kolejny raz jestem zauroczona postacią starszej pani, zaczynam się zastanawiać, czy nie lubię jej bardziej od Herculesa Poirota (ups, napisałam to). Nigdy nie sądziłam, że zapałam takim uczuciem do postaci staruszki, ale jak dorosnę chcę być taka jak ona, pewna swoich ideałów, zabawna i urocza w swoich pokrętnych postępowaniach.
Książkę czyta się z zapartym tchem, chcąc dowiadywać się więcej i więcej, dostarcza ona wiele emocji i pobudza do myślenia. Jeżeli lubicie bawić się w detektywa wraz z bohaterami, ta książka jest napisana specjalnie dla Was. Sposób prowadzenia narracji nie zataja informacji przed czytelnikiem a wykłada mu wszystko wraz z biegiem zdarzeń, dla mnie na ogromny plus.
Klimat i styl pisania A. Christie jest nie do podrobienia raz za razem przenosząc mnie do innych czasów.

Uwaga! W książce sporo jest nawiązań do powieści A. Christie „Karaibska tajemnica”, tą pozycję mam jeszcze przed sobą, nie czułam, że dowiedziałam się o niej za wiele. Jednak uprzedzam, może warto czytać o przygodach w porządku chronologicznym.

Nemezis to grecka bogini zemsty i sprawiedliwości, zsyła na ludzi szczęście lub niepowodzenie, dodatkowo stoi na straży równowagi świata. Teraz już wiem kogo mogę winić za swoją niedolę, dzięki Nemi.

„Zły charakter nigdy nie zniechęca dziewcząt. One lubią łobuzów, zakochują się w nich, wierząc, że umieją ich zmienić.”
„Nemezis” to jedna z ostatnich powieści królowej...

Nemezis w mitologii greckiej była boginią zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. Tytuł tej książki ma dwojakie znaczenie, bo raz, że samo nasuwa się skojarzenie panny Marple z Nemezis jako poszukującej sprawiedliwości, a dwa jest to nawiązanie do książki „Karaibska tajemnica”, w której to sama panna Marple w rozmowie z panem Rafielem tak siebie określa.

I tu też kryje się największy smaczek tej książki, że jest połączona właśnie z „Karaibską tajemnicą” za sprawą postaci pana Rafiela, którego panna Marple poznała tam, a który teraz po swojej śmierci przysyła jej list o zagadkowej treści. Oczywiście sama sprawa kryminalna tutaj i tam jest w pełni zamknięta, ale dla ciągłości i szerszego kontekstu polecam najpierw udać się na książkowe Karaiby.

Kolejnym ciekawym elementem jest fakt, że list jest bardzo tajemniczy, bo pan Rafiel chce, by to sama panna Marple wpadła na trop sprawy sprzed lat. Tworzy się z tego ciekawy motyw błądzenia po omacku i dopatrywania się w każdym elemencie czegoś ważnego dla późniejszych wydarzeń. Jednocześnie pan Rafiel tak przed śmiercią wszystko przygotował, że kieruje panną Marple w potrzebne dla sprawy miejsca. Niby po omacku, a jednak prosto do celu. 😆

Jest to jedna z ostatnich książek napisana przez autorkę w latach 70. XX wieku, co sprawia, że jak na Christie widzę tu większą śmiałość w opisywaniu mocniej obrazowo zbrodni. Widziałam kilka opinii, w których osoby pisały, że się domyśliły co się wydarzyło i niby u mnie to też była jedna z opcji, ale do samego końca miałam jeszcze inną opcję, bo jeszcze jedna osoba wydawała mi się podejrzana.

Christie zbudowała tu naprawdę tragicznie morderczą postać i myślę, że w czasie publikacji było to niemałe poruszenie dla czytelników. Schematy autorki są w jakimś stopniu powtarzalne, ale o jej pisarskiej wielkości niech świadczy fakt, że do końca swojego życia potrafiła tworzyć nowe dla czytelników i siebie elementy, także kłaniam się przed nią w pas.

Nemezis w mitologii greckiej była boginią zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. Tytuł tej książki ma dwojakie znaczenie, bo raz, że samo nasuwa się skojarzenie panny Marple z Nemezis jako poszukującej sprawiedliwości, a dwa jest to nawiązanie do książki „Karaibska tajemnica”, w której to sama panna Marple w rozmowie z panem Rafielem tak siebie określa.

I tu też kryje...

