Lethema się lubi albo nienawidzi. Czytałem Twierdzę... w szczególnym momencie zycia, nad gorącym morzem i morderczym słońcem. To jest prawdziwa amerykańska powieść, trochę filozofia ulicy trochę pewnie przemyślenia samego autora. Taki trochę Chabon lecz bardziej skomplikowany. Ciekawostka- Lethem był redaktorem słynnej " Egzegezy" Philipa K. Dicka.

Lethema się lubi albo nienawidzi. Czytałem Twierdzę... w szczególnym momencie zycia, nad gorącym morzem i morderczym słońcem. To jest prawdziwa amerykańska powieść, trochę filozofia ulicy trochę pewnie przemyślenia samego autora. Taki trochę Chabon lecz bardziej skomplikowany. Ciekawostka- Lethem był redaktorem słynnej " Egzegezy" Philipa K. Dicka.

Apetytu na prozę Lethema nabrałem iks lat temu za sprawą rewelacyjnej powieści "Amnesia Moon". "Twierdza samotności" czekała jednak bardzo długo na swoją kolej - tak czasem bywa. Ale wreszcie się z nią rozprawiłem. To świetnie napisana opowieść o Brooklynie, rasizmie (w tym przypadku to białasy mają przechlapane),dojrzewaniu i zagubieniu w tym nieogarniętym świecie. Jest dużo ciekawych pomysłów: filozofia tagowania, narkotykowe odloty, amerykańska komiksomania i jej objawy w realu. Autor wybornie rozprawia się też z różnymi kliszami, m.in. doskonale parodiując krytyków muzycznych lub obnażając absurdalność fanowskich konwentów. Przydaje się znajomość amerykańskiej popkultury oraz... angielszczyzny: obcych wtrętów jest całe mnóstwo, począwszy od slangowatości języka (tłumaczenie stanęło na wysokości zadania),a skończywszy na nietłumaczonych tytułach i tekstach piosenek. Nudzić się nie sposób. Z przyjemnością wrócę sobie któregoś dnia do "Osieroconego Brooklynu" i "Pistoletu z pozytywką". Polecam.

Apetytu na prozę Lethema nabrałem iks lat temu za sprawą rewelacyjnej powieści "Amnesia Moon". "Twierdza samotności" czekała jednak bardzo długo na swoją kolej - tak czasem bywa. Ale wreszcie się z nią rozprawiłem. To świetnie napisana opowieść o Brooklynie, rasizmie (w tym przypadku to białasy mają przechlapane),dojrzewaniu i zagubieniu w tym nieogarniętym świecie. Jest...

Mój rekord, rok czytania. Bolało niemiłosiernie, ale udało się dotrwać :)

Mój rekord, rok czytania. Bolało niemiłosiernie, ale udało się dotrwać :)

Książka godna polecenia na długie zimowe wieczory. Sporo stron które wspaniale rozniecą ogień... w kominku, piecu kaflowym lub w innyh urządzeniach centralnego ogrzewania. Zabierałem się za to "cudo" trzy razy. Za każdym razem kapitulowałem. Nie wiem czy to dla tego, że jest beznadziejnie napisana, czy jak już ktoś zauważył, może to wina tłumaczenia. To mało istotne - tych wypocin po prostu nie da się czytać. Nuda jest tak wszechogarniająca, że nawet dłubanie w nosie staje się zajęciem niezwykle interesującym.
Zdecydowanie nie polecam i odradzam. Książka ta może stanowić odmianę (choć niewielką) dla kogoś kto dostał wyrok odsiadki 15 lat w izolatce. Jako ewentualnego czytelnika owej książki wskazałbym jeszcze ten typ mężczyzny, dla którego podczas dłuższej wizyty w toalecie skład Domestosa staje się lekturą nadzywczaj interesującą.

Książka godna polecenia na długie zimowe wieczory. Sporo stron które wspaniale rozniecą ogień... w kominku, piecu kaflowym lub w innyh urządzeniach centralnego ogrzewania. Zabierałem się za to "cudo" trzy razy. Za każdym razem kapitulowałem. Nie wiem czy to dla tego, że jest beznadziejnie napisana, czy jak już ktoś zauważył, może to wina tłumaczenia. To mało istotne - tych...

Pierwsza część jest świetna: napisana barwnym językiem, ciekawa. Ale druga i trzecia to istny koszmar. Poddałam się przy 500 stronie nie chcąc marnować na nią więcej czasu.

Pierwsza część jest świetna: napisana barwnym językiem, ciekawa. Ale druga i trzecia to istny koszmar. Poddałam się przy 500 stronie nie chcąc marnować na nią więcej czasu.

Stawiała mi jakby fizyczny opór, ale ogólnie jestem na tak.

Stawiała mi jakby fizyczny opór, ale ogólnie jestem na tak.

Bardzo słaba, toporna, wręcz nudna. Mówiąc szczerze, to nawet nie dotrwałem do końca...

Bardzo słaba, toporna, wręcz nudna. Mówiąc szczerze, to nawet nie dotrwałem do końca...

W końcu mi się udało ! Po zabieraniu się do tej książki 3 lata i czytaniu jej ponad miesiąc dziś świętuję. Dlaczego świętuję? Czytanie tej książki było istną walką, o każdą stronę, o każde zdanie. Istna męka, a ja naiwna się łudziłam, że to minie, że akcja kiedyś się rozkręci.

Jest to isnte tomidło, prawie 600 stron. Cóż one zawierają? Opis życia białego chłopaka w Ameryce lat 70. Sama historia jest po prostu nudna. Nic ciekawego nie dzieje się w życiu Dylana. Zastaniemy za to mnóstwo niepłynnych przejść w czasie, duży natłok angielskich wyrażeń które miały budować klimat, a w zasadzie były trudne w odbiorze. Postacie same w sobie bardzo płaskie, nie poznaliśmy tak naprawdę nikogo, choć przewinęło ich sporo.

Kolejnym problemem jest język i stylistyka. Możliwe że jest to wina tłumaczenia polskiego, lub taki zamysł chaosu. Mi się nie podobało.

W końcu mi się udało ! Po zabieraniu się do tej książki 3 lata i czytaniu jej ponad miesiąc dziś świętuję. Dlaczego świętuję? Czytanie tej książki było istną walką, o każdą stronę, o każde zdanie. Istna męka, a ja naiwna się łudziłam, że to minie, że akcja kiedyś się rozkręci.

Jest to isnte tomidło, prawie 600 stron. Cóż one zawierają? Opis życia białego chłopaka w...