[Opinia ta, to wyłącznie moje subiektywne odczucia i wnioski w odniesieniu do moich subiektywnych gustów i upodobań ;) Uwaga - spoilery!]

Tę książkę zaczęłam czytać po lekturze "Dżentelemena nie w każdym calu" Putney i pomyślałam, że będzie ciężko. Mało które książki dorównują putneyowskim, więc zaczęłam czytać Anons z nastawieniem "o ile gorsza będzie od poprzedniej".
Cieszyłam się, że to historyk, jednak o Thornthon mało wiedziałam, chyba nie czytałam wcześniej nic jej autorstwa.

Bardzo się zdziwiłam. Bardzo pozytywnie się zdziwiłam! Bo książka jest bardzo fajna, z tajemnicami i ciekawymi bohaterami.
Jedna rzecz mogła być lepsza. Mianowicie sceny łóżkowe. Były, ale krótkie, po łebkach i mało płomienne. A ja lubię płomienie. ;) Troszkę więcej czułości pomiędzy bohaterami również byłoby mile widziane.
Właściwie nie wiem co napisać o niej, bo zwykle mam wiele do powiedzenia, narzekając na mnóstwo rzeczy. Tym razem nie mam na co zbytnio narzekać.

Anons to historia kobiety z trudną przeszłością, mroczną tajemnicą, która ją prześladuje i nie daje ułożyć życia. To historia mężczyzny, który za wszelką cenę chce odkryć prawdę o zbrodni i pomimo wszelkich negatywów zaczyna czuć coś do bohaterki, chociaż ta uchodzi za amoralną morderczynię o zapędach ladacznicy.
Cała historia miłości Sary i Maxa opiera się na rozwiązaniu okoliczności morderstwa szwagra Sary, o które to jest oskarżana na początku książki.
Właściwie do samego rozwiązania zagadki nie byłam pewna tego, kto okaże się zabójcą Williama i czy on faktycznie nie żyje. Momentami wydawało mi się, że wiem a potem znów nachodziły wątpliwości, by na koniec zaskoczyło mnie zakończenie.
Do tego dochodzi uczucie Anny (siostry Sary) do Drew (prawnika i zarządcy),usilne zabiegi Sary, by za wszelką cenę nie dopuścić do poróżnienia się rodziny, macocha romansująca z lokajem oraz dwóch młodych braci-dandysów i walki na pięści. ;)

Jestem mile zaskoczona książką. Myślę, że sięgnę znowu po autorkę żeby sprawdzić, czy również zrobi niespodziankę - pozytywną oczywiście. :)
Przeczytałam ją na dwa podejścia, wciągnęła i chciałam doczytać do końca jak najszybciej. Skupiłam się na tej książce, nic nie odwracało mojej uwagi co jasno dowodzi jak dobrze się ją czytało.

[Opinia ta, to wyłącznie moje subiektywne odczucia i wnioski w odniesieniu do moich subiektywnych gustów i upodobań ;) Uwaga - spoilery!]

Tę książkę zaczęłam czytać po lekturze "Dżentelemena nie w każdym calu" Putney i pomyślałam, że będzie ciężko. Mało które książki dorównują putneyowskim, więc zaczęłam czytać Anons z nastawieniem "o ile gorsza będzie od poprzedniej"....

Książka bardzo mi się podobała. Ciekawa fabuła. Zaskakujący finał. Jedynym minusem, było w pewnym momencie zwolnienie akcji. Ale książke polecam.:)

Książka bardzo mi się podobała. Ciekawa fabuła. Zaskakujący finał. Jedynym minusem, było w pewnym momencie zwolnienie akcji. Ale książke polecam.:)