Było interesująco i mroczno do pewnego momentu. Potem autor troszkę przeholował, ale jako całość może być.

Było interesująco i mroczno do pewnego momentu. Potem autor troszkę przeholował, ale jako całość może być.

,,Straceni" to kolejny mocny horroru z pod ręki Jacka Ketchuma. Historia o tym jak z pozoru niewinny wypad trójki przyjaciół zakończył się tragicznie. Jennifer i Tim nie zdawali sobie sprawy jak zwykły wypad z kumplem na kemping nad zbiornikiem Turnera zakończy się kilkoma strzałami wycelowanymi w dwie przypadkowe dziewczyny które znalazły się w złym miejscu i czasie a co najgorsze, ich życia skrzyżowały się w tym najgorszym z możliwych czasów z życiem Raya Pye. Jack Ketchum jak mało kto potrafi w tak dosadny sposób budować mroczny klimat w swoich powieściach. ,,Straceni" zdecydowanie są dobrze napisane jednak ciężko nie oprzeć się wrażeniu że w tym przypadku autor starał się przedłużyć historie wykorzystując do tego tworzenie nowych postaci z ich problemami która do całej opowieści nie wnoszą za wiele oraz zdecydowanie za dużo w niej jest momentów które całkowicie są bezsensowne. Jednak pomimo tych wad można spokojnie podpisać się pod słowami samego Stephena Kinga ,,Kto jest tym najbardziej przerażającym człowiekiem w Ameryce? Prawdopodobnie Jack Ketchum".

,,Straceni" to kolejny mocny horroru z pod ręki Jacka Ketchuma. Historia o tym jak z pozoru niewinny wypad trójki przyjaciół zakończył się tragicznie. Jennifer i Tim nie zdawali sobie sprawy jak zwykły wypad z kumplem na kemping nad zbiornikiem Turnera zakończy się kilkoma strzałami wycelowanymi w dwie przypadkowe dziewczyny które znalazły się w złym miejscu i czasie a co...

Dobre to. Polecam Jacka z premedytacją

Dobre to. Polecam Jacka z premedytacją

Powieść pełna przemocy, drastycznych opisów, epatująca okrucieństwem i wulgaryzmami, co jest charakterystyczne dla Jacka Ketchuma. Sięgnęłam po nią zaraz po przeczytaniu "Dziewczyny z sąsiedztwa" tegoż autora (tu przynajmniej fabuła była spójna, bez zbędnych wątków i bohaterów).
Powieść "Straceni" zaczyna się z przytupem, ale wkrótce pojawią się problemy warsztatowe:
- brak pomysłu na dobrą, emocjonującą fabułę,
- mnożą się wątki, ważne i nieważne,
- pojawiają bohaterowie ważni i bez znaczenia, aby tylko zagmatwać fabułę,
- każdy bohater drugoplanowy ma jakiś osobisty problem, z którym jesteśmy szczegółowo zapoznawani, co jest zbędne i odciąga od najważniejszego wątku, jakby autor nie mógł się zdecydować jaki rodzaj powieści ma napisać,
- oprócz tego czytelnik dowiaduje się jak przebiega oswajanie zdziczałego kotka, pielęgnowanie ogrodu i prowadzenie hotelu😡!?
Wreszcie, gdy ma się już dosyć czytania tej powieści, pojawia się wątek związany z zamordowaniem żony Polańskiego i coś w końcu zaczyna się dziać.
Dla mnie trudne do przyjęcia, jest to, że autor zakłada, iż jego negatywni bohaterowie są potworami i nie mają żadnych ludzkich cech, wątpliwości, czy nawet minimalnych wahań oraz szans na poprawę. A przecież nawet najgorszy drań ma w sobie jakieś ludzkie cechy.
Uważam, że literatura powinna kierować się lepszymi przesłankami i kreować inne przesłania.
A co tutaj mamy?
Ostatecznie, sadystyczny psychopata trafia na innego wariata, ale o odmiennych upodobaniach. Chociaż przyznam, że koniec powieści rozbawił mnie przewrotnością, Rayowi się to po prostu należało.
Może za jakiś czas dam temu pisarzowi jeszcze jedna szansę.

Powieść pełna przemocy, drastycznych opisów, epatująca okrucieństwem i wulgaryzmami, co jest charakterystyczne dla Jacka Ketchuma. Sięgnęłam po nią zaraz po przeczytaniu "Dziewczyny z sąsiedztwa" tegoż autora (tu przynajmniej fabuła była spójna, bez zbędnych wątków i bohaterów).
Powieść "Straceni" zaczyna się z przytupem, ale wkrótce pojawią się problemy warsztatowe:
-...

Książka zaczęła się ciekawie, potem masło maślane przez 7/8 treści. Końcówka taka sobie. Generalnie jestem mega zawiedziona, liczyłam na coś mocniejszego, a tu takie popłuczyny.

Książka zaczęła się ciekawie, potem masło maślane przez 7/8 treści. Końcówka taka sobie. Generalnie jestem mega zawiedziona, liczyłam na coś mocniejszego, a tu takie popłuczyny.

B.dobra!

B.dobra!

W tej książce od początku wiadomo kto zabił . A ponieważ jest psycholem , zrobił to bez powodu . Od tamtych wydarzeń minęły cztery lata , a sprawa dalej figuruje w rejestrach policyjnych jako nierozwiązana z braku dowodów . Problem w tym , że śledczy są przekonani , że wiedzą kto to zrobił , ale poszlaki i domysły , nie mają żadnej wartości dla sądu .
Detektyw Schilling postanawia sprowokować psychopatę do przyznania się do winy lub przynajmniej do popełnienia jakiegoś błędu . O tym co z tego wynikło dowiecie się z tej powieści .
W tej książce podoba mi się jej odbiegająca od sztampy konstrukcja fabuły , świetnie scharakteryzowane postaci i zaskakujący rozwój sytuacji . Jest też wiele scen przemocy i to już mniej mi się podoba , chociaż wiem , że opisanie tych wydarzeń tego wymaga .
Oczywiście polecam "Straconych" jako dobrą i wciągającą powieść , ale tylko czytelnikom o mocnych nerwach .

W tej książce od początku wiadomo kto zabił . A ponieważ jest psycholem , zrobił to bez powodu . Od tamtych wydarzeń minęły cztery lata , a sprawa dalej figuruje w rejestrach policyjnych jako nierozwiązana z braku dowodów . Problem w tym , że śledczy są przekonani , że wiedzą kto to zrobił , ale poszlaki i domysły , nie mają żadnej wartości dla sądu .
Detektyw Schilling...

Jak zwykle u Ketchuma bardzo dobrze.

Jak zwykle u Ketchuma bardzo dobrze.

Świetna książka a koniec to istna masakra. Zdecydowanie jedna z mocniejszych książek Ketchuma. Polecam wszystkim którzy mają mocne nerwy.

Świetna książka a koniec to istna masakra. Zdecydowanie jedna z mocniejszych książek Ketchuma. Polecam wszystkim którzy mają mocne nerwy.

Brutalna historia, która uświadamia nam, że psychopaci są wśród nas. Słuchało się dobrze, historia wciąga pomimo wulgarności.

Brutalna historia, która uświadamia nam, że psychopaci są wśród nas. Słuchało się dobrze, historia wciąga pomimo wulgarności.