Piąta część cyklu "Chicago Stars" opowiada o młodszej siostrze Phoebe - Molly Somerville. Jest ona pisarką, więc mamy tu kilka fragmentów jej książek dla dzieci. W sumie ciekawe, że Molly zazwyczaj czerpie natchnienie z własnego życia. Ciekawe też, czy tak samo ma nasza autorka? Ale to chyba mało prawdopodobne. Kto przeżyłby tyle historii miłosnych? Może więc czerpie natchnienie z życia swoich przyjaciół i dzieci? Cóż, następnym razem, gdy poznam jakąś pisarkę, dwa razy się zastanowię, czy chcę się z nią zaprzyjaźnić.

Molly jest ciekawą postacią, ale w zupełnie inny sposób niż jej siostra. Nie jest oszałamiająco piękna, a raczej zwyczajna. Również ma bystry umysł, chyba nawet jest inteligentniejsza niż Phoebe, a jednak nie raz zdarzało się, że robiła szalone rzeczy. Za każdym razem poprzedzała takie zdarzenia jakaś nowa, nieciekawa fryzura. Kiedy więc spotykamy Molly w pierwszych rozdziałach tej książki, tuż po tym jak farbuje sobie włosy, jej rodzina od razu wie, że wydarzy się coś nietypowego. Molly więc postanawia się ukryć na jakiś czas, żeby nie wywołać żadnej afery. Ale, jak później się dowiadujemy, właśnie to jest zapalnikiem, który wywołuje tę kolejną aferę.

Ogólnie książka sama w sobie mi się podoba. Pokazuje nam, że jeśli bardzo przez cały czas staramy się być kimś, kim nie jesteśmy, możemy impulsywnie zrobić coś, przez co, przez jakiś czas będziemy ponosić niemiłe konsekwencje. Pokazuje nam też, co to znaczy dla kobiety poronić i jak wygląda depresja. Dowiadujemy się też, że okazywanie współczucia nie zawsze jest dobre. Niektórzy mogą nie chcieć martwić innych, szczególnie swoich bliskich, tym jak się czują. Pod tym względem rozumiem główną bohaterkę. Ta opowieść pokazuje nam też, że czasem dużo łatwiej przyjąć pomoc od obcych, a także, że czasem trzeba zmusić kogoś, aby taką pomoc przyjął. Jednak jest to też rzecz, która mi się tu nie podobała. Nie było tu mowy o profesjonalnej pomocy, a bohaterka wyzdrowiała sama, po prostu zażywając świeżego powietrza i ruchu. Pod tym względem książka wydaje mi się jednak trochę podstarzała. Owszem, te dwie rzeczy mają jakiś wpływ na nasze zdrowie psychiczne, ale niekoniecznie pomogą tak, jak zrobi to psycholog czy psychoterapeuta.

Jest jeszcze jedna rzecz, która bardzo mi się ty nie podobała. Mianowicie to, w jaki sposób Molly zaszła w ciążę. W opisie książki mamy, że "spędza szaloną noc z Kevinem", co nie do końca jest prawdą. Tak właściwie to Molly wykorzystuje śpiącego Kevina. I oboje bohaterów prawie całkiem lekceważy tę sprawę. Jak dla mnie, jest to nie do pomyślenia, zwłaszcza, że w pierwszej części cyklu też mamy gwałt, który potem kładzie cień na życie bohaterów, dlaczego więc tutaj tego nie ma? Myślę, że w tym miejscu autorka naprawdę przegięła. Ale to pokazuje nam też, jak bardzo społeczeństwo lekceważy temu podobne czyny.

W tej opowieści nie mogło też zabraknąć Phoebe i Caleba, poznanych już w pierwszej części cyklu, a także czwórki ich wspaniałych dzieci, a także opisu dzieciństwa Molly i Kevina. Mamy tu więc wgląd w różne style wychowania dzieci.

Podobają mi się tu wątki poboczne, bo mamy tutaj i rodzący się romans między dwojgiem sześćdziesięciolatków, młode małżeństwo, które nie może od siebie oderwać rąk, a także wgląd w to, jak artyści tworzą i co to znaczy sztuka.

