Zaczynając od plusów postać Harley ma w sobie trochę tego pierwiastka nieprzewidywalnego wariata oraz sama kreska i rysunki w komiksie są bardzo fajne. Nie tego się spodziewałem, jednak jest to moja wina bo nie zapoznałem się z opisem, aczkolwiek opiszę to co przeczytałem. Prawdziwą historią komiksu nie jest historia Harley tylko manifest dotyczący trudnych spraw społecznych. I tak o to poruszane są wątki LGBT, drag queen, równouprawnienia kobiet, patriarchatu czy wyzysku dużych korporacji. I jest to zrobione źle. Społeczność ta pokazana jest jako nie tyle protestująca co awanturnicza. Wspólnoty te pokazują się z tej, niekorzystnej strony. Na siłę każdy jest nazywany dupkiem (btw nadużywanie jednego słowa z czasem osłabia jego wydźwięk...). Jest to tytuł skierowany głównie do młodzieży, co widać już od pierwszych bo jest to przesadzone, tu po prostu jest za dużo slangu młodzieżowego, co nadaje klimat kiczu. Podsumowując sama Harley tak, ale kwestia społeczna na nie. Niestety jest to katastrofa, choć nie piękna.

Zaczynając od plusów postać Harley ma w sobie trochę tego pierwiastka nieprzewidywalnego wariata oraz sama kreska i rysunki w komiksie są bardzo fajne. Nie tego się spodziewałem, jednak jest to moja wina bo nie zapoznałem się z opisem, aczkolwiek opiszę to co przeczytałem. Prawdziwą historią komiksu nie jest historia Harley tylko manifest dotyczący trudnych spraw...

Kolejna Powieść Graficzna 13+. Tym razem coś zupełnie innego, bo duet Mariko Tamaki i Steve Pugh biorą sobie Mythos bardziej wątpliwej moralnie postaci, jaką jest Harley Quinn i jak to w tych powieściach graficznych 13+ zazwyczaj się robi, przerabiają go na wersję co gdyby te postacie były nastolatkami.
I jak dla mnie, to jest zdecydowanie najlepsza historia z wszystkich tych powieści graficznych 13+, które dotąd zdarzyło mi się czytać.

Ponieważ nie jest to tylko historia o codziennych problemach nastolatków, chociaż i ten element tutaj jest świetnie wykonany.

Ale jest to przede wszystkim świetnie zrobiona historia o wielkich i powszechnych problemach społecznych i codziennych patologiach systemu społeczno-politycznego tak zwanego Świata Zachodniego, a w szczególności USA.

I we wspaniały sposób Mariko Tamaki wykorzystuje to, w jaki sposób na przestrzeni lat zmienił się status quo postaci Harley Quinn i Poison Ivy, ciągnąc to jeszcze dalej i jeszcze bardziej udoskonalając te postacie, w zupełnie nowym wydaniu.

A do tego Tamaki stosuje tu bardzo ciekawy zabieg, który pozwala zrobić głównej bohaterki dosyć nietypową i dizęki temu bardzo interesująca postać.
Bo główna bohaterka tej historii jest osobą o nie największej inteligencji bardzo ograniczonym kapitale kulturowym.
Pozwala to na oparcie o to bardzo interesującej fabuły i wprowadzenie reprezentacji pewnej konkretnej grupy społecznej w USA, która jest bardzo duża, a zarazem bardzo pomijana przez popkulturę, i często jeśli już się pojawia, to raczej pokazywana jest w negatywnym, nawet dyskryminującym świetle.

Oprócz tego jest tu też mnóstwo innych, świetnie zrobionych reprezentacji.

Jak inne historie z linii DC powieść graficzna 13+ były świetnymi historiami biorącymi na warsztat różne problemy młodzieży, a także różne problemy społeczne.
Tak ta historia robi to jeszcze lepiej, wchodząc na znacznie wyższy poziom zarówno pod względem warsztatu pisarskiego, jak i podejmowania krytyki społecznej.

No i to wszystko opakowane jest w absolutnie przepiękną oprawę graficzną Steve'a Pugha, która idealnie oddaje piękno niektórych chwil i okropną brzydotę USA.

