lgbtq friendly ;D zanim to było modne. Pamiętam, jak czytałam, będąc jeszcze nastolatką, i stwierdziłam: "ta książka jest zobczona" :P (w pozytywnym sensie, bo mnie to zachęcało do czytania :>)

lgbtq friendly ;D zanim to było modne. Pamiętam, jak czytałam, będąc jeszcze nastolatką, i stwierdziłam: "ta książka jest zobczona" :P (w pozytywnym sensie, bo mnie to zachęcało do czytania :>)

Jeśli komuś podobają się średniowieczne poematy rycerskie, po "Astreę" może on sięgać śmiało. Mamy tu ten sam czar wzniosłej miłości i niesamowite przygody, aczkolwiek doprawione jeszcze wyraźnym dystansem do bohaterów (których jest wiele, ale nie uważam tego za wadę, skoro są oni ciekawi, każdy na swój sposób). "Astreę" czytało mi się lekko, a przy lekturze szczerze polubiłam wiele postaci i ciekawiło mnie, co też im się przytrafi.

Niestety, tu dochodzimy do głównej wady polskiej edycji tego dzieła - jest ona bardzo "pocięta", ponieważ oryginał liczył w sumie 5500 stron. Przez większą część książki te wycięcia nie dają się prawie wcale odczuć, dopiero pod koniec są one tak nieporadne, że bez czytania streszczenia opuszczonych tomów (którego tutaj nie uświadczysz) nie można się właściwie połapać w akcji.

Nie mam wielkich nadziei na to, że ktoś pokusi się o całościowe tłumaczenie "Astrei" na język polski, choć myślę, że byłoby warto. Jako lektura ta (dość długa nawet w wersji okrojonej) powieść z pewnością traci dużo swego uroku, choć mnie i tak zdołała zauroczyć. Podsumowując, polecam miłośnikom literatury nieco dawniejszej. :)

Jeśli komuś podobają się średniowieczne poematy rycerskie, po "Astreę" może on sięgać śmiało. Mamy tu ten sam czar wzniosłej miłości i niesamowite przygody, aczkolwiek doprawione jeszcze wyraźnym dystansem do bohaterów (których jest wiele, ale nie uważam tego za wadę, skoro są oni ciekawi, każdy na swój sposób). "Astreę" czytało mi się lekko, a przy lekturze szczerze...