Lubię:
"Powłoka balonu zszyta z kawałków silniejsza jest niż zrobiona z jednej sztuki — podobnie ma się rzecz ze światopoglądem."

"(...) nie może symbol żyć własnym życiem, w oderwaniu od pierwotnych treści, które symbolizuje."

"W mądrej, twórczej walce nie chodzi o zwycięstwa nad przeciwnikiem, lecz o przyłączenie przeciwnika do siebie lub siebie do niego."

"(...) A więc piękno brzydota to po prostu formy relacji."

Lubię:
"Powłoka balonu zszyta z kawałków silniejsza jest niż zrobiona z jednej sztuki — podobnie ma się rzecz ze światopoglądem."

"(...) nie może symbol żyć własnym życiem, w oderwaniu od pierwotnych treści, które symbolizuje."

"W mądrej, twórczej walce nie chodzi o zwycięstwa nad przeciwnikiem, lecz o przyłączenie przeciwnika do siebie lub siebie do niego."

"(...) A...

Niestety to nie aforyzmy a frazesy. Często bez głębi lub kontekstu, dość trudno uchwytne i podważalne, czasami wręcz głupie. Lec jest zdecydowanie bardziej uniwersalnym i bystrym aforystą.

Niestety to nie aforyzmy a frazesy. Często bez głębi lub kontekstu, dość trudno uchwytne i podważalne, czasami wręcz głupie. Lec jest zdecydowanie bardziej uniwersalnym i bystrym aforystą.

Napiszę tylko dwie rzeczy.
1. Pan Kisielewski ciekawie przygląda się z okładki tej książki.
2. Najbardziej podobały mi się dwa fragmenty:
"[...] Natura istnieje niezależnie od człowieka. Człowiek wchodzi w bezpośredni kontakt ze znikomo małą cząstką świata, mimo to w filozofii swojej chciałby zawrzeć cały świat a nie tylko tę właśnie jego cząstkę, z którą się styka. Nie jest to zadanie psychicznie łatwe, człowiek bowiem zafascynowany bywa i zaabsorbowany sprawami ludzkimi, które przesłaniają mu resztę świata. Dlatego wydaje mi się, że największe dane, aby zostać filozofem, ma mieszkaniec bezludnej wyspy albo latarni morskiej. Słyszałem kiedyś zdanie, że chcąc się dowiedzieć prawdy o świecie, należy jak najmniej rozmawiać z ludźmi. Niewątpliwie jest w tym coś słusznego [...]"
oraz
"[...] Sokrates nie spisywał swych myśli, mimo to żyją one do dziś dnia. Zginęły natomiast bez śladu dzieła wielu czołowych myślicieli nowożytnych, którzy nie tylko zapisywali swe myśli, lecz również ogłaszali je drukiem. Wniosek z tego może być dwojaki: albo Sokrates przerastał ich o głowę, albo też, że w świecie myśli zrobiło się bardzo ciasno. Jedno i drugie niezbyt pocieszające [...]"

Napiszę tylko dwie rzeczy.
1. Pan Kisielewski ciekawie przygląda się z okładki tej książki.
2. Najbardziej podobały mi się dwa fragmenty:
"[...] Natura istnieje niezależnie od człowieka. Człowiek wchodzi w bezpośredni kontakt ze znikomo małą cząstką świata, mimo to w filozofii swojej chciałby zawrzeć cały świat a nie tylko tę właśnie jego cząstkę, z którą się styka. Nie...

W ramach zwrotu w kierunku małych form literackich wzięłam się za tę książeczkę. Co może być mniejsze niż wybór aforyzmów, bo tym de facto są "Rzeczy najmniejsze". Kiedyś wydawało mi się to dobrym pomysłem, przeczytać samą esencję, ekstrakt mądrych myśli, bez konieczności brnięcia przez "Dzieła zebrane". Teraz czułam jakbym piła aromat do ciasta - zbyt skondensowane, pozbawione kontekstu, na dłuższą metę niestrawne. Owszem natrafiłam na kilka trafnych bardzo spostrzeżeń, parę razy pokiwałam z uznaniem głową, reszta niestety wydała mi się banalna.
Może inne krótkie formy bardziej trafia mi do gustu.

W ramach zwrotu w kierunku małych form literackich wzięłam się za tę książeczkę. Co może być mniejsze niż wybór aforyzmów, bo tym de facto są "Rzeczy najmniejsze". Kiedyś wydawało mi się to dobrym pomysłem, przeczytać samą esencję, ekstrakt mądrych myśli, bez konieczności brnięcia przez "Dzieła zebrane". Teraz czułam jakbym piła aromat do ciasta - zbyt skondensowane,...