Kolejna Powieść Graficzna 13+. Tym razem coś zupełnie innego, bo duet Mariko Tamaki i Steve Pugh biorą sobie Mythos bardziej wątpliwej moralnie postaci, jaką jest Harley Quinn i jak to w tych powieściach graficznych 13+ zazwyczaj się robi, przerabiają go na wersję co gdyby te postacie były nastolatkami.
I jak dla mnie, to jest zdecydowanie najlepsza historia z wszystkich...

Z pewnością świetny i unikalny styl graficzny wyróżnia ten tomik. Sama fabuła - chociaż kierowana do młodszych odbiorców - dość specyficzna, ze względu na mnogość "progresywnych" kwestii. Warto jednak dać szanse, bo piękne ilustracje robią wrażenie, chociaż samo wydanie w miękkiej okładce raczej budżetowe.

Z pewnością świetny i unikalny styl graficzny wyróżnia ten tomik. Sama fabuła - chociaż kierowana do młodszych odbiorców - dość specyficzna, ze względu na mnogość "progresywnych" kwestii. Warto jednak dać szanse, bo piękne ilustracje robią wrażenie, chociaż samo wydanie w miękkiej okładce raczej budżetowe.

Współczesna, nastolatkowa reinterpretacja genezy Harley i Jokera. Fajnie, że komiks podejmuje ważne tematy społeczne (feminizm, tolerancja, gentryfikacja itp.),ale nie sposób nie odnieść wrażenia, że to tylko poza; pokracznie udawany "wokeness"; wycieranie sobie gęby postulatami ważnymi dla Gen Z, perfidnie wykalkulowane pod to, żeby opchnąć komiks nowej grupie odbiorców. No bo serio - wielka korporacja publikująca historię dla młodych o walce z wielkimi korporacjami? Śmiechu warte. Spójrzcie przecież na ten morał: ani się waż, gówniarzu, bo sobie nagrabisz, a nie stać cię na prawnika. No i to zakończenie? Dosłownie wychodzi z niego, że zwykli ludzie nie mogą sobie nic wywalczyć sami, dopóki nie ulituje się nad nimi inna bogata korporacja...

Co do postaci - nastoletnia Harley jest odpowiednio harleyowa - bez kreskówkowego przegięcia, ale wiadomo, że mówimy o tej samej postaci. Cieszy fakt, że jej relacja z Jokerem została tutaj odromantyzowana - skoro już robimy z Harley bohaterkę dla młodzieży, to osobowość zależna i uwikłanie w toksyczną relację są definitywnie passe. Swoją drogą, projekt nastoletniego Jokera jest bardzo pomysłowy i rewelacyjnie przedstawiony na kartach komiksu. Smuci tylko postać Ivy, która została całkowicie pozbawiona choćby cienia osobowości i sprowadzona do roli chodzącej tablicy z postulatami.

Odnośnie do warstwy graficznej - nie jestem wielkim fanem tej fotorealistycznej kreski, ale SŁODKI JEŻU, JAK TEN KOMIKS JEST POKOLOROWANY! Wszystkie momenty spotkań Harley i Jokera to absolutny miód na moje oczy - wracałem do tych scen już kilka razy od zakończenia lektury i nie mogę się napatrzyć.

Koniec końców: wiem, że dla długoletnich fanów ten komiks może okazać się niezjadliwy, ale jako ciekawostka - warto sprawdzić.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Współczesna, nastolatkowa reinterpretacja genezy Harley i Jokera. Fajnie, że komiks podejmuje ważne tematy społeczne (feminizm, tolerancja, gentryfikacja itp.),ale nie sposób nie odnieść wrażenia, że to tylko poza; pokracznie udawany "wokeness"; wycieranie sobie gęby postulatami ważnymi dla Gen Z, perfidnie wykalkulowane pod to, żeby opchnąć komiks nowej grupie odbiorców....

Jeśli chodzi o komiksy DC to jestem laikiem. Z tego uniwersum znam Batmana i Jokera i to głównie z filmów. Ale ponieważ na bezrybiu i rak ryba, to wypożyczyłem ten komiks z adnotacją 13+. I rzeczywiście język jakiego używa Harley vel Harleen Frances Quinzel jest językiem nastolatki (albo przynajmniej na taki jest stylizowany).
Poznajemy losy nastoletniej bohaterki, która trafia do Gotham i zaprzyjaźnia się z niezwykłymi ludźmi. Przede wszystkim musi się zmierzyć z niesprawiedliwością świata, który chroni wielkie korporacje, a nie zwykłych obywateli; tych, którzy najbardziej potrzebują ochrony…
Fabuła jest doskonale skrojona, narracja niemal „baśniowa”, rysunki są kwintesencją tego, co nazwałbym komiksowością, ale… Ale po pierwsze nie podoba mi się wizja Jokera, a po drugiej, nie chciałbym, aby sposób rozwiązywania problemów przez tytułową bohaterkę był inspiracją dla moich dzieci (chyba, że jako przestroga).