Kolejny tom przygód z Panną Marple w roli głównej. Tym razem nasza bohaterka otrzymuje nieoczekiwany spadek. Ale aby móc skorzystać z pieniędzy najpierw musi rozwiązać zagadkę. Po śmierci dawnego znajomego Panna Marple dostaje od niego list, w którym dowiaduje się że powinna wybrać się w pewną podróż, dzięki której będzie w stanie rozwiązać sprawę sprzed lat. Niewiele informacji, dużo podejrzanych. Panna Marple ma oczy i uszy szeroko otwarte i nieustanie póki nie dowie się prawdy.
•
Niezmiennie zachwyca mnie podejście Jane Marple do wszystkich tych niejasnych sytuacji. Jej niezłomny analityczny umysł, który mimo wieku działa na najwyższych obrotach. Jestem ogromną fanką tej świetnie wykreowanej przez Agathę Christie bohaterki. Jak sam tytuł wskazuje w tym tomie mamy nawiązania do greckiej mitologii. Nemezis była boginią zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia, zsyłała na ludzi szczęście lub niepowiedzenie w zależności od działania, ściągała przestępców - ten opis idealnie pasuje do naszej Panny Marple.
•
Niezmiennie zaskakująca, wciągająca i trzymająca w napięciu. Motyw kontaktu z zaświatów podobał mi się najbardziej. To przyjemna literatura, która pomimo upływu lat nadal ma swój urok.
•
Angażująca fabuła! Jedna z lepszych książek spod pióra tej Autorki. Polecam - idealnie sprawdzi się na te coraz dłuższe (już prawie letnie) wieczory.
Polecam, bo bawiłam się przy niej świetnie.

Kolejny tom przygód z Panną Marple w roli głównej. Tym razem nasza bohaterka otrzymuje nieoczekiwany spadek. Ale aby móc skorzystać z pieniędzy najpierw musi rozwiązać zagadkę. Po śmierci dawnego znajomego Panna Marple dostaje od niego list, w którym dowiaduje się że powinna wybrać się w pewną podróż, dzięki której będzie w stanie rozwiązać sprawę sprzed lat. Niewiele...

[Współpraca barterowa/promocyjna]

„Kto powinien ustrzec młodość przed bólem i śmiercią? Młodość nie potrafiła, nie mogła ustrzec się sama.”

To była druga książka z udziałem panny Marple, którą przeczytałam i muszę powiedzieć, że chcę więcej. Bardzo polubiłam tę intrygującą i pełną życia starszą panią. Zauroczyła mnie jej niezwykła skromność oraz bystry umysł, który cały czas pracuje na wysokich obrotach.
Już sam początek powieści był dość nietypowy, gdyż Panna Marple dostała zagadkę do rozwiązania, nie mając pojęcia o co chodzi. Znała tylko nazwisko osoby, która skierowała do niej prośbę, ale nie otrzymała żadnych szczegółów. Intrygujące prawda?

Choć intryga nie rozwijała się dynamicznie, to wcale mi to nie przeszkadzało w cieszeniu się lekturą. Wręcz przeciwnie, ta powolność dodawała autentyczności. Rozwiązanie zbrodni sprzed lat nie jest proste, stąd też nie było zaskoczeniem, że bez pośpiechu odkrywano kolejne tajemnice. Czy Pannie Marple uda się zidentyfikować mordercę? Sami musicie się przekonać.

Agatha Christie potrafi mistrzowsko posługiwać się faktami, które są zarówno wskazówkami, jak i pozornie mało istotnymi informacjami, co sprawia, że odkrycie prawdy staje się nie lada wyzwaniem. Razem z Panną Marple próbowałam szukać wskazówek i wytypować mordercę. Co prawda pod sam koniec udało mi się odgadnąć tożsamość mordercy, ale po drodze pomyliłam się kilka razy.

Podsumowując, książka spełniła moje oczekiwania. Była idealnie lekkim kryminałem na majówkę. Zachęcam Was do przeczytania „Nemezis”, zwłaszcza w tym pięknym jubileuszowym wydaniu. Z niecierpliwością czekam na kolejne wydania z panną Jane Marple w roli głównej.

[Współpraca barterowa/promocyjna]

„Kto powinien ustrzec młodość przed bólem i śmiercią? Młodość nie potrafiła, nie mogła ustrzec się sama.”

To była druga książka z udziałem panny Marple, którą przeczytałam i muszę powiedzieć, że chcę więcej. Bardzo polubiłam tę intrygującą i pełną życia starszą panią. Zauroczyła mnie jej niezwykła skromność oraz bystry umysł, który cały...

Dzisiaj przychodzę do Was żeby opowiedzieć Wam trochę o kolejnych przygodach niezawodnej Panny Marple. Tym razem ma bardzo dziwną i dość nietypową akcję detektywistyczną. Musiała rozwiązać sprawę nie mając nic oprócz wskazówki, która otrzymała w liście od swojego zmarłego przyjaciela. Wskazówki, która w skrócie brzmi "Nemezis". Okazuje się, że lata temu za popełnioną zbrodnię ukarano niewinną osobę. Panna Marple wyrusza naprzeciw przygodzie i próbuje odnaleźć prawdziwego mordercę.
Co tu dużo mówić. To była świetna lektura. Fabuła była niesamowicie intrygująca, aczkolwiek mam wrażenie że nieco mniej zawiła niż zazwyczaj to bywa w książkach Christie. Może ten fakt wynikał z tego, że Panna Marple jest coraz starsza i niestety przez to jest trochę słabsza . Ale jej umysł się nie starzeje. Jest niesamowicie błyskotliwy i pracuje na najwyższych obrotach. Ma rewelacyjne pomysły, wyjątkowe rozwiązania i potrafi czytać między wierszami. Czytając o jej wyjątkowych przygodach uśmiech nie schodził mi z twarzy. Uwielbiam retro klimat w książkach Christie. Jej pióro jest wyjątkowe i uwielbiam jej styl pisania. Polecam serdecznie ten kryminalny otulacz.

