Adaptacja uniwersum Assasin's Creed do wersji mangowej bardzo mi się podoba. Lubiłam grę, w związku z czym zobaczenie smaczków z gier (jak skok na stóg siana) to była czysta przyjemność. Pierwszy tom był swego rodzaju powolnym wprowadzeniem, w drugim tomie akcja się rozkręca i robi się coraz ciekawiej. Ja z wielką chęcią sięgnę po trzeci tom. Polecam!

Adaptacja uniwersum Assasin's Creed do wersji mangowej bardzo mi się podoba. Lubiłam grę, w związku z czym zobaczenie smaczków z gier (jak skok na stóg siana) to była czysta przyjemność. Pierwszy tom był swego rodzaju powolnym wprowadzeniem, w drugim tomie akcja się rozkręca i robi się coraz ciekawiej. Ja z wielką chęcią sięgnę po trzeci tom. Polecam!

Akcja rozpoczyna się zaraz po wydarzeniach z pierwszej części. To opowieść o nieustraszonej asasynce Shao Jun żyjącej w okresie panowania dynastii Ming. Wszystko się zmieniło od pojawienia się nowego cesarza, który wprowadził reformy w polityce państwa. Dawne imperium przepadło. Z Florencji powraca jedyna ocalała z zagłady bractwa asaynka. Jej największym pragnieniem jest zemsta…

W drugiej części fabuła skupiła się na bohaterce ze współczesnych czasów, która zmagała się z niepowodzeniami – podobnie jak jej daleka przodkini, Shao. Kobieta zaczyna coraz lepiej rozumieć postać, którą śledzi we wspomnieniach. Akcja szczególnie nabiera tempa, gdy spotyka tajemniczego mężczyznę, który zdradza jej więcej szczegółów odnośnie motywacji doktor Kagami. Informacja ta wywraca świat Lisy do góry nogami.

Każda z bohaterek zmaga się z wewnętrznymi demonami. Obie niosą włąśny ciężąr i nie potrafią pogodzić się ze sprawami, które potoczyły się nie po ich myśli. Jednak dziewczyna zaczyna wykorzystywać historię Shao, aby radzić sobie z własnymi problemami – wychodzi jej to całkiem dobrze!

Więcej na: CzasoStrefa

Akcja rozpoczyna się zaraz po wydarzeniach z pierwszej części. To opowieść o nieustraszonej asasynce Shao Jun żyjącej w okresie panowania dynastii Ming. Wszystko się zmieniło od pojawienia się nowego cesarza, który wprowadził reformy w polityce państwa. Dawne imperium przepadło. Z Florencji powraca jedyna ocalała z zagłady bractwa asaynka. Jej największym pragnieniem jest...

Drugi tom "Miecza Shao Jun" wydaje mi się jeszcze lepszy niż poprzedni. Łatwo udało mi się odnaleźć w akcji, pomimo kilkumiesięcznej przerwy. Kreska dalej jest bardzo miła dla oka, brakuje mi tylko całkowitego tłumaczenia onomatopei w polskim wydaniu.

"Miecz..." to chyba jedyna historia z uniwersum Assassin's Creed'a, w której z równą ciekawością śledzę teraźniejszość, co przeszłość. Podobało mi się wierne oddanie epoki, np. pokazanie skrępowanych stóp chińskich kobiet z XVI w.

Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy i wyglądam również innych komiksów ze świata AC. Polecam szczególnie fanom gry.

Drugi tom "Miecza Shao Jun" wydaje mi się jeszcze lepszy niż poprzedni. Łatwo udało mi się odnaleźć w akcji, pomimo kilkumiesięcznej przerwy. Kreska dalej jest bardzo miła dla oka, brakuje mi tylko całkowitego tłumaczenia onomatopei w polskim wydaniu.

"Miecz..." to chyba jedyna historia z uniwersum Assassin's Creed'a, w której z równą ciekawością śledzę teraźniejszość, co...

W tym tomie w końcu wprowadzono jakieś konkretniejsze wątki poza Animusem, a nie tylko w jego wnętrzu. Lisa dowiaduje się, iż prawdopodobnie ma do czynienia nie z terapeutką, a Templariuszką – a historia Shao Jun zdążyła ją już nauczyć, że z takimi typami lepiej się nie zadawać. Z drugiej jednak strony informacja ta nie jest do końca wiarygodna. Bądź co bądź udzielił jej jakiś gangus podający się za honorowego skrytobójcę, który losowo zagadał do niej w knajpie. Uwierzenie komuś takiemu ot tak, na słowo, byłoby czystą głupotą. Nic więc dziwnego, iż Lisa, mimo chwili wahania, postanawia nie odpuszczać i wraca do gabinetu na kolejną sesję. W przeciwieństwie do niej czytelnicy jednak wiedzą, że ekscentryczny nieznajomy ma rację, a główną bohaterkę prędzej czy później czeka bolesne uświadomienie tego faktu.