Jeśli chodzi o komiksy DC to jestem laikiem. Z tego uniwersum znam Batmana i Jokera i to głównie z filmów. Ale ponieważ na bezrybiu i rak ryba, to wypożyczyłem ten komiks z adnotacją 13+. I rzeczywiście język jakiego używa Harley vel Harleen Frances Quinzel jest językiem nastolatki (albo przynajmniej na taki jest stylizowany).
Poznajemy losy nastoletniej bohaterki, która...

Kompletnie nie spodziewałam się tego co znalazłam w środku tej powieści graficznej. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona i mam nadzieję, że pojawi się na rynku jakaś kontynuacja, ponieważ chętnie zostałabym dłużej w tym dobrze wykreowanym świecie i z bohaterami, z którymi aż przyjemniej robi się na sercu. Tak, nawet ta psychopatyczna Harley jest w stanie złapać za serce i ogrzać je swoją umiejętną narracją. Cieszę się, że pokazanych jest tak dużo różnych bohaterów, geneza poznania pewnych postaci, a także dodany nowy wątek, który jest nieodłączną częścią powieści i pasuje do niej wręcz idealnie!

Kompletnie nie spodziewałam się tego co znalazłam w środku tej powieści graficznej. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona i mam nadzieję, że pojawi się na rynku jakaś kontynuacja, ponieważ chętnie zostałabym dłużej w tym dobrze wykreowanym świecie i z bohaterami, z którymi aż przyjemniej robi się na sercu. Tak, nawet ta psychopatyczna Harley jest w stanie złapać za serce i...

Komiksy i powieści graficzne mają sporo do zainteresowania swoim czytelnikom - zarówno tym najmłodszym, prześlizgującym się wzrokiem po obrazkach, jak i tym całkiem dojrzałym, szukającym niebanalnych, ciekawych i niepowtarzalnych fabuł, a nawet niejednoznacznych opowieści. Wśród nich znaleźć można publikacje skierowane do czytelników nastoletnich, jak choćby cykl "DC Powieść graficzna 13+" i reprezentującą go "Harley Quinn. Piękna katastrofa".

Tę powieść graficzną czyta się po prostu doskonale. Nastoletnia bohaterka jest charakterna, barwna i wyrazista, dlatego trudno jej się oprzeć. Podoba mi się też sposób prowadzenia narracji, jak to w komiksie - oszczędnej, a jednocześnie ciekawej ze względu na pierwszoosobowe komentarze do wydarzeń i odwołania do bajek, świetnie puentujące fabułę opowieści. Do tego żywy, barwny język dialogów nadają powieści młodzieżowego luzu i fantastycznie wpisują się w przekaz.
Piękna katastrofa podejmuje wiele ważnych dla młodych (i nie tylko) ludzi tematów. Mówi o potrzebie przynależności i zawieraniu przyjaźni. O odkrywaniu w ludziach dobrych i złych stron. O społecznych nierównościach, uprzedzeniach, a także ścieraniu się świata korporacji napędzanych żądzą pieniądza i ludzi ze społecznych nizin, którzy próbują oprzeć się ich naporowi. Mówi też o dojrzewaniu, szukaniu własnej tożsamości, konieczności dokonywania wyborów i ponoszeniu ich konsekwencji.

To opowieść równie przewrotna jak tytułowa bohaterka, bo przecież nie spodziewacie się niczego mniej, jeśli znacie dojrzałe wcielenie Harley Quinn. Nie znajdziecie tu dydaktycznej historii o szlachetnej nastolatce, która niczym antyczna heroina przeciwstawia się ze szlachetną determinacją wszelkiemu złu. Harleen, która dopiero stanie się Harley, jest bystra i uśmiechnięta, ale też porywcza i nie zawsze podąża właściwymi ścieżkami. Jest przy tym urocza w swym nonszalanckim podejściu do reguł i choć nie umieścilibyście jej wśród wzorów do naśladowania, ma szansę przemówić do młodych odbiorców znacznie łatwiej i dobitniej. Popełnia błędy i uczy się na nich i w całym tym komiksowym przerysowaniu pozostaje prawdziwa i wiarygodna.

