Historia przedstawiona z bardzo ciekawej perspektywy. Czytałam to wprawdzie dawno temu, a jako że pochłaniam wszystko, co związane z Hunami, musiałam tez trafić i na tę pozycję. Przyjemnie napisana powieść historyczna, bardzo przystępnym, miłym językiem.

Historia przedstawiona z bardzo ciekawej perspektywy. Czytałam to wprawdzie dawno temu, a jako że pochłaniam wszystko, co związane z Hunami, musiałam tez trafić i na tę pozycję. Przyjemnie napisana powieść historyczna, bardzo przystępnym, miłym językiem.

Wzięłam tę książkę do czytania w ramach odświeżania staroci na bibliotecznych półkach. I cóż, uczucia mam po lekturze mieszane. Z jednej strony całkiem dobrze mi się tę historię czytało. Bo i tematyka huńskiej ekspansji ciekawa, i perspektywa inna (w europejskiej literaturze Atyllę niezmiennie przedstawia się jako krwiożerczą bestię, tu natomiast ukazany został przede wszystkim jako wielki wódz, ukochany przez swój lud). Sam wątek głównego bohatera - greckiego niewolnika, który pokochawszy huńską dziewczynę oddał się dobrowolnie w poddaństwo temu koczowniczemu ludowi - mimo pewnej ckliwości dał się przełknąć.

Czemu więc dla współczesnego czytelnika ta opowieść raczej będzie mało atrakcyjna? Może przez niejaką naiwność przekazu, przez uproszczenia w konstrukcji bohaterów? Fabuła ma zadatki na wielką powieść historyczną, podobną choćby do "Quo vadis". Jest tu nieszczęśliwa, niemożliwa do zrealizowania miłość (zarówno ze strony Zety, jak i Emoke),jest zderzenie kultur, religii. Jest wreszcie świetny epizod batalistyczny, który był, moim zdaniem, najlepszą częścią tej książki. Brakuje jednak tego czegoś, co chwyciłoby za serce, co pozwoliłoby bardziej zżyć się z bohaterami i ich przeżyciami. Trochę to wszystko zbyt proste, zbyt powierzchowne. Choć sama historia - dość ciekawa.

Wzięłam tę książkę do czytania w ramach odświeżania staroci na bibliotecznych półkach. I cóż, uczucia mam po lekturze mieszane. Z jednej strony całkiem dobrze mi się tę historię czytało. Bo i tematyka huńskiej ekspansji ciekawa, i perspektywa inna (w europejskiej literaturze Atyllę niezmiennie przedstawia się jako krwiożerczą bestię, tu natomiast ukazany został przede...

Fajna książka. Pokazanie wędrówki ludów od strony zwykłej osoby, dlatego książka nie jest typowo historyczna. Zgadzają się tylko czasy i kilka innych elementów. Trochę smutne zakończenie, nie takiego zakończenia się spodziewałem, ale jest w nim też trochę pozytywizmu. Za pomocą jednej książki pokazano dwa światy. Ten widziany oczyma Hunów, i ten który można uznać za cywilizowany. Nie do końca jest to oczywiście prawda. Każdy kraj na swój sposób jest cywilizowany. A główny bohater oczarowany jedną księżniczką pokazuje nam ten świat barbarzyńców. jest nawet jedna scena w obozie gdzie Zeta rozmawia jednym z Hunów na temat nauki. prostota Hunów, którzy główne zajmowali się walką, kontrastuje z nauką mieszkańców imperium rzymskiego.

Fajna książka. Pokazanie wędrówki ludów od strony zwykłej osoby, dlatego książka nie jest typowo historyczna. Zgadzają się tylko czasy i kilka innych elementów. Trochę smutne zakończenie, nie takiego zakończenia się spodziewałem, ale jest w nim też trochę pozytywizmu. Za pomocą jednej książki pokazano dwa światy. Ten widziany oczyma Hunów, i ten który można uznać za...