Fajne teksty - chwilami nieźle się uśmiałam 😀
Ale za rozwlekłość i przynudzanie daję 6 gwiazdek.
Mimo to POLECAM

Fajne teksty - chwilami nieźle się uśmiałam 😀
Ale za rozwlekłość i przynudzanie daję 6 gwiazdek.
Mimo to POLECAM

Uwielbiam Marian Keyes, już dawno poznałam przygody sióstr Walsch, Arbuza jednak jakoś całkowicie pominęłam. A teraz gdy ją poznałam nie wiem, czy nie wrócę do tych wcześniej przeczytanych aby jeszcze raz przypomnieć sobie ich historię.

Uwielbiam Marian Keyes, już dawno poznałam przygody sióstr Walsch, Arbuza jednak jakoś całkowicie pominęłam. A teraz gdy ją poznałam nie wiem, czy nie wrócę do tych wcześniej przeczytanych aby jeszcze raz przypomnieć sobie ich historię.

Claire właśnie urodziła dziecko i... właśnie porzucił ją mąż...
Wyjeżdża do Dublina do rodziców by uciec przed problemami.
Kobieta czuje się jak arbuz-gruba napompowana i zielona na twarzy.
Zdradzona młoda matka płacze, pije alkohol i modli się by James wrócił.
Gdy mija depresja Claire poznaje superprzystojnego Adama, kolegę swojej siostry. Między nią a młodym studentem pojawia się zauroczenie. Czy będzie ono lekiem na zranioną duszę młodej matki?
Gdy wszystko zmierza do szczęśliwego zakończenia, okazuje się, że modlitwy kobiety zostały wysłuchane...James chce wrócić...
Kogo wybierze skołowana Claire. Pięknego Adama, który jest lądem nieznanym? Czy może przewidywalnego męża?

Claire właśnie urodziła dziecko i... właśnie porzucił ją mąż...
Wyjeżdża do Dublina do rodziców by uciec przed problemami.
Kobieta czuje się jak arbuz-gruba napompowana i zielona na twarzy.
Zdradzona młoda matka płacze, pije alkohol i modli się by James wrócił.
Gdy mija depresja Claire poznaje superprzystojnego Adama, kolegę swojej siostry. Między nią a młodym studentem...

Fajna

Fajna

Moja druga przygoda z Marian Keyes i nie zawiodłam się, książka zabawna i pełna dowcipu.

Moja druga przygoda z Marian Keyes i nie zawiodłam się, książka zabawna i pełna dowcipu.

średnia

średnia

Nie jest to najgorsza książka, jaką zdarzyło mi się czytać, ale uważam, że tego typu powieści powinny być wydawane na jakimś specjalnym, szybciej degradującym się papierze, żeby odróżnić je od książek, które rzeczywiście SĄ książkami!

"Arbuz" to nieprawdopodobna i płytka psychologicznie historia kobiety, którą porzuca nudny mąż-księgowy w dzień narodzin ich pierworodnej córki. Załamana bohaterka wraca do domu rodzinnego i jak tylko kanał rodny zrasta jej się na tyle, żeby mogła znowu uprawiać seks (dosłownie, właśnie taka jest fabuła) chodzący ideał nowego faceta dosłownie wchodzi jej do domu i zakochuje się w niej bez większych wstępów, z przyczyn co prawda wymienionych (podobno jest dla niego najatrakcyjniejsza i najbardziej błyskotliwa na świecie) ale i tak niejasnych, ponieważ z nieprawdopodobnie drętwych dialogów nie wyziera absolutnie żadna chemia, ani nawet zadatek na znośne kumpelstwo.

W ciągu następnych kilkudziesięciu rozdziałów bohaterka rozmyśla o związkach, o dzieciach, o genitaliach, chudnie mimochodem, szykuje się na randki ubierając się w rzeczy typowe dla lat 90., w stylu legginsy do jedwabnej koszuli albo błyszczące rajstopy, a w końcu następuje finał z konfrontacją z mężem, który (mąż) jest takoż psychologicznie nieprawdopodobny jak plastikowy Chodzący Ideał.

Momentami jest oczywiście miło i ciepło, jest humor (dość nierówny) ale to za mało. Sześćset stron praktycznie o niczym.

Nie jest to najgorsza książka, jaką zdarzyło mi się czytać, ale uważam, że tego typu powieści powinny być wydawane na jakimś specjalnym, szybciej degradującym się papierze, żeby odróżnić je od książek, które rzeczywiście SĄ książkami!

"Arbuz" to nieprawdopodobna i płytka psychologicznie historia kobiety, którą porzuca nudny mąż-księgowy w dzień narodzin ich pierworodnej...

lekka, łatwa i przyjemna, ale bez większego zachwytu. Trochę mało przemyślane zakończenie bez nutki do namysłu po zamknięciu książki

lekka, łatwa i przyjemna, ale bez większego zachwytu. Trochę mało przemyślane zakończenie bez nutki do namysłu po zamknięciu książki

Ku mojej wielkiej radości, ta książka jest naprawdę dobra :). Nie da się nie polubić języka tej powieści (ostrzegam panów- czytelników,że czytając ją "siedzi się" w kobiecej głowie, pomiędzy nie zawsze logicznymi kobiecymi myślami ;)),nie da się nie lubić rodziny głównej bohaterki.
Choć książka zdecydowanie reprezentuje "literaturę babską", to wcale nie jest jak opera mydlana, mdła, ani przesadnie romantyczna. W prost przeciwnie- bywa smutna, wulgarna, bardzo zabawna, ale przede wszystkim- nie zostawia po sobie awersji do książek dla kobiet ;). Warto przeczytać :)

Ku mojej wielkiej radości, ta książka jest naprawdę dobra :). Nie da się nie polubić języka tej powieści (ostrzegam panów- czytelników,że czytając ją "siedzi się" w kobiecej głowie, pomiędzy nie zawsze logicznymi kobiecymi myślami ;)),nie da się nie lubić rodziny głównej bohaterki.
Choć książka zdecydowanie reprezentuje "literaturę babską", to wcale nie jest jak opera...

Wersja angielska zdecydowanie lepsza od polskiej - jak to często w literaturze kobiecej bywa :)
Lekka, przyjemna, wciągająca.

Wersja angielska zdecydowanie lepsza od polskiej - jak to często w literaturze kobiecej bywa :)
Lekka, przyjemna, wciągająca.