Komiks robi też wrażenie pod względem wizualnym. Steve Pugh przygotował naprawdę świetne rysunki. Jego kadry są dynamiczne i idealnie oddają klimat opowieści oraz charakter bohaterów, a ich styl bliższy jest ilustracjom książkowym niż uproszczonym wizualizacjom komiksowym. Świetna kreska, wyraźna mimika postaci, sporo jak na komiks szczegółów. Zdecydowanie przyciągają oko.

Mariko Tamaki stworzyła wartką, pełną zwrotów akcji opowieść, w której rozrywka w idealnych proporcjach miesza się z wartościowym przesłaniem. Świetnie akcentuje w swojej historii niesprawiedliwość współczesnego, napędzanego pieniądzem świata, zestawia też ze sobą zepsutych, zmanierowanych, pełnych uprzedzeń ludzi z grup uprzywilejowanych i barwnych, wymykających się ze sztywnych norm, ale pełnych dobra i życzliwości ludzi, którzy żyją gdzieś z boku, po swojemu. Do tego tworzy genezę znanej z komiksów DC bohaterki. Lektura sprawi masę frajdy czytelnikom, dla których to pierwsze spotkanie z Gotham, jak i tym, którzy DC pochłaniają namiętnie. Myślę, że także tym dojrzałym. No i to cameo na koniec!

Komiksy i powieści graficzne mają sporo do zainteresowania swoim czytelnikom - zarówno tym najmłodszym, prześlizgującym się wzrokiem po obrazkach, jak i tym całkiem dojrzałym, szukającym niebanalnych, ciekawych i niepowtarzalnych fabuł, a nawet niejednoznacznych opowieści. Wśród nich znaleźć można publikacje skierowane do czytelników nastoletnich, jak choćby cykl "DC...

💥„Harley Quinn. Piękna katastrofa” Mariko Tamaki z ilustracjami Steve’a Pugh’a ukazała się w cyklu „DC powieść graficzna 13+” od @egmont. Opowiada historię Harleen Quinzel, znanej później jako Harley Quinn. Dziewczyna przybywa do Gotham do swojej babci, jednak na miejscu okazuje się, że ta nie żyje, a w jej lokum mieszka cudowny Mama drag quenn, którego odwiedzają kumple. Stają się oni przyjaciółmi i rodziną dla Harleen. Nastolatka poznaje też walczącą z nierównością Ivy. Kiedy Harleen postanawia zemścić się za krzywdę Mamy, z miejsca zbrodni pomaga jej uciec zamaskowany typ. Joker. W zepsutym Gotham stanowi on miłą odmianę - włóczy się nocą po ulicach, jest elokwentnego, szalony, pragnie zmiany jak ona sama.

💥Komiks jest dość mroczny, mamy tu reinterpretację życia słynnej Harley Quinn, przybocznej Jokera. Bohaterowie balansują na granicy normalności i szaleństwa. Dziwne typki, lewe interesy, niezdrowa konkurencja, łamanie prawa, walka o lokalną społeczność to tylko niektóre z motywów, które odnajdziemy w tym komiksie. Liczne nawiązania do tekstów kultury i retrospekcje, które przybliżają nam postać Harleen, duża liczba wątków sprawiają, że komiks wymaga trochę wiedzy, aby w pełni czerpać przyjemność z czytania. Kreska jest wybuchowa, bardzo dynamiczna, co idealnie pasuje do treści. Kolorystyka zmienia się w zależności od przedstawianych scen, genialnie wykorzystano tu światłocień, nadający głębię monochromatycznym ilustracjom i wykorzystano siłę czerwieni.

💥Jeśli kochacie bezpośrednie, mocne teksty, osadzone w uniwersum DC, to z pewnością spodoba się Wam ten komiks. Mi zapadnie w pamięć.

💥„Harley Quinn. Piękna katastrofa” Mariko Tamaki z ilustracjami Steve’a Pugh’a ukazała się w cyklu „DC powieść graficzna 13+” od @egmont. Opowiada historię Harleen Quinzel, znanej później jako Harley Quinn. Dziewczyna przybywa do Gotham do swojej babci, jednak na miejscu okazuje się, że ta nie żyje, a w jej lokum mieszka cudowny Mama drag quenn, którego odwiedzają kumple....

