Pierwszy tom mojej ulubionej serii. Przeczytałem z wielką radością i przyjemnością. Książka jest pełna ciepła , słońca i radości. idealnie nadaje się do czytania podczas wakacji lub odpoczynku w ogrodzie. Wspaniali bohaterowie jak i cała powieść.
Polecam

Pierwszy tom mojej ulubionej serii. Przeczytałem z wielką radością i przyjemnością. Książka jest pełna ciepła , słońca i radości. idealnie nadaje się do czytania podczas wakacji lub odpoczynku w ogrodzie. Wspaniali bohaterowie jak i cała powieść.
Polecam

Cecilia i Ian pobrali sie z milosci lecz po roku w wyniku tragedii straty dziecka i braku Iana w tym momencie przy Cecili przez jego prace w marynarce wojennej sa bliscy rozwodu. Jednak pewne dalsze okolicznosci i czas spowoduja ze jak to w zyciu bywa dadza sobie jeszcze jedna szanse. Dobra ksiazka ktora wciaga od samego poczatku i lekko sie czyta

Cecilia i Ian pobrali sie z milosci lecz po roku w wyniku tragedii straty dziecka i braku Iana w tym momencie przy Cecili przez jego prace w marynarce wojennej sa bliscy rozwodu. Jednak pewne dalsze okolicznosci i czas spowoduja ze jak to w zyciu bywa dadza sobie jeszcze jedna szanse. Dobra ksiazka ktora wciaga od samego poczatku i lekko sie czyta

Pierwsza książka z serii Zatoka Cedrów. Spotykamy tu różne postaci, Cecilla i Ian, którzy po stracie dziecka nie są w stanie normalnie funkcjonować, a ich małżeństwo wisi na włosku - ona zbyt samotna w swoim cierpieniu, nie chce dopuścić do siebie niczego i nikogo, on w samotności przeżywający stratę, nie potrafi do niej dotrzeć. Wszystko to powoduje, że jedynym wyjściem wydaje się wziąć rozwód i zacząć wszystko od nowa. Na ich drodze staje jednak sędzia Olivia, która gdzieś tam widzi szansę, której oni oboje dostrzec nie są w stanie. Ian wypływa w kolejny rejs, podczas którego zaczyna pisać listy do żony, na które ona odpisuje mu z coraz większą chęcią, co pozwala im uświadomić wiele rzeczy, których nie potrafili powiedzieć sobie prosto w oczy. Poznajemy również Grace, która mieszka od 35 lat ze swoim mężem Danem, ich małżeństwo jest poukładane i szczęśliwe, jednakże, czy aby na pewno, czy w tym pozornie poukładanym życiu nie ma skaz i ran tak głębokich, że nic nie jest w stanie ich uleczyć? Jej przyjaciółka Olivia od 14 lat rozwiedziona ma możliwość poznać kogoś interesującego, lecz czy obojgu im uda się przezwyciężyć lęk przed tajemnicami??
Dom nad zatoką to opowieść o nas, ludziach - naszych słabościach, lękach, pragnieniach, napisana bardzo przystępnie, w związku z tym czyta się szybko - jednym tchem. Fajna pozycja na zimowe popołudnie.

Pierwsza książka z serii Zatoka Cedrów. Spotykamy tu różne postaci, Cecilla i Ian, którzy po stracie dziecka nie są w stanie normalnie funkcjonować, a ich małżeństwo wisi na włosku - ona zbyt samotna w swoim cierpieniu, nie chce dopuścić do siebie niczego i nikogo, on w samotności przeżywający stratę, nie potrafi do niej dotrzeć. Wszystko to powoduje, że jedynym wyjściem...

Powieść wielowątkowa o kilku mieszkańcach Cedar Cove. Jak w życiu bohaterowie przeżywają swoje rodzinne dramaty, nowe miłości, pomagają innym.

