Przechadzałam się między półkami w bibliotece szukając inspiracji do lipcowego wyzwania. Mój wzrok padł w końcu na tę powieść. A że i okładka przyciągnęła mnie minimalizmem i pani bibliotekarka poleciła... Wypożyczyłam i też przeczytałam.

Znakomitą część książki stanowi monolog, strumień myśli, świat wewnętrzny głównej bohaterki. Nie ukrywam, że wielokrotnie nużyły mnie te przemyślenia. Wałkowanie wciąż tych samych tematów, powracanie z uporem maniaka do rozwianych już wątpliwości i miałkość przemyśleń. Dialogi jeśli już się pojawiają, to niewiele wnoszą do akcji. Zresztą fabułę dałoby się nakreślić w dwóch zdaniach.

Książka traktuje o przyjaźni, miłości, małżeństwie, macierzyństwie. Autorka zwraca uwagę na pobudki jakie kierują ludźmi przy poznawaniu i późniejszym ocenianiu innych. Wnikliwie opisuje procesy i interakcje zachodzące między ludźmi w małej społeczności.

Pani Górska nie stroni też od odrobiny humoru. Wielu bohaterów posiada zabawne wady czy też cechy charakterystyczne.

Całość utrzymana w lekkim klimacie pełni lata. Niezupełne to jednak mój ulubiony styl. Wszechobecna sielskość i ogólna sympatia dopełnia obrazu świata przedstawionego. Charakterystyczny, nieco stylizowany język może przeszkadzać w czytaniu. Na pewno nie dla każdego.

Przechadzałam się między półkami w bibliotece szukając inspiracji do lipcowego wyzwania. Mój wzrok padł w końcu na tę powieść. A że i okładka przyciągnęła mnie minimalizmem i pani bibliotekarka poleciła... Wypożyczyłam i też przeczytałam.

Znakomitą część książki stanowi monolog, strumień myśli, świat wewnętrzny głównej bohaterki. Nie ukrywam, że wielokrotnie nużyły mnie...

Ciekawie napisana, zwraca uwagę na drobiazgi i szczegóły,które często są pomijane, przez to czyta się wolniej ale to daje pełniejszy obraz.Warto przeczytać.

Ciekawie napisana, zwraca uwagę na drobiazgi i szczegóły,które często są pomijane, przez to czyta się wolniej ale to daje pełniejszy obraz.Warto przeczytać.

Sama nie wiem co mam myśleć o tej powieści. Czytało się przyjemnie choć Kornelia główna bohaterka strasznie mnie irytowała. Myślę, że to taka powieść na letni czas. Lekka przyjemna. Mimo jej przewidywalności polecam.

Sama nie wiem co mam myśleć o tej powieści. Czytało się przyjemnie choć Kornelia główna bohaterka strasznie mnie irytowała. Myślę, że to taka powieść na letni czas. Lekka przyjemna. Mimo jej przewidywalności polecam.

Lekka lektura dla relaksu. Czyta się przyjemnie, fabuła tylko nieco naiwna.

Lekka lektura dla relaksu. Czyta się przyjemnie, fabuła tylko nieco naiwna.

Już dawno nie umęczyłam się tak bardzo przy czytaniu. Druk mały, fabuła miałka...

Już dawno nie umęczyłam się tak bardzo przy czytaniu. Druk mały, fabuła miałka...

Kornelia to niezależna trzydziestoletnia singielka niezależna finansowo, pracuje zawodowo w księgarni, ma trzy najlepsze,wspaniałe przyjaciółki Igę, Gosię, Dorotę które są bardzo szczęśliwymi kobietami, matkami w związku chcą tego samego dla Kornelii, męskiego ramienia wyswatać ją, żeby poznała idealnego, uczciwego mężczyznę i była szczęśliwa.
Kobieta ma męża, z którym się rozstaje małżeństwo jej się rozsypuje. Gdy poznaje Piotra pracującego budowlańca zakochuje się w nim, czuje się bardzo szczęśliwa, lecz kiedy dowiaduje się, że ma budować autostradę na jej posesji oburzona jest, ich drogi się rozchodzą.
Zwariowane przyjaciółki Kornelii wyszukują swojej przyjaciółce coraz to innych facetów, wyselekcjonowanych lecz Kornelia trafia na nieudaczników, dziwaków samych,z którymi nie chce mieć nic do czynienia.
Poznaje też drugiego konkurenta do jej ręki Dżerrego jest miejscowym anglistą, adoratorem Kornelii niby spokojny, miły człowiek, a jest osobą o kilku twarzach, pomysłów dużo ma na życie.
Irytowała mnie bratowa Kornelii damulka z bożej łaski drwiła, kpiła z Kornelii karygodne to jest zachowanie jest, Piotra nie obdarzyłam sympatią uważał się za paniczyka.
Natomiast Kornelia to ciepła, barwna,wspaniała postać wzbudziła we mnie mnóstwo sympatii.
Bije ciepło, dobroć od niej. Cała ta powieść rozgrywa się w malowniczym, pięknym, turystycznym miasteczku nieopodal Krakowa.Swoje całe życie spędziła w "Zamkowej Willi" gdzie mieszka z rodzicami i swoim bratem.