Zbuntowana piętnastoletnia Harleen Quinzel zostaje wysłana do Gotham. Na miejscu okazuje się, że jej babcia nie żyje. Przed odesłaniem do opieki społecznej, ratuje dziewczynkę Mama, najbardziej znana drag queen w Gotham. Wszystko zaczyna się układać po myśli Harleen, jednak jej spokój w końcu zostaje zmącony. Bowiem kabaret Mamy, a także i cała okolica, pada ofiarą nowej fali gentryfikacji. Harleen postanawia się zbuntować.
Komiks pochodzi z cyklu powieści graficznych poświęconych nastoletnim bohaterom znanym z komiksów DC. Świat, który jest w nich przedstawiony porusza wiele ważnych problemów społecznych. Poprzez śledzenie losów znanych nam bohaterów w ich dzieciństwie, młody odbiorca bez problemu może się z nim utożsamić. Powieści są zabawne, mądre, pouczające i niezwykle wciągające. Zabawa charakterem znanych nam postaci była czymś zachwycającym! Przecież rzadko znamy background ich historii.

Świetna kreska i cudowne wydanie sprawiają, że człowiek chce sięgać po kolejne opowieści, w których mowa o dorastaniu, poświęceniu i ponoszeniu konsekwencji. Każda powieść opowiada również o wartościach takich jak: przyjaźń, miłość i zaufanie. GENIALNE!

Zbuntowana piętnastoletnia Harleen Quinzel zostaje wysłana do Gotham. Na miejscu okazuje się, że jej babcia nie żyje. Przed odesłaniem do opieki społecznej, ratuje dziewczynkę Mama, najbardziej znana drag queen w Gotham. Wszystko zaczyna się układać po myśli Harleen, jednak jej spokój w końcu zostaje zmącony. Bowiem kabaret Mamy, a także i cała okolica, pada ofiarą nowej...

Nigdy nie byłam fanką powieści graficznych, ale przyznaję, że zmieniłam całkowicie moje nastawienie za sprawą autorów, którzy postawili nie tylko na wydarzenia, ale i kryjący się za nimi przekaz. Szczególnie intrygujące stały się dla mnie propozycje dla młodszych czytelników, których celem jest przecież kształtowanie młodych charakterów. Z ciekawości sięgnęłam więc po jedną z dość popularnych książek w cyklu graficznym i z zaskoczeniem zauważam, że była to bardzo udana przygoda.

"Harley Quinn. Piękna katastrofa" sięga po konkretne wartości. Pokazuje, że w życiu jest wiele trudnych decyzji, przeciwności i niepowodzeń, ale mając u boku przyjaciół czy rodzinę można pokonać wszelkie zło. Oczami młodych bohaterów obserwujemy wydarzenia, które czasami wydają się aż nazbyt realne oraz wyrwane z prawdziwego życia, ale czy świat znany z komiksów DC nie walczył o to, by przekładać się na konkretne codzienne odniesienia?

W tym tomie czytamy o przygodach przebojowej Harley Quinn, która nie miała łatwej drogi do pokonania. Poczuła gorycz biedy, smak odrzucenia oraz lęk przy zagubieniu bezpieczeństwa, ale odbudowała to trafiając do Gotham, poznając przyjaciół i zjednując sobie nową rodzinę. Jednak wszystko co piękne szybko się kończy a gdy w życiu Harley Quinn pojawia się Joker, przyjęte wartości zaczynają się kruszyć.

Komiks wyróżnia piękna szata graficzna. Przyznaję, że trudno powstrzymać się od przewracania stron choćby dla samego nacieszenia oka. Piękna kreska, trafna treść i kryjące się pod tym wszystkim przesłanie sprawiają, że "Harley Quinn. Piękna katastrofa" to lektura nie tylko dla młodego czytelnika, ponieważ każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Jednak największą wartość lektura zyska, gdy będzie wspólnym wypełnieniem czasu dla dzieci i ich rodziców.

Nigdy nie byłam fanką powieści graficznych, ale przyznaję, że zmieniłam całkowicie moje nastawienie za sprawą autorów, którzy postawili nie tylko na wydarzenia, ale i kryjący się za nimi przekaz. Szczególnie intrygujące stały się dla mnie propozycje dla młodszych czytelników, których celem jest przecież kształtowanie młodych charakterów. Z ciekawości sięgnęłam więc po jedną...