Polubiłam bohaterki choć jak dla mnie każda z historii kończy się zbyt idealnie... Szkoda, że dramat Grace nie rozwinął się w żaden sposób...

Ciekawa, lekka powieść w sam raz na letnie wieczory.

Powieść wielowątkowa o kilku mieszkańcach Cedar Cove. Jak w życiu bohaterowie przeżywają swoje rodzinne dramaty, nowe miłości, pomagają innym.

Polubiłam bohaterki choć jak dla mnie każda z historii kończy się zbyt idealnie... Szkoda, że dramat Grace nie rozwinął się w żaden sposób...

Ciekawa, lekka powieść w sam raz na letnie wieczory.

Cecilia i Ian postanowili wziąć ślub wierząc, że ich uczucie przetrwa lata, a także dla dobra ich nienarodzonej jeszcze córki. Niestety uczucie w tym związku już po roku się wypaliło, więc Cecilia zdecydowała się na rozwód. Mężczyzna służący w marynarce wojennej przebywa zbyt mało czasu w domu, nie ma go w pobliżu, gdy żona go najbardziej potrzebuje: w czasie porodu, śmierci dziecka, czy pogrzebu. Niestety sędzia, która zajmuje się ich sprawą odrzuca pozew rozwodowy pozostawiając młodą parę w separacji. Czy ostatnia podróż Iana i jego listy coś zmienią? Czy można zaufanie osoby, którą się bardzo zraniło i zawiodło na wszelkich możliwych frontach?

W Cedar Crove (Zatoce Cedrów) każdy zna każdego i stara się mu pomóc. To niewielkie miasteczko położone w okolicach Seattle, w którym nikt nie jest anonimowy i zawsze (w razie potrzeby) natrafi na wyciągniętą ku sobie pomocną dłoń. Każdy mieszkaniec ma swoje problemy, mniejsze lub większe i nie zawsze sam daje sobie z nimi radę. Dzięki Autorce nie skupiamy się jedynie na historii młodego małżeństwa, ale poznajemy również kilku innych mieszkańców zatoki, w tym sędzię Olivię Lockhart.

Z książką miło spędziłam czas. Autorka ma lekkie pióro, ciekawie pisze i tworzy barwne postacie. Z wielką chęcią sięgnę po kolejne tomy serii, ponieważ wiele postaci mnie zaciekawiło. Chociaż mimo, że książka powinna głównie opowiadać o Ianie i Cecilii to jakoś mi ich brakowało. Nieco za mało uwagi zostało im poświęconej, ale książka pomimo tego zaciekawia.

"Dom nad zatoką" to ciekawa powieść obyczajowa, w której poruszane są bardzo ważne i teraźniejsze tematy, tj. śmierć, poród, rozwód, strach o rodzinę/przyjaciół...
Serdecznie polecam zapoznanie się z nią i gwarantuję, że miło spędzicie przy niej czas.

Cecilia i Ian postanowili wziąć ślub wierząc, że ich uczucie przetrwa lata, a także dla dobra ich nienarodzonej jeszcze córki. Niestety uczucie w tym związku już po roku się wypaliło, więc Cecilia zdecydowała się na rozwód. Mężczyzna służący w marynarce wojennej przebywa zbyt mało czasu w domu, nie ma go w pobliżu, gdy żona go najbardziej potrzebuje: w czasie porodu,...

http://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2015/07/debbie-macomber-dom-nad-zatoka.html

W powieści splatają się historie pięciu osób, precyzyjniej mówiąc - kobiet. Każda z nich jest inna, w różnym wieku, z różnymi doświadczeniami życiowymi. Młoda mężatka, kobieta sukcesu, mężatka, rozwódka i starsza, spełniona starsza pani - mieszanka wybuchowa, materiał na świetną powieść! Ale czy tak było naprawdę?

