Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając te króciutką powieść nieustannie zastanawiałem się jakim cudem uzyskała ona nominację do nagrody Bookera. To prosta historia trzech facetów pracujących w firmie stawiającej płoty, mocno doprawiona czarnym humorem. Miesiąc z ich życia. Od rana do wieczora stawiają płoty, a potem w milczeniu wypijają kilka piw. Dzień w dzień to samo, ni mniej, ni więcej. Co kilkadziesiąt stron ma miejsce zdarzenie, po którym można sobie pomyśleć – oho, teraz się zacznie. A potem przychodzi nowy dzień, nowy rozdział i goście niczym niewzruszeni stawiają kolejny płot. Skończyłem książkę i olśniło mnie – cholera, właśnie przeczytałem powieść o stawianiu płotów i w ogóle się nie znudziłem. No, trzeba mieć talent, żeby oprzeć na takim pomyśle całą książkę, całkiem niezłą, dodajmy - może stąd ta nominacja. Albo może wystarczył genialny tytuł, „Poskramianie bydła”, piękne, naprawdę.