Uroczo romantyczna, melodramatyczna, nieco pretensjonalna, bez wielkich wartości literackich powiastka.
Chociaż główna bohaterka nieziemsko naiwna, nawet biorąc poprawkę na ówczesne realia, wychowanie czy konwenanse, to czyta się to doskonale, zwłaszcza pierwszą część (chociaż to trochę historia Kopciuszka),bo jednak nie ma tu też moralizowania. Za to pojawiają się pewne elementy ówczesnego realizmu, zwłaszcza jeśli chodzi o pozycję, losy, perspektywy kobiet w tamtych czasach, co do ich ograniczonych możliwości, zależności od posiadania i kaprysu bogatych krewnych.
Druga część książki zbliża się prawie do powieści gotyckich, więcej tu melodramatu (nieco skojarzeń z „Rebeccą”),odniosłam też wrażenie, że autorka aż do przesady kreśli tu już (w stosunku do początku książki) bohaterkę na głupiutkie, bardzo niesamodzielne stworzenie, postać bardzo denerwującą, szkoda. Może wynika to z tego, że w tej części nie ma w zasadzie innych ciekawych bohaterów. Trzeba też wspomnieć, że pojawiają się tu (znak czasów) fragmenty czysto rasistowskie.
Pomimo wad była to jednak bardzo przyjemna lektura.

Uroczo romantyczna, melodramatyczna, nieco pretensjonalna, bez wielkich wartości literackich powiastka.
Chociaż główna bohaterka nieziemsko naiwna, nawet biorąc poprawkę na ówczesne realia, wychowanie czy konwenanse, to czyta się to doskonale, zwłaszcza pierwszą część (chociaż to trochę historia Kopciuszka),bo jednak nie ma tu też moralizowania. Za to pojawiają się pewne...

Zdecydowanie dla młodych czytelników. Dla starszych jest zbyt naiwna i przewidywalna. Mimo wszystko ma swój urok.

Zdecydowanie dla młodych czytelników. Dla starszych jest zbyt naiwna i przewidywalna. Mimo wszystko ma swój urok.

Niestety, dla pensjonarek mimo iż jest to "wielka klasyka literatury angielskiej". Urocza i naiwna bajka o Kopciuszku. Gdybym ją czytała mając 13-14 lat chyba bardzo by mi się podobała. I taka mała dygresja dla osób wstawiających opis książki: litości! toż to cała książka opisana!

Niestety, dla pensjonarek mimo iż jest to "wielka klasyka literatury angielskiej". Urocza i naiwna bajka o Kopciuszku. Gdybym ją czytała mając 13-14 lat chyba bardzo by mi się podobała. I taka mała dygresja dla osób wstawiających opis książki: litości! toż to cała książka opisana!

F.H. Burnett powinna była zostać przy twórczości dla dzieci, w tej konwencji sprawdziła się najlepiej. "Sekret markizy" jest pretensjonalnym romansidłem z niezbyt udanie rozegranym sensacyjnym wątkiem. W dodatku posiada bohaterkę z gatunku, którego szczerze nie znoszę - słodka idiotka o złotym sercu. Co i rusz postacie w powieści podkreślają, że główna heroina nie posiada zbyt wielkiej inteligencji i zastanawia mnie czy to postulat "Sekretu markizy": bądź dobra i cnotliwa, ale odpowiednio głupia, a na pewno osiągniesz szczęście małżeńskie.

F.H. Burnett powinna była zostać przy twórczości dla dzieci, w tej konwencji sprawdziła się najlepiej. "Sekret markizy" jest pretensjonalnym romansidłem z niezbyt udanie rozegranym sensacyjnym wątkiem. W dodatku posiada bohaterkę z gatunku, którego szczerze nie znoszę - słodka idiotka o złotym sercu. Co i rusz postacie w powieści podkreślają, że główna heroina nie posiada...

Wspaniała, ciepła, pełna miłości. Czytałam ją jednym tchem!
Emilia Fox-Seton żyje ubogo w domku na Mortimer Street. Jest damą do towarzystwa lady Marii Bayne. Pewnego razu zaprasza ją ona do swojej rezydencji na wsi Mallowe. Tam poznaje markiza Walderhursta - podstarzałego, niezdolnego do uczuć dżentelmena. Proponuje on Emilii małżeństwo, na co ona godzi się z ochotą.
Trudno jej przywyknąć do nowej sytuacji. Pokochuje ona rezydencję męża. Wkrótce markiz wyjeżdża do Indii. Przedtem jednak do rezydencji przyjeżdża jego bratanek Osborn z żoną. Są spadkobiercami majątku, dlatego też usiłują zabić brzemienną Emilię. To ufne i głupiutkie stworzonko nic nie podejrzewa, ale gdy jej pokojówka odkrywa prawdę, zakochana kobieta zaczyna tęsknić za mężem i bać się o własne życie...

Wspaniała, ciepła, pełna miłości. Czytałam ją jednym tchem!
Emilia Fox-Seton żyje ubogo w domku na Mortimer Street. Jest damą do towarzystwa lady Marii Bayne. Pewnego razu zaprasza ją ona do swojej rezydencji na wsi Mallowe. Tam poznaje markiza Walderhursta - podstarzałego, niezdolnego do uczuć dżentelmena. Proponuje on Emilii małżeństwo, na co ona godzi się z ochotą....

Ciepła opowieść z wątkiem kryminalnym.

Ciepła opowieść z wątkiem kryminalnym.

Oczywiście, że pretensjonalna. Jednakowoż dobra do czytania w oryginalne dla uczących się angielskiego.

Oczywiście, że pretensjonalna. Jednakowoż dobra do czytania w oryginalne dla uczących się angielskiego.

Ta powiastka naprawdę jest słaba. Na szczęście miałam w formie audio więc mogę usunąć i zapomnieć

Ta powiastka naprawdę jest słaba. Na szczęście miałam w formie audio więc mogę usunąć i zapomnieć