Opis mówi nam co innego, niż zawiera książka. Miałam nadzieję na lekką lekturę, z delikatną dozą trudności i pięknym zakończeniem. Zwiodłam się, ponieważ oczekiwałam historii skupiającej się na Cecilii i Iana, a nie wszystkich dookoła. Za mało było głównych, opisowych bohaterów, którzy wcale nie okazali się tak cudowni, jak miałam nadzieję. Jak się okazało, rozczarowałam się na każdym stopniu powieści. Nie ustawiłam poprzeczki wysoko i Macomber ledwo ją przeskoczyła, po prostu trąciła drążek, który niebezpiecznie się poruszył.

Cecilia jest tak infantylną i, z początku, żałosną osóbką, że niemal płakałam, a już na pewno przeklinałam, jej zachowanie. Nigdy, może prawie nigdy, nie poznałam tak irytującej postaci. Ja nie wiem, ale mogłabym ją oskarżyć o rozdwojenie jaźni czy jakąś inną chorobę psychiczną. Za to Ian okazał się facetem, które nie wypuściłabym z rąk i posłuchałabym co ma do powiedzenia, a nie, jak w przypadku jego żony, która była zapatrzona w swoje biedne serduszko, bo przecież jej mąż nie poniósł żadnej szkody. Byli jeszcze Olivia i Jack, Grace, jej mąż i córki, Charlotte i Justice. Jak się okazało, to właśnie ta ostatni zdobyła moją sympatię i naprawdę się śmiałam. Była jedynym światełkiem w całej książce.

Do języka się nie przyczepię, ale dziwnie czułam się, kiedy trzydziestoletnia kobieta mówiła mamusiu i tatusiu (nawet ja tak nie mówię!). Powieść jest przeciętna, niczym nie zachwyca, ale też nie odrzuca. Szybko się czyta, co jest chyba dość ważne. Przyjemnie się spędza czas, mimo irytujących postaci i nie do końca wysnutego wniosku. Powieść nic nie przynosi, nie wnosi do życia. Polecam lub nie polecam, zależy kto co lubi. Zwolenniczkom dobrych zakończeń - polecam, czytelnikom bardziej wymagającym, niż dobrze spędzony czas - nie polecam.

http://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2015/07/debbie-macomber-dom-nad-zatoka.html

W powieści splatają się historie pięciu osób, precyzyjniej mówiąc - kobiet. Każda z nich jest inna, w różnym wieku, z różnymi doświadczeniami życiowymi. Młoda mężatka, kobieta sukcesu, mężatka, rozwódka i starsza, spełniona starsza pani - mieszanka wybuchowa, materiał na świetną powieść! Ale...

W takie upały, gdy za oknem leje się żar z nieba, a wszystko jest takie rozleniwione tą pogodą, mam ochotę na specyficzne lektury. Najlepiej takie, które mnie pochłoną bez reszty, by zapomnieć, jak jest gorąco, lub takie miłe, przyjemne i niezobowiązujące, by nie przegrzewać zbytnio szarych komórek wymęczonych upałem.;) Dom nad zatoką należy właśnie do tej drugiej kategorii i mogę was z czystym sercem zapewnić, że to będzie idealny wybór na wakacyjną lekturę.

Debbie Macomber zabiera nas do malowniczego miasteczka Cedar Cove. Poznajemy bliżej kilku jego mieszkańców: Cecelię, która po traumatycznych przeżyciach postanawia, że jedynym rozwiązaniem jest rozwód, Olivię – która po wielu latach odkrywa, że może podobać się jeszcze mężczyznom, jej nieco ekscentryczną matkę i córkę, która tkwi w dziwnym związku. Spotykamy też przyjaciółkę Olivii, której mąż nagle znika, tajemniczego redaktora gazety i staruszka, który okazuje się być kimś całkiem innym, niż początkowo sądzono. Losy tych wszystkich bohaterów przeplatają się ze sobą, jak to w małym miasteczku, tworząc niezwykle barwną makatkę ludzkich charakterów i zdarzeń.