Dzisiaj przychodzę do Was żeby opowiedzieć Wam trochę o kolejnych przygodach niezawodnej Panny Marple. Tym razem ma bardzo dziwną i dość nietypową akcję detektywistyczną. Musiała rozwiązać sprawę nie mając nic oprócz wskazówki, która otrzymała w liście od swojego zmarłego przyjaciela. Wskazówki, która w skrócie brzmi "Nemezis". Okazuje się, że lata temu za popełnioną...

Książki Agathy Christie są dla mnie wyborem w ciemno. Przede mną jeszcze wiele pozycji do nadrobienia i to jedyne zaległości, które faktycznie mogą cieszyć. Z każdą kolejną pozycją z Panną Marple utwierdzam się w tym, że jest to wspaniała główna bohaterka, nie często lubię czytać wywody i rozmyślania głównych postaci ale w tym przypadku jest to miód na serce. Określiłabym ją jako starszą panią z pazurem, która fakty łączy jak najprostsze puzzle. Akcja książki zaczyna się od nietypowej prośby co od samego początku intryguje czytelnika. Historia rozwija się powoli, na tyle, że jak to bywa ze stylem pisania autorki - można się nią delektować. Nie raz zwodzi na manowce by później wszystko złożyć w klarowny obraz.

Książki Agathy Christie są dla mnie wyborem w ciemno. Przede mną jeszcze wiele pozycji do nadrobienia i to jedyne zaległości, które faktycznie mogą cieszyć. Z każdą kolejną pozycją z Panną Marple utwierdzam się w tym, że jest to wspaniała główna bohaterka, nie często lubię czytać wywody i rozmyślania głównych postaci ale w tym przypadku jest to miód na serce. Określiłabym...

„Nemezis” nie była dla mnie pierwszą przeczytaną książką od Christie. Miałam już wcześniej styczność z tą autorką i bardzo podobała mi się jej twórczość. Kiedy przeczytałam opis „Nemezis”, od razu wiedziałam, że muszę sięgnąć po tę pozycję. Przemierzanie starych angielskich rezydencji i ogrodów w poszukiwaniu wskazówek prowadzących do mordercy? Tak, to zdecydowanie w moim guście. I się nie zawiodłam. Przez całą książkę było czuć klimat angielskich posiadłości. Mocno wyczuwalna była też tajemniczość, rodząca ciekawość u czytelnika.
Muszę przyznać, że z początku czytanie szło mi trochę opornie. Jednak w trackie mocno wczułam się w tę historię. Nie było to spowodowane akcją, bo było jej niewiele, ale właśnie wcześniej wspomnianą tajemniczością. Agatha swoje książki pisała tak, abyśmy mogli poczuć się, jakbyśmy osobiście rozwiązywali zagadkę i sami mogli dojść do własnych wniosków, angażując w ten sposób czytelników. Między innymi poprzez niezwykłe dialogi. W „Nemezis” wszystko jest dobrze przemyślane i nie zauważyłam żadnych luk w fabule.
Jeśli chodzi o Christie, to już nauczyłam się spodziewać niespodziewanego. A mimo to zawsze mnie zaskakuje. Czy podejrzewałam osobę, która okazała się być mordercą? Po części tak. Ale w trakcie podejrzewałam też kilka innych osób, więc nie byłam tego do końca pewna. Poza tym nie domyśliłam się wszystkiego. Wiele rzeczy nieco mnie zaskoczyło. Na koniec się wszytko wyjaśnia, a Christie zaskakuje nas tym, jak każde wcześniejsze zdanie, wydarzenie i dialog miały jakiś sens i do czegoś prowadziły.
Podsumowując, książka spełniła moje oczekiwania i całkiem szybko się ją czytało. Polecam fanom kryminałów, ale też innym czytelnikom. Choć jeśli jeszcze nie czytaliście nic od Chrisie, to polecałabym najpierw zabrać się za inne pozycje.

„Nemezis” nie była dla mnie pierwszą przeczytaną książką od Christie. Miałam już wcześniej styczność z tą autorką i bardzo podobała mi się jej twórczość. Kiedy przeczytałam opis „Nemezis”, od razu wiedziałam, że muszę sięgnąć po tę pozycję. Przemierzanie starych angielskich rezydencji i ogrodów w poszukiwaniu wskazówek prowadzących do mordercy? Tak, to zdecydowanie w moim...