Assassin’s Creed: Miecz Shao Jun, tom 2, choć jest rasową częścią przejściową między ważniejszymi od siebie momentami, wypada moim zdaniem nieco lepiej niż poprzednik. Główna bohaterka zyskuje tu przynajmniej szczątki biografii oraz paru znajomych; świat „realny” nareszcie przestaje się pojawiać tak tylko dla zasady. Tło fabularne uniwersum po drugiej stronie Animusa także uległo pewnej rozbudowie – wciąż niedużej, ale póki co zapowiadającej się całkiem nieźle. Główny wątek nie posunął się wprawdzie zbyt mocno do przodu, aczkolwiek całość dała radę utrzymać moją uwagę i zachęcić do kontynuowania serii – a to już całkiem przyzwoity wynik.

Pełną recenzję znajdziecie pod tym linkiem:
https://popkulturowcy.pl/2023/06/20/assassins-creed-miecz-shao-jun-tom-2-recenzja-mangi/

W tym tomie w końcu wprowadzono jakieś konkretniejsze wątki poza Animusem, a nie tylko w jego wnętrzu. Lisa dowiaduje się, iż prawdopodobnie ma do czynienia nie z terapeutką, a Templariuszką – a historia Shao Jun zdążyła ją już nauczyć, że z takimi typami lepiej się nie zadawać. Z drugiej jednak strony informacja ta nie jest do końca wiarygodna. Bądź co bądź udzielił jej...

Podróż w czasie do XVI w. Chin. konflikt Asasynów z Templariuszami, krwawe rządy cesarza i chęć zemsty pewnej młodej kobiety. Z takim zestawem elementów mieliśmy okazję zapoznać się w najnowszej mandze wydawnictwa Egmont, opartej na bestsellerowej serii gier wideo. Pewne braki były i pozostał niedosyt. Jednakże, z dużą nadzieją podchodziłem do dalszej części przygód opisanych w Assassin’s Creed: Miecz Shao Jun. Zobaczmy czy w drugim tomie jest lepiej.

Pod koniec pierwszego tomu przekonaliśmy się dobitnie z jakiego typu wrogami Shao Jun musi się mierzyć. Są to ludzie, którzy nie zawahają się przed absolutnie niczym by osiągnąć swoje cele. Jeśli trzeba podpalić miasto i poświęcić setki, a nawet tysiące niewinnych osób, tak też uczynią. Właśnie w tym miejscu rozpoczynamy dalszy ciąg przygód asasynki.

Drugi tom Assassin’s Creed: Miecz Shao Jun odsłania nam nieco więcej z przeszłości tytułowej bohaterki. Poznajemy również jej motywacje, co sprawia, że lepiej ją rozumiemy i jesteśmy w stanie postawić się w jej położeniu. To jednak nie wszystko. Spora część historii zabiera nas bowiem do czasów współczesnych, gdzie poznajemy kolejne sekrety Animusa. Grę odgrywają również nowe postaci – Mari, koleżanka biorącej udział w badaniu Lisy, a także tajemniczy członek Yakuzy, Kiyoshi Takakura.

W poprzednim tomie najistotniejszym elementem fabuły były zdecydowanie wspomnienia Shao Jun, które odgrywały się w głowie Lisy. Tym razem ważniejsze jest jednak to co ma miejsce współcześnie. To miła i niespodziewana odmiana, tym bardziej, że chwilami czytelnik może zapomnieć o tym, że tak naprawdę akcja mangi nie toczy się w XVI w. Chinach.. Dowiadujemy się o efektach ubocznych eksperymentalnej terapii głównej bohaterki, a kolejne informacje na ten temat nieźle mieszają jej w głowie. Nam zresztą też.

Wizualnie manga jest bardzo solidna. Widać, że autorka Minoji Kurata ciężko pracowała nad najmniejszymi detalami. Jednocześnie, odnosi się wrażenie, że nie poświęca uwagi zbędnym elementom, koncentrując naszą uwagę na tych najistotniejszych. Taki zabieg zdecydowanie zdaje egzamin.

Drugi tom trzyma poziom pierwszych rozdziałów Assassin’s Creed: Miecz Shao Jun. Muszę jednak przyznać, że ma według mnie jeden minus. Tempo siada. Akcja traci na dynamice, kosztem zagłębienia się w sekrety i tajemnice historii konfliktu asasynów i templariuszy. Jest to o tyle minus, że sceny akcji świetnie prezentowały się w poprzedniej części, a tutaj jest ich po prostu zdecydowanie mniej. Nie zmienia to jednak faktu, że fabuła się zagęszcza i cały czas jest bardzo ciekawie.

Podróż w czasie do XVI w. Chin. konflikt Asasynów z Templariuszami, krwawe rządy cesarza i chęć zemsty pewnej młodej kobiety. Z takim zestawem elementów mieliśmy okazję zapoznać się w najnowszej mandze wydawnictwa Egmont, opartej na bestsellerowej serii gier wideo. Pewne braki były i pozostał niedosyt. Jednakże, z dużą nadzieją podchodziłem do dalszej części przygód...