Dom nad zatoką napisany jest niezwykle przyjemnym stylem, dużą, wygodną czcionką, więc zdecydowanie można tę książkę przeczytać w jedno popołudnie. Na początku ilość pojawiających się bohaterów może nieco zdezorientować, ale szybko można się z nimi zaprzyjaźnić. Błahość i prostota wydają się być jedynie pozorne, bo zachowania postaci i ich losy zmuszają do pewnych refleksji. Nie jest to jednak nachalne i przychodzi raczej mimochodem. Kto raz odwiedzi Zatokę Cedrów z pewnością będzie chciał tam wrócić. To miejsce, gdzie życie płynie swoim niespiesznym rytmem, zachęcając przybyszów, by zostali na dłużej. Warto wybrać się tam na wakacyjną wycieczkę – chociażby taką, literacką.:)

W takie upały, gdy za oknem leje się żar z nieba, a wszystko jest takie rozleniwione tą pogodą, mam ochotę na specyficzne lektury. Najlepiej takie, które mnie pochłoną bez reszty, by zapomnieć, jak jest gorąco, lub takie miłe, przyjemne i niezobowiązujące, by nie przegrzewać zbytnio szarych komórek wymęczonych upałem.;) Dom nad zatoką należy właśnie do tej drugiej kategorii...

Co jest największym marzeniem dziewczynek? Biała suknia, piękny ślub... A co jest później?
Wielka niewiadoma!


Cecilia poślubiła Iana i wierzyła, że ich uczucie przetrwa, jednak stało się inaczej. Ian jako marynarz ciągle był poza domem, nie było go, gdy Cecilia najbardziej go potrzebowała - podczas porodu córki, oraz jej pogrzebu. Po roku małżeństwa Cecilia zażądała rozwodu. Niestety sędzina prowadząca sprawę odrzuciła pozew i pozostawiła młodych małżonków w separacji?
Czy czas pozwoli uratować małżeństwo Iana i Cecili?

Ian i Cecilia to tylko jedna para bohaterów, którym Macomber poświęciła swoją powieść. W trakcie czytania poznajemy historię Olivii (sędziny),której małżeństwo rozpadło się przez tragiczną śmierć syna, i która próbuje dalej odnaleźć w sobie miłość, Grace, której małżeństwo rozpadło się po trzydziestu pięciu latach, Jacka, który skrywa tajemnice, Justine, która po śmierci brata bezpieczeństw szukała wiążąc się ze starszymi mężczyznami, a los sprawił jej niespodziankę oraz innych bohaterów, których historie się przeplatają i łączą.

Chociaż wszystkie historie zawarte w utworze po części mają w sobie dramatyczno-tragiczny wątek, to jednak najbardziej współczułam Ianowi i Cecilii. Dwoje młodych ludzi zostało postawionych w bardzo trudnej sytuacji. Rozłąka - tak dobrze znany mi temat - nie sprzyja ratowaniu małżeństwa, tylko nielicznym udaje się to zadanie.
Porównując małżeństwo Grace dochodzę do wniosku, że nawet ludzi, którzy przez lata mieszkają ze sobą - mogą pragnąć czegoś więcej. Ta bohaterka też została skrzywdzona i to przez człowieka, z którym była wiele lat.
Tak więc trudno jest odnaleźć przepis na udane małżeństwo..., ale można próbować.

Książkę czyta się niesamowicie szybko. Twórczymi utworu ma lekkie pióro, potrafi zbudować niesamowity klimat, stworzyć barwnych i bardzo zróżnicowanych bohaterów. Jednak pomimo tego, że powieść przypadła mi do gustu nie jestem w pełni usatysfakcjonowana. Polubiłam bohaterów ich historie mnie zaciekawiły, ale jest to zarys, początek ich nowych dróg. Troszeczkę też za mało uwagi pisarka poświęciła Ianowi i Cecilii, choć historia powinna przede wszystkim skupiać się na ich dramacie, walce, i problemach.