Książkę ogólnie polecam, ale wiem, że nie wszystkim się spodoba. Ma kilka poważnych wad, które naprawdę mogą popsuć całą lekturę.

Piąta część cyklu "Chicago Stars" opowiada o młodszej siostrze Phoebe - Molly Somerville. Jest ona pisarką, więc mamy tu kilka fragmentów jej książek dla dzieci. W sumie ciekawe, że Molly zazwyczaj czerpie natchnienie z własnego życia. Ciekawe też, czy tak samo ma nasza autorka? Ale to chyba mało prawdopodobne. Kto przeżyłby tyle historii miłosnych? Może więc czerpie...

„Natchnienie” – to książka, która najbardziej do mnie przemówiła z tego cyklu, za kreacje postaci. Cała fabuła jest dla mnie jak magiczna kraina dla czytelnika. Miałam tu wszystko, za co cenienie w romanse… czyli dramat, nieoczekiwany zawrót akcji, ostre zacieranie się postaci, tląca się na drugim planie iskierka nadziei.

„Natchnienie” – to książka, która najbardziej do mnie przemówiła z tego cyklu, za kreacje postaci. Cała fabuła jest dla mnie jak magiczna kraina dla czytelnika. Miałam tu wszystko, za co cenienie w romanse… czyli dramat, nieoczekiwany zawrót akcji, ostre zacieranie się postaci, tląca się na drugim planie iskierka nadziei.

Książka o młodszej siostrze Phoebe z "To musiałeś być ty". Trochę lepsza od pierwszej części, ale także wymęczyłam z trudem.

Książki tej autorki nie są specjalnie realistyczne, ale historia o tym, jak to Molly oddała 15 milionów dolarów na fundację jest niedorzeczna i nie do przełknięcia.

Wykorzystanie nieprzytomnego faceta - gdyby to było w drugą stronę, to nasza bohaterka rozpaczałaby przez pół książki, a bohater książki, który tego dokonał byłby postacią negatywną, ale że wykorzystano faceta to oj tam, oj tam, nic się nie stało, a Molly to świetna dziewczyna, tylko trochę zwariowana.

Książka o młodszej siostrze Phoebe z "To musiałeś być ty". Trochę lepsza od pierwszej części, ale także wymęczyłam z trudem.

Książki tej autorki nie są specjalnie realistyczne, ale historia o tym, jak to Molly oddała 15 milionów dolarów na fundację jest niedorzeczna i nie do przełknięcia.

Wykorzystanie nieprzytomnego faceta - gdyby to było w drugą stronę, to nasza...

Wbrew opinii z okładki – nie stało się tu nic niespodziewanego, a wręcz Autorka obniżyła loty. Wszystko już było, po trzech dniach nie pamiętałaś treści książki. Czytało się przyjemnie i miło, ale nic ponadto.

Wbrew opinii z okładki – nie stało się tu nic niespodziewanego, a wręcz Autorka obniżyła loty. Wszystko już było, po trzech dniach nie pamiętałaś treści książki. Czytało się przyjemnie i miło, ale nic ponadto.

Chociaż czytałam tę książkę po raz enty (to chyba jedna z moich ulubionych książek),to nie mogę powiedzieć, żebym się nudziła. Nadal śmiałam się równie mocno, płakałam tak samo i zapartym tchem przerzucałam kolejne strony.
,,Natchnienie" to książka, która potrafi totalnie pochłonąć i wstrząsnąć czytelnikiem. Świetnie się czyta, a jeszcze łatwiej zakochuje w twórczości Susan Elizabeth Phillips, która nie przypadkiem nazywana jest autorką najpogodniejszych powieści.

Chociaż czytałam tę książkę po raz enty (to chyba jedna z moich ulubionych książek),to nie mogę powiedzieć, żebym się nudziła. Nadal śmiałam się równie mocno, płakałam tak samo i zapartym tchem przerzucałam kolejne strony.
,,Natchnienie" to książka, która potrafi totalnie pochłonąć i wstrząsnąć czytelnikiem. Świetnie się czyta, a jeszcze łatwiej zakochuje w twórczości...

