Do IV rozdziału gdzie zaczyna się o drawidach.

Do IV rozdziału gdzie zaczyna się o drawidach.

Czytanie tej książki to namacalne doświadczanie przemijalności rzeczy. Odwracam przeczytana kartkę, a ta zostaje mi w rękach, niemniej książka ta stanowi niezłe uzupełnienie dla "Świętej nici hinduizmu". Jeszcze raz można przewędrowac przez najstarsze teksty Indii, a więc Wedy, śledzić jak wedyzm, staje się braminizmem, w którym dominującą rolę odgrywa kult i kapłani - bramini, jak pojawienie z 400 lat przed Chrystusem krytycznych wobec braminizmu takich religijnych ruchów reformatorskich, jak dżinizm i buddyzm przemienia i pogłębia braminizm czyniąc z niego hinduizm.
Książka pozwala nam się zastanowić nad tajemniczymi "Upaniszadami", przybliża indyjskie eposy " Ramajana" i "Mahabharata", szczególną uwagę poświęcając części tej ostatniej świętej dla hindusów " Bhagawadgicie", przedstawia siaktyzm i tantryzm, poświęca rozdział wcieleniu Wisznu Krysznie, a także bogini Kali. Liczne cytaty, odwołania do różnych indologów, porównywanie ich interpretacji. W rozdziale "Hinduizm jako formacja duchową" autor pisze o Krisznamurtim, Matce Teresie, Heideggerze, Ramakrysznie, jego uczniu Vivekanandzie, ale i o postaciach bardziej odległych w czasie, o Śankarze i i starożytnym poecie tamilskim Tiruwalluwarze.
Do książki dołączono ciekawą bibliografię i kalendarium tak zwięzłe, że zabrakło w nim miejsca na Rabindranatha Tagore.

Znalazłam w niej też m.in.
- "rzeczą dobrą jest odstąpienie swego dobrego karmana (pozytywnego bilansu uczynków) przyjacielowi lub komuś bliskiemu", by za czyjąś sprawą czekało go lepsze kolejne wcielenie
- o " pozycji trupa", całkowitym rozluźnieniu wszystkich mięśni, przy spowolniony oddechu, zapewniającym wypoczynek psychiczny i fizyczny - kilkakrotnie w ciągu dnia przyjmowana przez zwierzę, trudna dla człowieka
-" Zbrojąc się w świadomość transcendentalną, walcz z iluzją, wrogiem twej jaźni, przebywającym wewnątrz Ciebie" (cytat z "Bhagawadgity")
- "większość hinduistów deklaruje swoją wierność następującym przekonaniom
- przekonaniu o boskości własnej duszy (i jej nieśmiertelności)
- przekonaniu o jedności wszelkich istnień
- przekonaniu o realnym istnieniu jedynie Absolutu (Boga nie osobowego)
- przekonaniu o ukrytej harmonii i zgodności wszystkich religii"

Czytanie tej książki to namacalne doświadczanie przemijalności rzeczy. Odwracam przeczytana kartkę, a ta zostaje mi w rękach, niemniej książka ta stanowi niezłe uzupełnienie dla "Świętej nici hinduizmu". Jeszcze raz można przewędrowac przez najstarsze teksty Indii, a więc Wedy, śledzić jak wedyzm, staje się braminizmem, w którym dominującą rolę odgrywa kult i kapłani -...