Mam wrażenie, że nadmiar bohaterów, historii troszeczkę mnie przytłoczył, dlatego też nie czułam zbyt wielu emocji, choć były ku temu perspektywy. Twórczyni obrała zbyt duże tempo wydarzeń, dlatego też nie miałam czasu wczuć się w rolę poszczególnych postaci. Zabrakło mi więzi z nimi.
Powieść jest zdecydowanie odpowiednią lekturą na leni wieczór - lekka, niezobowiązująca i szybka w czytaniu.

"Dom nad zatoką" to piękna powieść o ludzkich zmaganiach, która pokazuje, że nawet życie we dwójkę wymaga poświęcenia, walki, a czasem niestety poddania się. Twórczyni w swojej książę poruszyła wiele ważnych zagadnień - poronienia, śmierć dziecka, rozwód, lęk... tematyka bardzo na czasie. Jak bohaterowie sobie poradzili? O tym najlepiej przekonać się samemu.

Co jest największym marzeniem dziewczynek? Biała suknia, piękny ślub... A co jest później?
Wielka niewiadoma!


Cecilia poślubiła Iana i wierzyła, że ich uczucie przetrwa, jednak stało się inaczej. Ian jako marynarz ciągle był poza domem, nie było go, gdy Cecilia najbardziej go potrzebowała - podczas porodu córki, oraz jej pogrzebu. Po roku małżeństwa Cecilia zażądała...

Czasem o miłość trzeba powalczyć

Debbie Macomber znana jest z poruszających opowieści o ludzkich, codziennych zmaganiach. "Dom nad zatoką" to historia o miłości, potrzebie bliskości i utraconym zaufaniu. Autorka poprzez historię małżeństwa zmagającego się z kryzysem udowadnia, że życie we dwójkę nie jest łatwe, nawet w obliczu wielkiej miłości.

Akcja "Domu nad zatoką" toczy się w niewielkim miasteczku Cedar Cove, gdzie ludzie wiedzą o sobie nawzajem prawie wszystko. Wśród wielu rodzinnych, skomplikowanych sytuacji, swój osobisty dramat przeżywają także Cecilia i Ian, których małżeństwo z dnia na dzień przestało istnieć.

Bohaterowie powieści Macomber choć pobrali się z miłości, z biegiem czasu zaczęli się od siebie oddalać. Ian, żołnierz marynarki wojennej często na długie miesiące opuszczał dom i żonę. Kryzys pary borykającej się z problemami związku na odległość pogłębił się, gdy zmarła ich córeczka. Cecilia nie może wybaczyć mężowi, że nie było go ani przy jej narodzinach, ani w momencie jej śmierci. sprawa rozwodowa trafia do sadu, a Ian znów wypływa w morze. Tym razem jednak rozłąka zaczyna ich do siebie przybliżać...

Historie Debbie Macomber chwytają za serce. Także "Dom nad zatoką" porusza problemy, z którymi boryka się wielu z nas. Opowieść bardzo prawdziwa i przejmująca, bardzo trafnie oddaje stany emocjonalne ludzi, którzy mimo głębokich uczuć nie nauczyli się ze sobą żyć. Powieść dla wszystkich doceniających literaturę o prawdziwym życiu.

Czasem o miłość trzeba powalczyć

Debbie Macomber znana jest z poruszających opowieści o ludzkich, codziennych zmaganiach. "Dom nad zatoką" to historia o miłości, potrzebie bliskości i utraconym zaufaniu. Autorka poprzez historię małżeństwa zmagającego się z kryzysem udowadnia, że życie we dwójkę nie jest łatwe, nawet w obliczu wielkiej miłości.

Akcja "Domu nad zatoką"...

Bardzo przyjemna książka, w której jest kilku bohaterów i ich splątane ze sobą losy.

Bardzo przyjemna książka, w której jest kilku bohaterów i ich splątane ze sobą losy.