Świetny romansik na jeden wieczór. Miły, przyjemny, szybko się czyta jak zresztą inne pozycje tej autorki. Nie wyszukiwałabym się tu jakiś morałów bo to nie tego książka. Jest to raczej pozycja dla poprawienia humoru:)

Świetny romansik na jeden wieczór. Miły, przyjemny, szybko się czyta jak zresztą inne pozycje tej autorki. Nie wyszukiwałabym się tu jakiś morałów bo to nie tego książka. Jest to raczej pozycja dla poprawienia humoru:)

Najslabsza czesc ze wszystkich jakie dotychczas preczytalam.
Kevina poznalam w 3 czesci kilkanascie lat wstecz, wtedy byl przebojowy i jak go wyrzucali drzwiami to wracal oknem. W tej ksiazce autorka przedstawila go jako nudnego mezczyzne bez poczucia humoru. Cale szczescie, ze byla Molly to ona uratowala ksiazke. Wstawki bajkowe (Molly pisala ksiazki dla dzieci) irytowaly mnie, calosc przecietna z mala dawka humoru tym razem.

Najslabsza czesc ze wszystkich jakie dotychczas preczytalam.
Kevina poznalam w 3 czesci kilkanascie lat wstecz, wtedy byl przebojowy i jak go wyrzucali drzwiami to wracal oknem. W tej ksiazce autorka przedstawila go jako nudnego mezczyzne bez poczucia humoru. Cale szczescie, ze byla Molly to ona uratowala ksiazke. Wstawki bajkowe (Molly pisala ksiazki dla dzieci) irytowaly...

Serię Chicago Stars przeczytałam już dawno temu, a w związku z tym, że bardzo mi się podobały wszystkie części to postanowiłam sobie je przypomnieć.
Nadal uważam (po kilku latach),że cała seria jest niesamowita!
W trakcie czytania przeżywałam ogrom różnych emocji: od głośnego śmiech (dialogi między bohaterami każdej z części są obłędne:):),płaczu i wzruszenia do złości (faceci potrafią być czasem niesamowicie tępi!).
Gorąco polecam tym czytelnikom (a chyba raczej czytelniczkom ;),którzy lubią rozluźnić się przy naprawdę dobrym romansie, napisanym z niesamowitym poczuciem humoru (nie raz parskałam śmiechem) i opowiadającym niebanalne historie!!
P.S. Z resztą szukam podobnych książek (z podobnym poczuciem humoru i tak wzruszających)więc jakby ktoś znał autorkę (lub autora) będę wdzięczna za wiadomość :D

Serię Chicago Stars przeczytałam już dawno temu, a w związku z tym, że bardzo mi się podobały wszystkie części to postanowiłam sobie je przypomnieć.
Nadal uważam (po kilku latach),że cała seria jest niesamowita!
W trakcie czytania przeżywałam ogrom różnych emocji: od głośnego śmiech (dialogi między bohaterami każdej z części są obłędne:):),płaczu i wzruszenia do złości...

Molly z jednej strony spokojna i wrażliwa z artystyczną duszą z drugiej strony zaś szalona i nieprzewidywalna. Od dawna zauroczona Kevinem, gwiazdą futbolu. Jednak on nie zauważa dziewczyny, bo jak dostrzec ideał, kiedy jest się sztywniakiem z bardzo trudnym charakterem, skupiony jedynie na swojej karierze. Ujmująca historia miłosna w której zgrabnie wplecione zostały bardzo ciekawe wątki poboczne.
Książka lekka, niewymagająca, ale za to bardzo wciągająca.
Polecam :)

Molly z jednej strony spokojna i wrażliwa z artystyczną duszą z drugiej strony zaś szalona i nieprzewidywalna. Od dawna zauroczona Kevinem, gwiazdą futbolu. Jednak on nie zauważa dziewczyny, bo jak dostrzec ideał, kiedy jest się sztywniakiem z bardzo trudnym charakterem, skupiony jedynie na swojej karierze. Ujmująca historia miłosna w której zgrabnie wplecione zostały...

dlaczego to już koniec?

dlaczego to już koniec?