Trochę więcej się tu dzieje w pozostałych "imiennych" książkach Jilly Cooper. Jest trochę intryg, knowań, nieporozumień i ogólnie dramatu, a wątek romansowy jest bardzo skromny jak na romans, ale ogólnie warto przeczytać.

Trochę więcej się tu dzieje w pozostałych "imiennych" książkach Jilly Cooper. Jest trochę intryg, knowań, nieporozumień i ogólnie dramatu, a wątek romansowy jest bardzo skromny jak na romans, ale ogólnie warto przeczytać.

Harriet to młoda, nieśmiała i zamknięta w sobie studentka Oxfordu.
Gdy pewnego dnia jadąc na konsultacje w sprawie pracy potrąca ją samochód - młody, przystojny Simon traci dla niego głowę. On dla niej również. Harriet wprowadza się do niego i tak oto zaczynają wspólne życie. Sielanka nie trwa długo. Pewnego dnia znudzony nią Simon prosi ją, aby spakowała się i opuściła jego dom. Harriet załamana wraca do rodzinnego domu obwieszczając matce, że zostanie babcią. Wszyscy chcą, aby Harriet usunęła ciąże - Simon daje jej pieniądze i umawia na wizytę do zaznajomionego lekarza. Będąc tam Harriet uświadamia sobie, że ona chce urodzić to dziecko.
Mijają miesiące. Harriet szuka pracy. Niestety nie ma dla niej propozycji. Gdy ma ona już wychodzić dzwoni stały klient biura pracy znów poszukujący opiekunki do dzieci. Harriet decyduje się na tą pracę.
Po dotarciu na miejsce dostaje ją. Z początku niechętnie nastawieni do niej mieszkańcy domu szybko zaczynają się do niej przywiązywać z odwzajemnieniem. Mijają kolejne tygodnie, a Harriet coraz bardziej przywiązuje się do dzieci jak i samego pana Coryego.
Niestety znów pojawia się żona Coryego - Noel. Robi ona wszystko, aby pozbyć się Harriet. Gdy inne rzeczy nie skutkują sprowadza ona Simona. Zszokowana Harriet zgadza się na rozmowę z nim. Po paru godzinach wraca do domu. Zastaje tam tylko Noel która prosi ją, aby wyjechała bo ona z mężem postanowili do siebie wrócić. Harriet pakuje siebie i Williama i wyjeżdża do rodziców.
Jednak myśl o tym, że zostawiła Coryego i dzieci bez żadnego pożegnania poza listem i niepewność czy wszystko jest w porządku postanawia wrócić. Najpierw jedzie do jego brata - Kita. Gdy Kit jej otwiera nie kryje swojego oburzenia, że jeszcze się pojawia. Zdezorientowana Harriet nie wie o co mu chodzi. Harriet mówi mu jak było, a jaką on słyszał wersję. radzi jej by, aby natychmiast jechała do Coryego i mu to wszystko powiedziała.
Po tym wszystkim Harriet i Cory tłumaczą sobie wszystko i są szczęśliwi.

Czyta się miło i szybko. Fabuła podobna do poprzednich. Książka jest podzielona na dwie części. Pierwsza dotyczy życia Harriet przed urodzeniem dziecka, a druga parę miesięcy po urodzeniu. Mimo to książka fajna jak i pozostałe autorki.

Harriet to młoda, nieśmiała i zamknięta w sobie studentka Oxfordu.
Gdy pewnego dnia jadąc na konsultacje w sprawie pracy potrąca ją samochód - młody, przystojny Simon traci dla niego głowę. On dla niej również. Harriet wprowadza się do niego i tak oto zaczynają wspólne życie. Sielanka nie trwa długo. Pewnego dnia znudzony nią Simon prosi ją, aby spakowała się i opuściła...