Urocza atmosfera w tym miasteczku urzekła mnie, wszyscy o sobie wiedzą, a jak chcą się czegoś dowiedzieć to wybrać się trzeba do fryzjera, gdzie z nowymi,świeżymi plotkami jest się na bieżąco wszystko wie się o każdym mieszkańcu.

Renata.L.Górka stworzyła piękną, mądrą historię opowiadającą o Kornelii kobiecie, która dokonała wyboru dla siebie, że bycie singielką nie jest takie złe jest jej z tym dobrze, jednak po jakimś czasie zaczyna tęsknić za prawdziwym uczuciem,szczęściem.Na Igę, Gosię, Dorotę może zawsze polegać, wspierają ją bardzo pragną by wreszcie znalazła tego jedynego, właściwego partnera na całe życie by ktoś ją pokochał.

Zaskoczona jestem powieścią,wzruszyła mnie i zaciekawiła jest to literatura obyczajowa porusza ludzkie serca.

Wspaniale mieć takie cudowne, fajne przyjaciółki jak Iga,Gosia, Dorota, Nela. Gdy potrzebujemy je to zawsze będą przy nas, nie zawiodą nas wcale. Są zawsze na dobre i na złe w trudnych chwilach. Tak jak na wspaniałą, kochaną rodzinę możemy liczyć w każdej chwili zawsze.

"Cztery pory lata" to piękna historia o przyjaźni, miłości, rodzinie najważniejsze to wartości w życiu, jest to niesamowita wycieczka po uroczych i przepięknych "Zielonych zakątkach"Przeniosłam się w ten wyjątkowy, ciekawy świat przyrody, słuchając śpiewu ptaków, czułam zapach pięknego lasu, otaczającą przyrodę.

Jest to powieść życiowa,wspaniała i pogodna z przyjemnością ją przeczytałam pełna emocji,niezwykłych opisów, bardzo wzruszyłam się przy tej książce.

Kornelia to niezależna trzydziestoletnia singielka niezależna finansowo, pracuje zawodowo w księgarni, ma trzy najlepsze,wspaniałe przyjaciółki Igę, Gosię, Dorotę które są bardzo szczęśliwymi kobietami, matkami w związku chcą tego samego dla Kornelii, męskiego ramienia wyswatać ją, żeby poznała idealnego, uczciwego mężczyznę i była szczęśliwa.
Kobieta ma męża, z którym się...

Nie zdarza mi się czytać opinii przed przeczytaniem książki.
Bo jak to tak - ile ludzi tyle opinii :)
Niestety książka nie porwała mnie. Moim zdaniem była o niczym szczególnym.
Niestety.

Nie zdarza mi się czytać opinii przed przeczytaniem książki.
Bo jak to tak - ile ludzi tyle opinii :)
Niestety książka nie porwała mnie. Moim zdaniem była o niczym szczególnym.
Niestety.

TO W MOIM STYLU :) OJ BARDZO JĄ LUBIĘ

TO W MOIM STYLU :) OJ BARDZO JĄ LUBIĘ

Książka, po której przeczytaniu szybko się zapomina. Nie powaliła zupełnie na kolana, momentami wymęczyła i nudziła.

Książka, po której przeczytaniu szybko się zapomina. Nie powaliła zupełnie na kolana, momentami wymęczyła i nudziła.

Już dawno nie męczyłam się tak przy czytaniu książki. Ja bym ją skróciła to może 100 stron, a nie 400. Nic do mnie nie przemawia ani bohaterowie, ani losy główniej bohaterki Kornelii, ani jej przyjaciółek, nawet konflikt z bratową nie podkręca atmosfery tej książki. Nie chcę spojlerować więc nie będę pisać dokładnie o czym jest ta książka. Miał wyjść może romans lub obyczajówka, ale książka mnie na prawdę nie porwała. Ciężko mi się ją czytało, jest pisana jednym ciągiem z czterema rozdziałami. No nie przypadła mi do gustu.

Już dawno nie męczyłam się tak przy czytaniu książki. Ja bym ją skróciła to może 100 stron, a nie 400. Nic do mnie nie przemawia ani bohaterowie, ani losy główniej bohaterki Kornelii, ani jej przyjaciółek, nawet konflikt z bratową nie podkręca atmosfery tej książki. Nie chcę spojlerować więc nie będę pisać dokładnie o czym jest ta książka. Miał wyjść może romans lub...